1 min
Het Vlaams Instituut Gezond Leven schroeft het advies om twee keer per week vis te eten terug naar één keer. Zware metalen in (vervuild) zeewater stapelen zich op in vissen en zeevruchten en belanden vervolgens op ons bord. Dat kan schadelijk zijn voor onze gezondheid, schrijft Knack.
Kwik is zo'n zwaar metaal. Eind vorig jaar kwam popster Robbie Williams, die twee tot drie keer per dag vis at in het nieuws omdat hij bijna een kwikvergiftiging had opgelopen. Bewoners van arctische gebieden (die veel vis eten) maar ook omwonenden van goudmijnen (waar kwik wordt gebruikt voor goudextractie) lopen risico op een kwikvergiftiging.
Volgens het Europese Voedselagentschap (EFSA) is de maximale wekelijkse hoeveelheid kwik voor volwassenen 1,3 microgram per kilogram lichaamsgewicht. Iemand van 70 kilogram 'mag' dus 91 microgram per week binnenkrijgen. Vissen met kwikgehaltes als tonijn (29 microgram per 100 gram) en kreeft (30 microgram per 100 gram) zijn nog veilig, maar een portie zwaardvis (121 microgram per 100 gram) kun je beter overslaan.
Het Vlaams Instituut Gezond Leven noemt ook overbevissing als een reden om de visinname te beperken. Om zowel jezelf als het milieu te beschermen, adviseert het instituut niet meer dan één portie vis per week te eten. In Nederland is
één portie per week al langer aanbevolen, bij voorkeur van vette vis mét keurmerk. Het argument achter het Nederlandse advies is voornamelijk gericht op het voorkomen van overbevissing.
Kwik is zo'n zwaar metaal. Eind vorig jaar kwam popster Robbie Williams, die twee tot drie keer per dag vis at in het nieuws omdat hij bijna een kwikvergiftiging had opgelopen. Bewoners van arctische gebieden (die veel vis eten) maar ook omwonenden van goudmijnen (waar kwik wordt gebruikt voor goudextractie) lopen risico op een kwikvergiftiging.
Volgens het Europese Voedselagentschap (EFSA) is de maximale wekelijkse hoeveelheid kwik voor volwassenen 1,3 microgram per kilogram lichaamsgewicht. Iemand van 70 kilogram 'mag' dus 91 microgram per week binnenkrijgen. Vissen met kwikgehaltes als tonijn (29 microgram per 100 gram) en kreeft (30 microgram per 100 gram) zijn nog veilig, maar een portie zwaardvis (121 microgram per 100 gram) kun je beter overslaan.
Het Vlaams Instituut Gezond Leven noemt ook overbevissing als een reden om de visinname te beperken. Om zowel jezelf als het milieu te beschermen, adviseert het instituut niet meer dan één portie vis per week te eten. In Nederland is
één portie per week al langer aanbevolen, bij voorkeur van vette vis mét keurmerk. Het argument achter het Nederlandse advies is voornamelijk gericht op het voorkomen van overbevissing.
De kop van het artikel dekt de lading niet: er is door niemand gesteld dat twee maal per week vis ongezond is.
In het artikel van Knack is sprake van lage gehaltes kwik (<50 mcg) in onder andere haring, zalm en inktvis. Hogere gehaltes (>50 mcg) in onder andere in kreeft en tonijn.
Vervolgens wordt vermeld dat tonijn 29 mcg bevat en kreeft 30 mcg, hetgeen naar mijn weten ook onder 50 mcg is.
VIGL stelt om wegens het kwikgehalte niet meer dan twee maal per week vis te eten. De maximaal wekelijkse inname is door EFSA op 91 mcg gesteld. Dat zou dus drie porties van deze twee soorten per week mogen zijn. Vervolgens verlaagt VIGL het advies naar één maal per week, rekening houdende met overbevissing.
Ik denk niet dat zwaardvis door veel mensen meerdere keren per maand gegeten wordt.
Jammer ook dat door maal één maal per week (vette) vis te eten de inname van vitamine D en omega-3 vetzuren (te) laag blijft.
Waarom geen voorlichting zoals deze, dan laat je sowieso zwaardvis liggen een eet je met plezier die 25 andere vissen die slechts een verwaarloosbare hoeveelheid zware metalen hebben. De meeste zware metalen vinden we in roofvissen, die zich aan het einde van de voedselketen bevinden waardoor kwik zich ophoopt (stapelt).
Welke vis: What Fish.
P.M. #1 , Zwaardvis heb ik de hele zomer als dagmenu in een dorp in de Cevennen (F) zien staan alsof ze er een in de diepvries hadden liggen. Op dagmarkten en op de versafdeling van supermarkten liggen ook vaak grote stukken: 'Espadon'. Als toeristen vragen wat espadon is, dan zegt de verkoper een soort tonijn maar dan goedkoper.
Wordt er ook wat aan gedaan, aan die vervuiling van zeewater? Of krijgen we alleen maar meer en meer waarschuwingen dat we niet zoveel vis moeten eten vanwege oplopende vervuiling?
#4 Otto, wat ook kan meespelen is dat door het opwarmende zeewater (jawel, klimaatverandering), de stofwiseling van vissen verandert, waardoor ze meer kwik kunnen bevatten. De vervuiling hoeft dan niet toe te nemen.