De pesticidenlobby en intensieve veehouderij voelen met de oorlog in Oekraïne een nieuw momentum om op angsten in te spelen voor voedseltekorten. Je moet maar durven. Juist de enorme afhankelijkheid van kunstmest en veevoer zou nog meer reden moeten zijn om ons voedselsysteem richting meer plantaardig en biologisch te laten kantelenTerwijl neuroloog Bas Bloem onvermoeibaar het land doortrekt om de directe relatie te tonen tussen gebieden met veel inzet van bestrijdingsmiddelen en een scherpe toename van de ziekte van Parkinson (zelfs dat lijkt onze politici niet echt wakker te schudden), zijn de gevolgen van onze verslaving aan landbouwgif en een overmaat aan kunstmest breed en verstrekkend. Deze week bleek uit een Europees overzicht dat Nederland een flater slaat als het gaat om de kwaliteit van ons oppervlaktewater. We bungelen helemaal onderaan het lijstje. Slechts 1% van ons oppervlaktewater is kwalitatief voldoende. Overal kampen we met problemen die voortkomen uit overbemesting en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Eerder mochten al vernemen hoe drastisch onze biodiversiteit wat betreft insecten en wilde planten achteruit holt en daarmee de veerkracht van onze ecosystemen aantast.
Dinsdagavond was ik bij een bijeenkomst van de Indiase goeroe Sadhguru, die met een wereldreis bezig is om aandacht te vragen voor onze omgang met onze bodems- Save Soils- en met een schat aan wetenschappelijk bewijs en steun van VN-organisaties aandacht vraagt voor de 'verzanding' van onze bodems en de noodzaak om deze trend te keren. Anders zullen vreselijke hongersnoden over enkele decennia het einde van onze beschaving inluiden. Bedekte, levende bodems met voldoende organische stof kunnen de klimaatverandering en waterschaarste keren, was zijn boodschap. De bodem is het grootste levende ecosysteem op aarde, we komen er uit voort en we gaan er weer in op.
'No soil, no food'. Een schone taak voor de bio-beweging en ieder van ons om hierin leiderschap te tonen.De pesticidenlobby en in hun kielzog de aanjagers van de intensieve veehouderij doen juist voorkomen alsof we door in te zetten op verduurzaming onze voedselzekerheid op het spel zetten. Ze voelen met de oorlog in de Oekraïne een nieuw momentum om op angsten in te spelen voor voedseltekorten. Je moet maar durven. Juist de enorme afhankelijkheid van kunstmest en veevoer zou nog meer reden moeten zijn om ons voedselsysteem richting meer plantaardig en biologisch te laten kantelen. Juist veevoer verdringt het verbouwen van voedsel voor mensen. Ondertussen heeft de lobby ook de Franse president Macron bereikt die oproept de duurzaamheidsplannen in de ijskast te zetten. Maar zonder levende bodems, zonder biodiversiteit, zonder schoon water storten ecosystemen in en valt er geen voedsel meer te produceren. Dit is een ramp in slow motion. Het is te zot voor woorden dat een oude man op een motor daarvoor door de wereld moet trekken om ons wakker te schudden.

Maar wie hoort deze boodschap, wie ziet het, wie komt in actie? Het is lente, ons land kleurt... bruin zoals op deze foto. We spuiten rustig door - hier met Roundup - gewoon omdat de toelating dankzij een intensieve lobby - en ondanks de kwalificatie van de WHO dat Roundup mogelijk kankerverwekkend is - weer tot uitstel van een verbod heeft geleid.
De biosector moet knokken wat ze kan voor uitvoering van de Farm to Fork-strategie om pesticiden en kunstmest drastisch te verminderen en biologische landbouw te laten toenemen. Sadhguru gaf het in een bomvolle RAI zaal goed aan ‘Willen wij een verantwoordelijke generatie zijn die nog toekomstperspectief biedt voor de ongeborenen? We moeten onze politici overtuigen om verantwoordelijkheid te nemen’ Minister Staghouwer van LNV en Eurocommissaris Timmermans moeten nu hun rug recht houden. Wij moeten erover praten met onze vrienden en familie. 'No soil, no food'. Een schone taak voor de bio-beweging en ieder van ons om hierin leiderschap te tonen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Piet Hoogland , de overstapperiode is 2 jaar.
Sommige producten (bijv. gras/klaver, graan) uit het tweede omschakeljaar kun je al voor een bijna bio prijs verkopen, veehouders mogen een bepaald percentage omschakelvoer gebruiken. Ook andere producten kunnen in principe als bio in omschakeling verkocht worden, maar de markt daarvoor is niet zo wild.
Tenslotte kun je je bedrijf desnoods perceel voor perceel omschakelen én je hoeft niet je hele bedrijf om te schakelen.
Bio-areaal groeit niet zo snel. Bij overstap naar bio moet je nog 3 jaar je bio productie als gangbaar afzetten. ( = 3 jaar met verlies draaien). Bij overstap naar bio wordt de bio-productie pas na 3 jaar als bio erkend.
Wageningen mag van mij best onderzoek doen voor de agrochemische en de veevoerindustrie, maar ze moeten er wel transparant over zijn. Hebben ze iets te verbergen?
Wat betreft Farm to Fork: ook zonder die strategie zal de ontwikkeling al dezelfde kant opgaan. Dat komt doordat kunstmest een stuk duurder is geworden. Ik verwacht ook een wat groter bio-areaal, doordat bio geen kunstmest gebruikt, waardoor het prijsverschil met "gangbaar" kleiner wordt.
Maar het doel van 25% van het areaal biologisch heb ik van meet af aan weinig realistisch gevonden omdat je dan eerst moet zorgen dat de vraag minstens zo sterkt stijgt. Dat is knap lastig. Groeit het areaal sneller dan de vraag, dan stort de meerprijs in en raken de bioboeren in crisis.
Komt bij dat ook de biolandbouw niet duurzaam is zolang ze geen nutriënten terughaalt uit de stad.
Er mag van mij best gepleit/ gelobbyd worden om het gebruik van bestrijdingsmiddelen te verbieden. Alle 10 indertijd goedgekeurde bestrijdingsmiddelen die ik meer dan 55 jaar geleden gespoten heb, zijn inmiddels verboden en wie zegt mij dat de wetenschap nu wel zo ver gevorderd is dat alle effecten van het gebruik kunnen worden overzien en meegewogen. Elke generatie heeft zijn blinde vlekken. Inmiddels lukt het biologische telers om het merendeel van hun gewassen gezond en heel te houden. Van hen valt te leren. Het is jammer dat de stap naar telen zonder bestrijdingsmiddelen in Nederland ook betekent dat je af moet zien van het gebruik van kunstmest om een meerprijs te krijgen, die nodig is omdat je niet tot het randje kan gaan. Die stap is voor veel telers te groot. Zoals eerder gezegd Dat doen ze in Zwitserland beter Als het tomatentelers lukt, dan moet het akkerbouwers toch ook lukken.
Het belangrijkste wordt hier vergeten. Wat is het belangrijkste?