1 min
Het is een misvatting te denken dat mensen vooral via het eten van vlees antibiotica-resistente bacteriën oplopen. Overdracht van ESBL's gebeurt met name tussen mensen onderling. Die conclusie presenteerde een onderzoeksconsortium vorige week tijdens het ESBLAT-symposium.
ESBL staat voor Extended Spectrum Bèta-Lactamase. Dat zijn enzymen, geproduceerd door bepaalde bacteriën, die bacteriën resistent maken tegen sommige antibiotica. Ongeveer 5% van de mensen draagt ESBL's bij zich in de darmen. Als deze mensen een infectie oplopen, kan behandeling moeilijker blijken. Vooral kwetsbare mensen met een verminderde weerstand behoren tot de groep die risico loopt.
De onderzoekers van het ESBLAT-consortium, een samenwerkingsverband tussen de universiteiten van Wageningen en Utrecht, het RIVM, het UMC Utrecht en de Gezondheidsdienst voor Dieren, onderzochten hoe de verspreiding van ESBL's in zijn werk gaat. Ze onderzochten in totaal 39 verschillende bronnen, van gezelschapsdieren en wilde vogels via vlees tot het oppervlaktewater. Ze ontdekten dat ESBL’s overal voorkomen: binnen de veehouderij, in het milieu en bij de mens zelf.
Maar de ESBL’s in de veehouderij en in vlees blijken genetisch in veel opzichten te verschillen van die bij de mens. Daarentegen vonden de onderzoekers wel grote overeenkomsten tussen de ESBL's van gezonde dragers en mensen met een infectie. Daaruit concluderen ze dat de overdracht van ESBL's naar mensen voornamelijk tussen mensen onderling plaats vindt. Dat staat haaks op het idee dat mensen een ESBL-besmetting oplopen door het eten van met ESBL's besmet vlees.
"Dat mensen vooral ESBL’s zouden krijgen door het eten van (kippen)vlees blijkt een misvatting. Wanneer het vlees goed wordt verhit en er voldoende hygiënisch gewerkt wordt in de keuken, is de kans klein dat mensen aan ESBL’s worden blootgesteld", schrijft het RIVM.
Veehouders en slachthuismedewerkers hebben wel een grotere kans om vee-gerelateerde ESBL's bij zich te dragen. Zwemmen is geen directe risicofactor voor een ESBL-besmetting. ESBL's komen in het oppervlaktewater via lozing van gezuiverd afvalwater uit het riool, maar ook doordat mest van dieren hierin terecht kan komen. Omdat de concentraties echter laag zijn is het risico gering. Hetzelfde geldt voor omwonenden van veehouderijbedrijven. Zij hebben geen verhoogde kans om ESBL's bij zich te dragen die via de veehouderijbedrijven in het milieu terecht zijn gekomen, meldt Resource.
Het ESBLAT-onderzoek maakt deel uit van 1Health4Food, een publiek-privaat onderzoeksconsortium op het gebied van dier- en volksgezondheid. Het volledige onderzoek is hier te downloaden.
Dit artikel afdrukken
De onderzoekers van het ESBLAT-consortium, een samenwerkingsverband tussen de universiteiten van Wageningen en Utrecht, het RIVM, het UMC Utrecht en de Gezondheidsdienst voor Dieren, onderzochten hoe de verspreiding van ESBL's in zijn werk gaat. Ze onderzochten in totaal 39 verschillende bronnen, van gezelschapsdieren en wilde vogels via vlees tot het oppervlaktewater. Ze ontdekten dat ESBL’s overal voorkomen: binnen de veehouderij, in het milieu en bij de mens zelf.
Maar de ESBL’s in de veehouderij en in vlees blijken genetisch in veel opzichten te verschillen van die bij de mens. Daarentegen vonden de onderzoekers wel grote overeenkomsten tussen de ESBL's van gezonde dragers en mensen met een infectie. Daaruit concluderen ze dat de overdracht van ESBL's naar mensen voornamelijk tussen mensen onderling plaats vindt. Dat staat haaks op het idee dat mensen een ESBL-besmetting oplopen door het eten van met ESBL's besmet vlees.
"Dat mensen vooral ESBL’s zouden krijgen door het eten van (kippen)vlees blijkt een misvatting. Wanneer het vlees goed wordt verhit en er voldoende hygiënisch gewerkt wordt in de keuken, is de kans klein dat mensen aan ESBL’s worden blootgesteld", schrijft het RIVM.
Veehouders en slachthuismedewerkers hebben wel een grotere kans om vee-gerelateerde ESBL's bij zich te dragen. Zwemmen is geen directe risicofactor voor een ESBL-besmetting. ESBL's komen in het oppervlaktewater via lozing van gezuiverd afvalwater uit het riool, maar ook doordat mest van dieren hierin terecht kan komen. Omdat de concentraties echter laag zijn is het risico gering. Hetzelfde geldt voor omwonenden van veehouderijbedrijven. Zij hebben geen verhoogde kans om ESBL's bij zich te dragen die via de veehouderijbedrijven in het milieu terecht zijn gekomen, meldt Resource.
Het ESBLAT-onderzoek maakt deel uit van 1Health4Food, een publiek-privaat onderzoeksconsortium op het gebied van dier- en volksgezondheid. Het volledige onderzoek is hier te downloaden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tijd voor een aanpassing van de tekst bij het Voedingscentrum. Waarom? Is het zo erg dat er onjuiste informatie wordt gegeven en mensen daardoor extra aandacht besteden aan keukenhygiëne? Nee dat niet. Maar hierdoor blijft de aandacht afgeleid van de mens-mens overdracht dat een duidelijk groter risico vormt. Waarom zou je immers handen ontsmetten bij vertrek uit zieken- of verpleeghuis als je dénkt dat het gevaar in voedsel zit?
Verbaast me niet. Ondanks dat de Nederlandse veehouderij een grootverbruiker is van antibiotica, behoren we bij de landen met de laagste antibiotica-resistentie tegen humane ziekteverwekkers.
Dick Belderbos, wat is daar uw antwoord op?
Het was een bijzonder interessante bijeenkomst. Tijdens de paneldiscussie was de boodschap dat we beslist niet moeten verslappen en zeker niet het beleid moeten verruimen. Daarbij is er in Nederland veel verbeterd, maar elders in de wereld zijn de problemen nog aanzienlijk.
Jaap van Dissel (RIVM) zag ESBL als een indicator(mechanisme). We mogen niet vergeten dat de problemen met Salmonella en Campylobacter nog steeds levensgroot zijn.