2 min
De Belgische supermarktketen Colruyt Group begeeft zich op glad ijs. De organisatie wil nog meer landbouwgronden verwerven en dat leidt tot veel discussie, zowel bij landbouworganisaties als binnen de Vlaamse politiek. Gevreesd wordt dat de positie van de boer in de keten verder onder druk komt te staan.
De Colruyt Group kondigde onlangs de oprichting van Agripartners aan. Met deze nieuwe exploitatievennootschap wil de supermarktketen komende jaren meer landbouwgronden verwerven. De bedoeling is om in samenwerking met lokale boeren gewassen te telen die zo veel mogelijk via de eigen winkels afgezet worden. Daarbij gaat het in eerste instantie om conventionele akkerbouwgewassen, zo schrijft de Colruyt in een verklaring.
Druk op landbouwgrond
Helemaal nieuw is dat idee niet. Ruim 2 jaar geleden kocht de Colruyt Group al een biologisch landbouwbedrijf in West-Vlaanderen met 25 hectare landbouwgrond. Daarmee werd het de eerste supermarktketen in België die actief is aan de productiezijde van de landbouw. De vervolgstap met Agripartners doet behoorlijk wat stof opwaaien in Vlaanderen. Niet in de laatste plaats omdat de druk op landbouwgrond de laatste jaren steeds groter wordt.
De prijs van Belgische landbouwgrond is tussen 2015 en 2019 met ruim 28% gestegen. In Vlaanderen bedraagt de gemiddelde prijs voor 1 hectare grond bijna €54.000. Vooral in Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen is de grondprijs afgelopen jaar fors gestegen. Laten dit nu net de 2 provincies zijn waar Colruyt vanuit Halle de druk verder kan vergroten. Het leidde vorige week tot flink wat discussie in de Vlaamse landbouwcommissie.
Landbouwminister Hilde Crevits werd gevraagd om uitleg te geven over de plannen van Colruyt en de aankoop van landbouwgronden door de retailsector. Daarbij benadrukte de minister dat het niet nieuw is dat 'niet-landbouwbedrijven zich op de grondmarkt begeven'. Net zo min is het nieuw dat 'verticale integratie in de voedselketen wordt nagestreefd om efficiëntiewinsten te boeken of kosten te reduceren'. "Ik moet ervan uitgaan dat de invulling van de samenwerking met lokale boeren met wederzijds respect gebeurt."
Toch vrezen landbouworganisaties ABS en Boerenbond dat boeren hun vrijheid uit handen geven en dat de huidige disbalans in de keten verder aanzwelt, zo is te lezen op VILT. De intenties mogen dan misschien goed zijn, de consequenties zijn dat volgens Boerenbond in geen geval. De toenemende macht van de retail bedreigt de positie van boeren en het ondernemerschap in de keten. 'Op termijn wordt (bijna) niemand daar beter van.'
Positie boer verstevigen
Crevits beaamt dat de plannen van Colruyt nieuw zijn in de gangbare landbouw, maar niet in de biolandbouw. "Daar bestaat bijvoorbeeld een grondencoöperatie die landbouwgronden verwerft en vervolgens ter beschikking stelt aan de leden om er voedsel op te verbouwen. Op zich is dat een interessant model." Een landbouwcoöperatie is echter iets anders dan een retailer die rol vervult, stellen politici terecht vast.
En zo rijst opnieuw de vraag hoe de ketenpositie van agrarisch ondernemers en daarmee hun inkomen versterkt kunnen worden. Volgens Crevits is er maar één effectieve manier: "Samenwerking tussen boeren onderling. Dit is een van de grootste uitdagingen waar we voor staan: de prijzen op een correcte manier proberen te beïnvloeden." Aan de benodigde instrumenten wordt vanuit de overheid gewerkt, aldus de minister.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Boerenbusiness.
Dit artikel afdrukken
Druk op landbouwgrond
Helemaal nieuw is dat idee niet. Ruim 2 jaar geleden kocht de Colruyt Group al een biologisch landbouwbedrijf in West-Vlaanderen met 25 hectare landbouwgrond. Daarmee werd het de eerste supermarktketen in België die actief is aan de productiezijde van de landbouw. De vervolgstap met Agripartners doet behoorlijk wat stof opwaaien in Vlaanderen. Niet in de laatste plaats omdat de druk op landbouwgrond de laatste jaren steeds groter wordt.
De prijs van Belgische landbouwgrond is tussen 2015 en 2019 met ruim 28% gestegen. In Vlaanderen bedraagt de gemiddelde prijs voor 1 hectare grond bijna €54.000. Vooral in Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen is de grondprijs afgelopen jaar fors gestegen. Laten dit nu net de 2 provincies zijn waar Colruyt vanuit Halle de druk verder kan vergroten. Het leidde vorige week tot flink wat discussie in de Vlaamse landbouwcommissie.
De toenemende macht van de retail bedreigt de positie van boeren en het ondernemerschap in de ketenVerticale integratie
Landbouwminister Hilde Crevits werd gevraagd om uitleg te geven over de plannen van Colruyt en de aankoop van landbouwgronden door de retailsector. Daarbij benadrukte de minister dat het niet nieuw is dat 'niet-landbouwbedrijven zich op de grondmarkt begeven'. Net zo min is het nieuw dat 'verticale integratie in de voedselketen wordt nagestreefd om efficiëntiewinsten te boeken of kosten te reduceren'. "Ik moet ervan uitgaan dat de invulling van de samenwerking met lokale boeren met wederzijds respect gebeurt."
Toch vrezen landbouworganisaties ABS en Boerenbond dat boeren hun vrijheid uit handen geven en dat de huidige disbalans in de keten verder aanzwelt, zo is te lezen op VILT. De intenties mogen dan misschien goed zijn, de consequenties zijn dat volgens Boerenbond in geen geval. De toenemende macht van de retail bedreigt de positie van boeren en het ondernemerschap in de keten. 'Op termijn wordt (bijna) niemand daar beter van.'
Positie boer verstevigen
Crevits beaamt dat de plannen van Colruyt nieuw zijn in de gangbare landbouw, maar niet in de biolandbouw. "Daar bestaat bijvoorbeeld een grondencoöperatie die landbouwgronden verwerft en vervolgens ter beschikking stelt aan de leden om er voedsel op te verbouwen. Op zich is dat een interessant model." Een landbouwcoöperatie is echter iets anders dan een retailer die rol vervult, stellen politici terecht vast.
En zo rijst opnieuw de vraag hoe de ketenpositie van agrarisch ondernemers en daarmee hun inkomen versterkt kunnen worden. Volgens Crevits is er maar één effectieve manier: "Samenwerking tussen boeren onderling. Dit is een van de grootste uitdagingen waar we voor staan: de prijzen op een correcte manier proberen te beïnvloeden." Aan de benodigde instrumenten wordt vanuit de overheid gewerkt, aldus de minister.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Boerenbusiness.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_-_Executive_Vice_President-Designate_-_European_Green_Deal_(48865712988)_480_289_84_s_c1.jpg)
Ik blijf me verbazen om de drukte over het boerderijtje van Colruit, oke ze kopen een boerderij leuke belegging en je kunt er misschien nog wat mee in de communicatie je wilt je niet in die hele rompslomp van regeltjes en zo verdiepen dat is en andere tak van sport dus je zet er een pachter op en spreekt met die pachter af dat hij op een deel van het land/bouwplan iets verbouwd wat je leuk in de winkel kwijt kan iets waar een verhaal bij te vertellen is met schoon en nostalgie en dat soort woorden, je zit dus ook niet te wachten op berichten in de trant van "de Colruit boer word uitgebuit of hij gaat failliet" dus spreek je daar een realistische prijs voor af.
EINDE.
Dus Colruyt gaat wél bepalen welke gewassen er op de Colruytboerderij geteeld gaan worden. Maar ja, je kunt op hetzelfde perceel niet ieder jaar produceren voor de winkels van Colruyt. Er zal derhalve per perceel jaarlijkse wisselteelt noodzakelijk zijn. Met minimaal 1 op 3. En in wisselteelt zijn dat meestal 1ste jaar voor de winkels produceren en de 2de en 3de jaar daarop een teelt voor veevoer. En in het 4de jaar weer voor de winkels, enz. Colruyt geeft aan dat ze geen boer willen spelen, maar als ze zelf willen bepalen wat er geteeld wordt zal de noodzakelijke wisselteelt vereisen dat ze wél voor boer moeten spelen. Colruyt zal ook moeten bepalen welke gewassen in de wisselteelt voor veevoer geteeld moeten worden. Iets zeggen en iets doen = 2.
Ik denk dat ik het verschil wel weet Piet. Uit een ander stukje over deze aangelegenheid:
"Het is niet de bedoeling dat we die gronden zelf gaan bewerken, dat zullen we doen in samenwerking met lokale landbouwers”, legt Stefan Goethaert uit op VILT. Hij is algemeen directeur Colruyt Group Fine Food en verantwoordelijk voor het landbouwbeleid. "Ieder zijn expertise en wij zijn geen expert in het telen van gewassen. We weten wel welke producten en welke kwaliteit we nodig hebben in onze winkels. Daarom willen we in alle transparantie samenwerken met lokale landbouwers die er producten willen telen die in onze winkels verkocht zullen worden.”
Ik denk dat zelfs als ze pachters zoeken ze toch bepalende invloed hebben op de teelt. Als ze pachters zoeken....
Jan Peter #36 , je verwart een zetboer met een pachtboer. Een zetboer is in loondienst bij de eigenaar en een pachtboer is dat niet. Een pachtboer doet het boerenwerk voor eigen rekening en risico (met het recht wat er geteeld wordt) en een zetboer doet het boerenwerk in overleg of in opdracht met/van de eigenaar. (met geen of beperkt recht wat er geteeld wordt)
Er is wel heel veel aandacht voor de aankoop van Colruit laat ze wat grond kopen als ze dat leuk vinden.