“Belgische universiteitsstudenten verdikken tijdens hun studie gemiddeld bijna 4 kilo”, zeggen onderzoekers van Vrije Universiteit Brussel.
Ze komen tot die conclusie op grond van een cohortstudie die het gewichtsverloop van 348 universiteitsstudenten bijhield. Na vijf jaar bleek de BMI van 7 op de 10 studenten gestegen. Gemiddeld kwamen mannen en vrouwen respectievelijk 5,7 en 2,2 kilo aan. Met name in het laatste studiejaar bleek het lastigst om op gewicht te blijven.
Volgens website Gezondheid en Wetenschap constateert de studie slechts een verband tussen studeren en gewichtstoename, maar geen oorzaak-gevolgrelatie. Om een oorzakelijke relatie te bewijzen, is er meer informatie nodig over onder meer de eetgewoonten en activiteiten van studenten voor en tijdens het onderzoek.
In Amerika is het fenomeen 'Freshman 15' bekend. Dat verwijst naar studenten die in hun eerste jaar aan de universiteit tot wel 15 pond aankomen. De oorzaak zou de overgang naar een nieuwe routine (‘leefstijl’) zijn met minder beweging, alcohol en het eetpatroon dat ze aannemen in hun nieuwe omgeving.
De Belgische studenten lijken dat beeld te bevestigen. In evaluatiegesprekken na het onderzoek wijten zij hun extra kilo’s vooral aan pizza’s en pintjes. De onderzoekers adviseren daarom ook meer aandacht voor gezonde (eet)gewoonten bij studenten.
Eos - Verdik je tijdens je universitaire studies?
Ze komen tot die conclusie op grond van een cohortstudie die het gewichtsverloop van 348 universiteitsstudenten bijhield. Na vijf jaar bleek de BMI van 7 op de 10 studenten gestegen. Gemiddeld kwamen mannen en vrouwen respectievelijk 5,7 en 2,2 kilo aan. Met name in het laatste studiejaar bleek het lastigst om op gewicht te blijven.
Volgens website Gezondheid en Wetenschap constateert de studie slechts een verband tussen studeren en gewichtstoename, maar geen oorzaak-gevolgrelatie. Om een oorzakelijke relatie te bewijzen, is er meer informatie nodig over onder meer de eetgewoonten en activiteiten van studenten voor en tijdens het onderzoek.
In Amerika is het fenomeen 'Freshman 15' bekend. Dat verwijst naar studenten die in hun eerste jaar aan de universiteit tot wel 15 pond aankomen. De oorzaak zou de overgang naar een nieuwe routine (‘leefstijl’) zijn met minder beweging, alcohol en het eetpatroon dat ze aannemen in hun nieuwe omgeving.
De Belgische studenten lijken dat beeld te bevestigen. In evaluatiegesprekken na het onderzoek wijten zij hun extra kilo’s vooral aan pizza’s en pintjes. De onderzoekers adviseren daarom ook meer aandacht voor gezonde (eet)gewoonten bij studenten.
Theo, ik vermoed dat het niet alleen Nicaragua is die zo met bedtijd omgaat in die regio. Al heb ik alleen info over Nicaragua vanwege de documentairemaker Stef Biemans. Die Nicaragua moest ontvluchten vanwege het geweld vorig jaar. Een link tussen overheidsgeweld en bedtijd zou ik zo niet durven trekken ;)
Een vriendin die door Afrika reisde afgelopen jaar viel het ook al op, dat ze vaak geen bedtijd kennen. Je slaapt wanneer je moe bent, klaar.
Zou deze ‘laat maar waaien mentaliteit’ bijdragen aan het feit dat Nicaragua ondanks de diepe armoede toch het veiligste land van Centraal-Amerika is?
Volgens Marshall Rosenberg - grondlegger van de verbindende communicatie - is veel debet aan het opgelegde leven in de kindertijd. Kinderen mogen niet bepalen wanneer ze slaap hebben, wanneer ze honger hebben of waarin, of veel andere behoeftes. Zodra ze losgelaten worden in het vrije leven, hebben ze geen ouder meer die zegt wanneer ze moeten eten en wat, of wanneer het bedtijd is. Ze hebben niet geleerd te voelen waar ze behoefte aan hebben en dat is heel onhandig als je opeens zelf alles mag gaan ontdekken.
Dus laat die kinderen zelf bepalen of ze willen eten, en wanneer ze moe zijn. Laat ze (mee) bepalen wat ze eten en reflecteer. Stuur ze hoogstens naar hun kamer als je zelf rust wilt, dan mogen ze daar verder spelen of lezen. Het kan even duren en ongemak opleveren als het kind eerst veel te laat naar bed gaat of te weinig eet, echter dat stabiliseert vanzelf. Help het kind te ontdekken wat goed is en wat minder goed.
In sommige landen, zoals Nicaragua, doen ouders niet aan bedtijd. Kinderen rennen rond totdat ze moe zijn en willen slapen. Dreumesen worden van de grond geraapt en in bed gelegd, oudere kinderen hebben ondertussen zelf door wat handig is qua bedtijd. Wat een verschil en energiebesparing, energie die niet besteed hoeft te worden aan de dagelijkse avondstrijd tussen ouders en hun kroost!