De productkwaliteit van A-merken verschilt aanzienlijk in Canada. Dat ontdekten onderzoekers van de universiteit van Toronto.
Ze vergeleken de voedingswaarde van in totaal 8.277 producten van 22 van Canada’s A-merken – waaronder ook de voor ons bekende merken Danone, Unilever, Nestlé en Coca-Cola. De wetenschappers beoordeelden de productkwaliteit op basis van 3 criteria. Hun score op de Health Star Rating (HSR, zeg maar de Australische versie van de Nutri-Score). Vervolgens hun score op het aantal calorieën en de hoeveelheid zout, verzadigde vetten en suikers. En tot slot hun bijdrage aan de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid (ADH) van die nutriënten: de producten mochten niet meer dan 15% van ADH's bevatten.
Op basis van de HSR scoorde de ene fabrikant beter dan de andere binnen productcategorieën. Duidelijk onderscheid viel met name vast te stellen bij vetten, oliën en dranken. Dat voordeel verdween weer bij de bepaling van de samenstelling met de ADH; die liet zien dat het merendeel van de geteste producten minder gezond was dan een goede score op basis van de HSR zou doen vermoeden.
De onderzoekers willen met de uitkomsten van de studie een gezonder aanbod stimuleren. Zeker voor directe concurrenten is dit een kans om kwaliteitsverschillen binnen categorieën recht te trekken. Vooralsnog lijkt het voor Canadese consumenten verstandig niet blindelings te vertrouwen op naamsbekendheid voor een gezonde voedingskeuze.
BMC - A comparison of the nutritional quality of products offered by the top packaged food and beverage companies in Canada
Ze vergeleken de voedingswaarde van in totaal 8.277 producten van 22 van Canada’s A-merken – waaronder ook de voor ons bekende merken Danone, Unilever, Nestlé en Coca-Cola. De wetenschappers beoordeelden de productkwaliteit op basis van 3 criteria. Hun score op de Health Star Rating (HSR, zeg maar de Australische versie van de Nutri-Score). Vervolgens hun score op het aantal calorieën en de hoeveelheid zout, verzadigde vetten en suikers. En tot slot hun bijdrage aan de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid (ADH) van die nutriënten: de producten mochten niet meer dan 15% van ADH's bevatten.
Op basis van de HSR scoorde de ene fabrikant beter dan de andere binnen productcategorieën. Duidelijk onderscheid viel met name vast te stellen bij vetten, oliën en dranken. Dat voordeel verdween weer bij de bepaling van de samenstelling met de ADH; die liet zien dat het merendeel van de geteste producten minder gezond was dan een goede score op basis van de HSR zou doen vermoeden.
De onderzoekers willen met de uitkomsten van de studie een gezonder aanbod stimuleren. Zeker voor directe concurrenten is dit een kans om kwaliteitsverschillen binnen categorieën recht te trekken. Vooralsnog lijkt het voor Canadese consumenten verstandig niet blindelings te vertrouwen op naamsbekendheid voor een gezonde voedingskeuze.
Jammer dat in het beoordelen van een gezond voedingsproduct alleen gekeken is naar A merken.
Jammer dat men uit is gegaan van een wetenschappelijke organisatie van uit een BEPAALDE wetenschappelijke benadering tot conclusies komt.
Ik bedoel te zeggen wie bepaald wat gezond is om welke reden, gezien de complexiteit van hoe gezondheid te organiseren in de opeenvolgende stappen.
Ik lees steeds wat zo goed is en wat zo slecht maar kunnen we dat zo beoordelen weer vanuit die complexiteit. Ik mis steeds weer de benadering vanuit de complexiteit zal een voorbeeld geven. Waar lees ik de interactie tussen de verschillende voedingstoffen, de goede interactie vanuit de natuurlijke balans tussen de voedingstoffen? Waar lees ik de nadelige interactie bij een verkeerde balans en de schadelijke gevolgen?
Hoe is het mogelijk dat wetenschappers zo eenvoudig omgaan met deze complexe materie?
Waarom wordt, hetgeen we weten uit het verleden praktijk kennis vanuit onderbouwde ervaringen, zo aan de kant geschoven? En of niet mee genomen in hun onderzoek?