Bekende koks promoten biologische producten

@ Wouter, jawel zeker witte spelling en wellicht zelfs wel pannekoekenhuisch. De geschiedenis herhaalt zich.

Ik denk inderdaad dat de meeste chefs niet zo best geadviseerd worden op financieel gebied. Het is bewonderenswaardig dat chefs altijd in de keuken willen staan, maar ik denk ook dat ze bang zijn om te delegeren. Iemand als Herman den B die dat niet meer doet, heeft wel tijd voor het opbouwen van een kleine keten van restaurants. Kun je van zeggen en vinden wat je wilt, maar handig en slim is dat in elk geval. Maar volgens mij dwaal ik af...

Wouter, dank, want dat wil ik zeker niet zeggen!Ik heb juist heel veel achting voor mensen als Ducasse! Kooktalent (wat hij echt heeft) koppelen aan de opbouw van een imperium is wat mij betreft petje af! Meer nog dan voor Jamie, die zijn rol goed speelt maar alle ondersteuning heeft gehad vanuit zijn casting.

En dat betekent dus ook dat ik het zonde vind dat bijv. Sergio Herman zich kapot staat te werken voor een prijs die een (te) zware wissel op zijn leven trekt. Ik was gisteren even op bezoek bij een jonge kok die ik inmiddels een aantal jaren volg. Hij snapt waar zijn fysieke grenzen liggen én zijn managementuitdagingen om zijn scope te kunnen uitbreiden. Dan denk ik: die komt er wel! Die intelligentie vind ik geweldig om te zien in een jongen die vanaf zijn 14e van school ging om te leren koken en nu amper 25 is (ik heb er zelf een kleine 20 meer).

Dick, 'handige zakenlieden' zoals je dat gebruikt klinkt denigrerend. Alsof je dat niet zou mogen/moeten zijn. Alsof de wereld onder te verdelen is in oprechte vaklieden (good guys) en gewiekste zakenlui. Een sneer van Ducasse zou kunnen zijn dat de meeste koks niet slim genoeg zijn om hun talent goed in geld om te zetten. En dus niet beter verdienen. Een vriendelijker conclusie is dat topkoks wellicht slecht adviseerd worden. Wat ook wel past bij het feit dat horecazaken een hoog faillietpercentage hebben.

@Wouter, topkoks verdienen écht niet zo best. Behalve handige zakenlieden, zoals Ducasse (géén kok, staat nooit in de keuken) en Jamie Oliver (helemaal geen kok, maar een gecaste kok die helemaal a(u)/c)teur en merknaam werd). Als ze zelf in de keuken staan en hun naam op de zaak hebben geplakt, zijn die naam en het restaurant zelfs niks waard bij verkoop!

Een bekende Belgische kok bekende laatst dat hij na zijn pensioen en verkoop van zijn tent zich toch gedwongen zag weer een restaurant te openen om zijn (heus niet zo jet set) lifestyle te kunnen volhouden. Dat kan hij dus alleen door te werken ... tot hij erbij neervalt. Ik hoop graag dat zoiets Rotterdam's Cees Helder niet overkomt (cq. ik hoop dat die wel een goede accountant of bankier heeft)

Sergio Herman werkt zich doodt. Over Bernard Loiseau gaat het verhaal dat zijn zelfmoord de spanning van het risico teveel is geworden. Hij zal redelijke tot goede jarten hebben gehad, maar heeft nooit een fiortuin kunnen opbouwen. Net als Bras, die het redelijk zal doen maar ver is en altijd zal blijven van het miljoenenfortuin van Ducasse. Die ontwikkelt restaurants, formules met kok en al. Die én verkoopbaar én kopieer/exporteerbaar zijn én steekt zijn neus in andere zaken.

Koks gaan overigens in messen, potten, pannen en pepermolens. Of worden gecast om een hele industrie aan de gang te houden (van boeken, potten tot wijnen, vlees en groenten bij Sainsbury's) zoals Jamie Oliver. Die jongen kan nu al stoppen met werken omdat hij zo'n leuke kop had en voldoende kooktalent. (versta me overigens goed: ik ben vóór Jamie, maar wil we;l graag het mechanisme achter deze cockney-ideale-schoonzoon helder hebben - dat hoort bij deit blog!).

@ Petra, off-topic: Pannekoekenhuis, witte spelling?

On-topic: topkoks hebben geen pistool tegen de kop staan. Ze kunnen dus ook patat gaan verkopen en miljardair worden. Maar ze doen wat ze leuk vinden en verdienen daar ook best wat mee. Natuurlijk klagen ze, zoals iedereen. Maar ik wed dat Alain Ducasse, Michel Bras en Sergio Herman niet in een rijtjeshuis wonen. De topkoks die dat wel doen, doen misschien iets fout of zijn daar teverden mee.

Cas Spijkers, Braakhekke en Fagel etc. maken de fout dat zij hun eigen status van smaakgoeroes aantasten met hun bijverdienste met laffe massaproducten, waar zij overigens inderdaad het volste recht toe hebben. Hans van Wolde was ook op het randje met zijn Limburgse champagne = Brand bier. Beter is de Frank Govers-strategie: reclame maken met wasmiddel (of een andere niet-kernactiviteit).