Bananen vormen voor miljoenen mensen een belangrijk voedselgewas én inkomstenbron. Jaarlijks wordt er zo'n 148 miljoen ton bananen geteeld. Maar de bananenteelt is kwetsbaar voor ziekten en klimaatverandering.
Dat bleek in de jaren '50 al toen de Panama-ziekte een spoor van verwoesting trok over vrijwel alle bananenplantages wereldwijd. Cavendish-bananen bleken wel bestand tegen de ziekte. Daarom zijn tegenwoordig bijna alle bananen van die soort.
En juist dat effect maakt de bananenteelt opnieuw kwetsbaar. De steeds verder oprukkende schimmel TR4 veroorzaakt door de Fusariumschimmel, laat zien dat de Cavendish-banaan niet immuun is.
Reden voor de KU Leuven en Biodiversity International, een internationaal onderzoekscentrum voor duurzame landbouwontwikkeling, biodiversiteit en voedselzekerheid, de handen ineen te slaan.
De partners willen nieuwe, resistente bananensoorten telen, schrijft Vilt. Ze willen bananen telen die in elk klimaat kunnen groeien.
Het onderzoekscentrum van de KU huisvest nog altijd meer dan 1.500 wilde eetbare bananensoorten. Binnen die biodiversiteit zoeken de wetenschappers naar zich snel aan veranderende omstandigheden aanpassende bananen. Volgens de KU is er naast nieuwe bananenvariëteiten en verbeterde landbouwtechnieken samenwerking met lokale bananenboeren nodig. Samenwerking moet leiden tot de productieve bananenteelt die ook boeren iets laat verdienen.
De Belgen zijn niet de eerste die een poging doen om de banaan te redden. Aan de Universiteit van Wageningen onderzoeken wetenschappers al enige tijd hoe ze wilde bananensoorten kunnen veredelen. Daarnaast bestudeert de WUR al jaren de fusariumschimmel om meer te weten te komen over de TR4-problematiek.
Dit artikel afdrukken
En juist dat effect maakt de bananenteelt opnieuw kwetsbaar. De steeds verder oprukkende schimmel TR4 veroorzaakt door de Fusariumschimmel, laat zien dat de Cavendish-banaan niet immuun is.
Reden voor de KU Leuven en Biodiversity International, een internationaal onderzoekscentrum voor duurzame landbouwontwikkeling, biodiversiteit en voedselzekerheid, de handen ineen te slaan.
De partners willen nieuwe, resistente bananensoorten telen, schrijft Vilt. Ze willen bananen telen die in elk klimaat kunnen groeien.
Het onderzoekscentrum van de KU huisvest nog altijd meer dan 1.500 wilde eetbare bananensoorten. Binnen die biodiversiteit zoeken de wetenschappers naar zich snel aan veranderende omstandigheden aanpassende bananen. Volgens de KU is er naast nieuwe bananenvariëteiten en verbeterde landbouwtechnieken samenwerking met lokale bananenboeren nodig. Samenwerking moet leiden tot de productieve bananenteelt die ook boeren iets laat verdienen.
De Belgen zijn niet de eerste die een poging doen om de banaan te redden. Aan de Universiteit van Wageningen onderzoeken wetenschappers al enige tijd hoe ze wilde bananensoorten kunnen veredelen. Daarnaast bestudeert de WUR al jaren de fusariumschimmel om meer te weten te komen over de TR4-problematiek.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Naast de Panama-ziekte die de Cavendish-banaan bedreigt, is er nog een bananenbedreigende ziekte in opmars, blijkt uit een nieuwe studie. Het risico op de Black Sigatoka-schimmelziekte neemt toe als gevolg van klimaatverandering, schrijft Phys.org. Sinds 1960 is het risico op de ziekte door veranderingen in vochtigheid en temperatuuromstandigheden toegenomen met 44 procent.
Black Sigatoka wordt veroorzaakt door de schimmel Pseudocercospora fijiensis. Sporen van de schimmel verspreiden zich via de lucht, tasten zo de bladeren van bananenbomen aan en veroorzaken celdood.
Black Sigatoka vindt zijn oorsprong in Azië. In 1972 werd de schimmelziekte voor het eerst in Honduras waargenomen. Sindsdien verspreidde de ziekte zich naar Brazilië, de Caribische eilanden en nu ook het noorden van Florida.
Mocht er een tijd komen dat we het zonder de Cavendish-banaan moeten gaan doen dan zijn er nog zo’n 500 bananenvariëteiten waaruit we kunnen kiezen, aldus DailyMail. Zo is er de Blue Java banaan die bekend staat vanwege zijn zachte, smeuïge ‘vanille-smaak’, de rode banaan die extra zoet is en de Musa Belle-banaan die perfect is om ‘bananen beignets’ (Afrikaanse snack) te kunnen maken.
Of de bovengenoemde bananen ook tussen de 1.500 variëteiten in de KU-kas zitten, zou iemand eens moeten nagaan.
#9 Dank Micha. Leve de genetische modificatie! En dat meen ik.
Phys.org beschrijft nog een aantal initiatieven om de banaan te redden van de desastreuze Panama-ziekte. Alleen al in de Filipijnen veroorzaakte de ziekte een verlies van 400 miljoen dollar.
Op sommige bananenplantages worden medewerkers en machines strikt gecontroleerd op de aanwezigheid van de Fusariumschimmel. Quarantaine-maatregelen kunnen de opkomst van de schimmel vertragen, maar op de lange termijn is een banaan nodig die resistent is tegen schimmel.
In het artikel komen twee mogelijke oplossingen aan bod:
Onderzoekers in Australië voegden twee verschillende genen van een wilde resistente banaan toe aan het DNA van de Cavendish-banaan waardoor de banaan zichzelf beschermt tegen Fusarium.
De tweede oplossing is een gen afkomstig van nematoden (wormachtigen). De Fusariumschimmel stuurt chemische signalen naar bananencellen waardoor ze zichzelf vernietigen. Het ‘nematode-gen’ blokkeert mogelijk deze chemische signalen, aldus Phys.org.
De pagina staat nu hier.
Helaas, het link systeem lukt me niet.
<a href="https://www.wur.nl/en/newsarticle/World-first-Panama-disease-resistant-Cavendish-bananas.htm/">hier</a>