Beter eten verbindtOok zag ik mensen in de rij voor de weegschaal, health checks en workshops. Proeven van vele plantaardige vleeshappen en alternatieven voor zuivel. En van chocola en alcoholvrij bier. Aan de aanschuiftafels kon je luisteren naar gesprekken over Beter Eten. En al plakjes ham en kaas uitdelend vertelt een boer enthousiast wat het ‘Beter voor’-programma hem brengt.
Beter eten verbindt. En dat is precies wat Marit van Egmond voor ogen had.
Natuurlijk werd er ook gesproken over de gevolgen van de oorlog in Oekraïne en de oplopende inflatie, maar het liefst heeft Van Egmond het over de verbindende rol van haar supermarkt in het voedselsysteem. De makers van de grondstoffen, de verwerkers en de samenleving moeten zich verbinden. Van Egmond wil dichtbij de mensen staan en de stappen die de grootgrutter zet laten zien aan iedereen. Ook - zegt ze - al zijn we nog maar “10% onderweg”, juist als inspiratie. Voor een betere samenleving moet iedereen meedoen, en dus betrokken worden.
Ook de kleine stappen van consumenten tellen. In een klein zaaltje los van het festival deelt Van Egmond haar gedrevenheid. Even daarvoor heeft ze de 200 genodigden met enthousiasme meegenomen in haar verhaal. Dat doet ze met iedereen die haar aanspreekt; net als een dag eerder met haar eigen medewerkers. Ook die neusden een dag rond op het festival om te voelen wat de missie, dilemma’s en toekomstige plannen van de CEO betekenen voor het merk Albert Heijn dat ze samen vormgeven.
Voorstander Ecoscore
Bij een gezonde, sociale en duurzame samenleving speelt eten en drinken een essentiële rol, vindt de baas van Albert Heijn. Het liefst ziet ze iedereen elke avond met elkaar aan tafel zitten. Zonder mobiele telefoon, met rust en aandacht voor het eten wat op je bord ligt en de mensen die naast je zitten. Verdieping in plaats van polarisatie. Daarbij maakt het ook uit wát er op je bord ligt.
Beter eten is de wereld beter achterlaten, is het idee. Van Egmond is ook voorstander van een Ecoscore, maar dan wel eentje die de consument ook daadwerkelijk helpt om echt een betere wereld te helpen realiseren door de goeie producten te waarderen en die boer en verwerker de juiste stappen laat zetten om dat aanbod te maken.
Als marktleider kan AH niet van de zijlijn toekijken. Het bedrijf moet zijn verantwoordelijkheid nemen "maar wel met hulp van iedereen en optimistische stappen", aldus van Egmond. “Er moeten nog veel stappen gezet worden, daar zijn we ons wel degelijk van bewust. We zijn er nog lang niet.”
Albert Heijn wil iedereen mee nemen op weg naar een betere wereld. Ondertussen moet er natuurlijk ook nog geld verdiend worden. De huidige prijsstijgingen maken het er niet makkelijker op, maar het enthousiasme is aanstekelijk.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Voor Harry (maar ook voor Marcel): alle YouTubes met Gopnik over The Table Comes First.
De tafel hoort bij de (Franse) revolutie en emancipatie (van de Verlichting). Het eten komt erbij.
Het is een hele goede stap van onze grootste grootgrutter. Maar er is meer nodig en dan heb ik het vooral over durf en moed. De moed om te zeggen: 'koop onbewerkt voedsel en ga dat zelf bereiden'. Echt, onbewerkt eten.
Dank voor de leestip Dick!
De tekst doet me denken aan het prachtige boek The Table Comes First van Adam Gopnik.
We hebben alle aandacht voor wat er op tafel komt, maar in werkelijkheid is de tafel de plek waar wij als mensen die een samenleving vormen bij elkaar komen en waar we elkaar opvoeden over de manier waarop we denken en voelen. Over de grenzen van stammen en gewoontes heen.
Zoals de reclame-beschrijving voor het boek zegt:
Never before have we cared so much about food. It preoccupies our popular culture, our fantasies, and even our moralizing—“You still eat meat?” With our top chefs as deities and finest restaurants as places of pilgrimage, we have made food the stuff of secular seeking and transcendence, finding heaven in a mouthful. But have we come any closer to discovering the true meaning of food in our lives?
With inimitable charm and learning, Adam Gopnik takes us on a beguiling journey in search of that meaning as he charts America’s recent and rapid evolution from commendably aware eaters to manic, compulsive gastronomes. It is a journey that begins in eighteenth-century France—the birthplace of our modern tastes (and, by no coincidence, of the restaurant)—and carries us to the kitchens of the White House, the molecular meccas of Barcelona, and beyond. To understand why so many of us apparently live to eat, Gopnik delves into the most burning questions of our time, including: Should a Manhattanite bother to find chicken killed in the Bronx? Is a great vintage really any better than a good bottle of wine? And: Why does dessert matter so much?
Throughout, he reminds us of a time-honored truth often lost amid our newfound gastronomic pieties and certitudes: What goes on the table has never mattered as much to our lives as what goes on around the table—the scene of families, friends, lovers coming together, or breaking apart; conversation across the simplest or grandest board. This, ultimately, is who we are.
Following in the footsteps of Jean Anthelme Brillat-Savarin, Adam Gopnik gently satirizes the entire human comedy of the comestible as he surveys the wide world of taste that we have lately made our home. The Table Comes First is the delightful beginning of a new conversation about the way we eat now.