1 min
Dat is de conclusie van een artikel dat deze week verscheen in Nature.
In de Volkskrant beschrijft Maarten Keulemans de scenario-analyses die de basis voor het Nature artikel zijn. Keulemans' tekst valt met de deur in huis: "draconische maatregelen zijn nodig om de wereld te voeden met bestrijdingsmiddelen-, en kunstmestvrije landbouw." Vlees en ook eieren zijn voortaan uit den boze en dan nog is het onzeker of het echt lukt, want geleerde critici die Keulemans over het stuk sprak vinden de basisaannames die hoogleraar Adrian Müller van het Zwitserse onderzoeksinstituut voor organische landbouw FiBL gebruikt voor het berekenen van zijn scenario's te optimistisch.
Le Monde bericht positiever over het werk van Müller en schrijft dat het kan als we maar voldoende inschikken. Net als de Volkskrant en Müller zelf, wijst de Franse krant op hét grote probleem voor biologische landbouw: het binden van voldoende stikstof. In de gangbare landbouw gebeurt dat door het maken van kunstmest met veel fossiele energie. Zonder stikstof wordt landbouw bemoeilijkt, maar bonen brengen uitkomst omdat ze van zichzelf stikstofbinders zijn.
Biologisch vlees van kippen en varkens is volgens de scenario's van Müller een idee om direct te vergeten. Biologische landbouw is hoofdzakelijk vegetarisch én zonder eieren. Waar gras groeit en geen akkerbouw mogelijk is, zijn koeien en dus zuivel en vlees van het resterende karkas denkbaar. Het houden van koeien waar ook akkerbouw kan plaatsvinden is uit den boze. Daarom zullen runderproducten heel duur, want schaars zijn.
Dit artikel afdrukken
Le Monde bericht positiever over het werk van Müller en schrijft dat het kan als we maar voldoende inschikken. Net als de Volkskrant en Müller zelf, wijst de Franse krant op hét grote probleem voor biologische landbouw: het binden van voldoende stikstof. In de gangbare landbouw gebeurt dat door het maken van kunstmest met veel fossiele energie. Zonder stikstof wordt landbouw bemoeilijkt, maar bonen brengen uitkomst omdat ze van zichzelf stikstofbinders zijn.
Biologisch vlees van kippen en varkens is volgens de scenario's van Müller een idee om direct te vergeten. Biologische landbouw is hoofdzakelijk vegetarisch én zonder eieren. Waar gras groeit en geen akkerbouw mogelijk is, zijn koeien en dus zuivel en vlees van het resterende karkas denkbaar. Het houden van koeien waar ook akkerbouw kan plaatsvinden is uit den boze. Daarom zullen runderproducten heel duur, want schaars zijn.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In slechts enkele jaren tijd hebben we doorgekregen dat het op kan (met wat minder mensen had het iets langer geduurd) En dat is een betrekkelijke nieuw gedachte. Een gedachte die 50 jaar geleden, voor de club van Rome niet bestond. Behalve bij Nostradamus. Geen leuke gedachte, want we willen niet uitsterven, we willen eeuwig hier blijven. Maar waarom eigenlijk? Waarom niet gewoon leuk en feestelijk door gaan tot het op is? #op=op
Willem #60, Een paar weken geleden was er deze: https://www.foodlog.nl/artikel/bayer-en-ginkgo-bio-willen-zelfbemestend-plantmicrobioom-ontwikkelen/
Vond dat erg interessant. Dus er gebeurt wel wat rond stikstof.
Willem, zo is dat. Ook "voor die tijd" is het nog maar de vraag of er sprake was van kringloop. Ik denk eerder dat het kleine aantal mensen geen impact had op het ecosysteem. Zo was het ook met de iets latere zwerflandbouw. In de binnenlanden van Suriname zijn "kostgrondjes" nog steeds de manier om aan voedsel te komen. Kan alleen met heel veel grond, het juiste klimaat en heel weinig mensen. Als de grond uitgeput is, ontgin je een nieuw stukje of ga je verhuizen. Het uitgeputte stukje krijgt dan voldoende tijd weer te recupereren. Feitelijk ook uitputting dus, maar in een zodanig langzame cyclus dat je kunt spreken van een balans. De Inuit hadden (vroeger) ook zo'n systeem waarbij ze zo weinig uit de natuur namen dat dat geen effect had. Allemaal mooi, tot er meer mensen komen natuurlijk, dan gaat het helemaal mis.
Wij wonen met heel veel mensen in heel veel grote steden en er komt geen vruchtbare grond bij. Er raken ook een paar dingetjes op. De luxe van zwerflandbouw hebben we niet (meer). Terug naar vroeger kan ook niet meer, tenzij de ene helft de andere helft om zeep helpt. Zelfs vijftig jaar terug is teveel gevraagd. Vroeg of laat komt daarom de vraag OF we de wereld moeten voeden in plaats van HOE we de wereld moeten voeden. Maar gelukkig hebben we de Rabobank nog.
Duim Willem #66, je zegt het weer eens op een nieuwe manier. Kringlooplandbouw is een idée fixe. De Perpetuum mobile van voeding. Niet bestaand en het zal ook niet bestaan.
Dat gezegd hebbende kunnen we wel proberen de lekken te dichten waar het ons gegeven is. Het bad loopt nu nog over, maar er zitten gaten in en de kraan levert minder en minder water. Dus? Humanure. Zeewier. Betere inzet van bodemreserves (waar die zijn). Intelligente bemesting (kunstmest waar dat toevoegt). Er is zonder meer nog een wereld te winnen.
Norbert, als ik zeg hoe WE de wereld moeten voeden dan bedoel ik met WE de hele mensheid. Waar ter wereld de iedeeen vandaan komen maakt toch niks uit?
En...wat ik hier geleerd heb op foodlog, die 4000 jaar landbouw was geen kringloop. Landbouw is niet veel anders dan het verzamelen van nutriënten, daar iets van laten groeien en dan oogsten. Die oogst is voor ons opbrengst, voor de grond verlies. Is dat een kringloop?
Volgens mij is de kringloop van voor die tijd, toen we jagers/verzamelaars waren, met hoevelen waren we toen?