1 min
Grote institutionele beleggers en beleggingsinstellingen willen de plasticvervuiling aan de bron aanpakken. Bij de meest intensieve plasticgebruikers dus.
De in Utrecht gevestigde Nederlandse Vereniging van Beleggers voor Duurzame Ontwikkeling (VBDO) verzamelde de handtekeningen van 185 grote institutionele beleggers met een totaal beheerd vermogen van meer dan $10 biljoen (10 duizend miljard, een 1 met 13 nullen: $10.000.000.000.000) op een verklaring. Vanuit deze machtspositie willen de beleggers de transitie naar een duurzame voedselproductie en -consumptie versnellen.
De oproep is specifiek gericht aan ’s werelds grootste beursgenoteerde voedingsbedrijven en retailers. Bedrijven als Coca-Cola, Nestlé, Pepsico, Danone en Unilever behoren tot de grootste plasticvervuilers ter wereld.
Volgens de grootinvesteerders hebben bedrijven er financieel belang bij hun plasticgebruik te verminderen. Bedrijven die geen actie ondernemen lopen financiële risico's die de waardecreatie en het beleggingsrendement bedreigen, aldus de Financial Times.
Plasticvermindering beperkt risico’s op het gebied van aanscherpingen in de wet, het toenemende aantal rechtszaken en de mogelijke bedreiging van de merkwaarde. Bedrijven moeten plastic voor eenmalig gebruik en gevaarlijke chemicaliën uitbannen en hergebruik juist stimuleren. Per bedrijf willen de investeerders doelstellingen opstellen en deze opvolgen met brieven en telefoontjes.
Plasticvervuiling is zorgwekkend en het probleem is groter dan de plastic soep in de zeeën alleen. Plastic schaadt het milieu, het klimaat, biodiversiteit, mensenrechten en ook de volksgezondheid. De totale schade kost naar schatting inmiddels $100 miljard.
Tegelijkertijd is het gebruik van plastic niet zo gek in het streven naar duurzaamheid. “We willen minder plastic gebruiken en minder voedselverspilling, maar een folie om een komkommer maakt hem langer houdbaar en voorkomt derving” zei Hans de Gier. Het is een klassiek voorbeeld van de zogeheten Goodness Paradox. De duurzaamheidswens van de grootbeleggers illustreert de paradox nog eens gevoelig.
De in Utrecht gevestigde Nederlandse Vereniging van Beleggers voor Duurzame Ontwikkeling (VBDO) verzamelde de handtekeningen van 185 grote institutionele beleggers met een totaal beheerd vermogen van meer dan $10 biljoen (10 duizend miljard, een 1 met 13 nullen: $10.000.000.000.000) op een verklaring. Vanuit deze machtspositie willen de beleggers de transitie naar een duurzame voedselproductie en -consumptie versnellen.
De oproep is specifiek gericht aan ’s werelds grootste beursgenoteerde voedingsbedrijven en retailers. Bedrijven als Coca-Cola, Nestlé, Pepsico, Danone en Unilever behoren tot de grootste plasticvervuilers ter wereld.
Volgens de grootinvesteerders hebben bedrijven er financieel belang bij hun plasticgebruik te verminderen. Bedrijven die geen actie ondernemen lopen financiële risico's die de waardecreatie en het beleggingsrendement bedreigen, aldus de Financial Times.
Plasticvermindering beperkt risico’s op het gebied van aanscherpingen in de wet, het toenemende aantal rechtszaken en de mogelijke bedreiging van de merkwaarde. Bedrijven moeten plastic voor eenmalig gebruik en gevaarlijke chemicaliën uitbannen en hergebruik juist stimuleren. Per bedrijf willen de investeerders doelstellingen opstellen en deze opvolgen met brieven en telefoontjes.
Plasticvervuiling is zorgwekkend en het probleem is groter dan de plastic soep in de zeeën alleen. Plastic schaadt het milieu, het klimaat, biodiversiteit, mensenrechten en ook de volksgezondheid. De totale schade kost naar schatting inmiddels $100 miljard.
Tegelijkertijd is het gebruik van plastic niet zo gek in het streven naar duurzaamheid. “We willen minder plastic gebruiken en minder voedselverspilling, maar een folie om een komkommer maakt hem langer houdbaar en voorkomt derving” zei Hans de Gier. Het is een klassiek voorbeeld van de zogeheten Goodness Paradox. De duurzaamheidswens van de grootbeleggers illustreert de paradox nog eens gevoelig.
