Nee, ik ga niet over ze zeiken.
Ik zit met een ernstig probleem.
Wat moet ik nu weer vinden van die radiocampagne van Solidaridad (een van de financiers van Agrofair) voor kromme bananen en lekkere koffie die de zuivere nasmaak van eerlijke handel moeten hebben. Ik heb hem de afgelopen week vier keer per dag gehoord. Het maakt me kriegelig. Wat kost zo'n campagne? Is dat dan wel de ene fair trade, maar niet die andere en kennelijk foute? Alleen pushy verkopers adverteren immers. Solidaridad en Max geloven echter in 'merkenbouw' en hebben een 'dreamteam' van ouderwetse merkenbouwers aan boord gehaald.
Roepen ze het niet over zich af om die andere te worden terwijl ze die ene willen zijn? Nee, ik weet het niet. Daarom vraag ik het maar.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Colruyt, Dick? Een lachterje. Lokale uitbaters van Colruyt-vestigingen zeggen me dat zelf.
Voor de rest moet ik je dringend naar Vlaanderen roepen voor een masterclass.
Alleen ben ik dat gezaag (gezanik) over links-rechts-geitenwollensokken echt stilaan kotbeu. Het klinkt mij even denigrerend in de oren als die lompe paus in Rome die homoseksulateit even wenselijk acht als de opwarming van de aarde. Niet wenselijk dus.
Klootwijk denkt dat Fairtraders Foodlog volgen. Geloof ik niks van. Dat spijt mij echt. Ik geef Oxfam Fairtrade nog tot 31 december de tijd om Klootwijk op maat te bedienen, anders begin ik er hier zelf aan.
Willem, daarmee zeg je - als ik je goed begrijp - dat de Agrofairs en Havelaars van deze wereld hun doel bereikt hebben en overbodig zijn geworden. Maar de Solidaridads moeten verder. Nieuwe terreinen op. Zoiets?
1 vraag blijft branden: waarom niet meteen op z'n Tony's of z'n Colruyt's?
Alle marketing begint bij een missie. Als de missie geslaagd is, moet je je afvragen wat je bestaansreden is.
Agrofair heeft als doel gehad om de bananenindustrie meer fair te maken en lijkt daar behoorlijk in geslaagd. Inmiddels zijn er veel fair trade labelled bananenplantages bijgekomen. Deze leveren aan Dole, Fyffes e.d. Alleen hoe ver gaan die plantages. Of is het gewoon keurmerk halen en dan weer winst maken?
De Solidaridads van deze wereld zijn nodig om marktfalen door ingrijpen te herstellen. Zodra er een markt ontstaat, kan je verder gaan met het zoeken naar situaties waar de markt niet doet wat eigenlijk fair zou zijn. Op die manier blijf je je blijvend onderscheiden. Het gevaar is dat je wilt vasthouden wat je hebt: de bananenomzet e.d. Alleen zijn markten daar nou juist zo sterk in.
Kortom, reclame maken voor eerlijke bananen is nobel, maar niet echt onderscheidend. Reclame maken voor Agrofair als reparateur van niet functionerende fruitmarkten zou meer effect hebben... Alleen voor wie en voor wat?
Agrofair zegt in het Trouw-artikel dat het niet aan Fair Trade DOET - zoals de supermarkten of Sara Lee die het inmiddels ook doen - maar het IS. Dat ZIJN zou hun bestaansreden zijn.
Een rare redenering. Fair Trade gaat om mensen en hun toekomst, niet om de handel. Die is slechts een middel om kwetsbare boeren een beter bestaan en kansen op ontwikkeling te geven.
Ik ben bang dat die uitspraak onbedoeld het probleem blootlegt: eerlijk handel is een doel op zichzelf geworden. Als je verklaart dat te ZIJN dan stop je geld in jezelf in plaats van in de mensen en omstandigheden waar het om gaat. Dat gevoelige punt verdwijnt altijd weer onder het tapijt.
Wat het kost? Een beetje reclamebureau kan er zo een inschatting van maken. Maar we zullen het idd niet horen. Morgen niet, overmorgen niet. En ook volgend jaar niet. En of de kosten opwegen tegen de baten? Agrofair's resultaat is een veeg teken.
Ik stel mijn hoop idd op de grote jongens die altijd al het geld volgden en zich nu realiseren dat ze moeten investeren in betere ontwikkelingsmogelijkheden voor die kwetsbare boeren. Ze willen een goed product voor een goede prijs. Dat krijg je door te investeren in randvoorwaarden. Niet door luimakende subsidies en kostbare merken die op een 'rechtse' manier worden gebouwd.
Rechts - de supers en de Sara Lee's - kan Links dan heel makkelijk links passeren. Daar hielden de adviseurs van Solidaridad kennelijk geen rekening mee toen ze de - ongetwijfeld goedbedoelde - nieuwe merkstrategie kozen. Allicht, die adviseurs - allemaal uit de echte reclamewereld - zagen een nieuwe markt voor reclame-advies.
Maar nogmaals, ik weet het niet helemaal zeker. Ik zeg en vraag het maar.
“Zo is AgroFair voor vijftig procent in handen van de boerenproducenten, de rest is bij ethische beleggers en Solidaridad ondergebracht.
AgroFair belandt dit jaar in het rood. Het verlies zal waarschijnlijk oplopen tot een miljoen euro, wat een reorganisatie onvermijdelijk maakt.”
’t is zonde !
Moeten die boertjes als 50% eigenaar nu ook ‘fair’ meedelen in het verlies van die miljoen euro ? Dat zou ik geen FairTreatment® vinden. Of springt de Postcodeloterij weer bij om het ‘fair’ te houden ?
Wat een klucht !