Een app die je waarschuwt dat je iets onder de leden hebt, nog voordat je echt ziek wordt? Dat is de toekomst, als het aan deze Amerikaanse onderzoekers ligt. Dankzij wearables en smartwatches.
Jarenlang werkte de Amerikaanse geneticus Michael Snyder aan gezondheidsprofielen van mensen. Dat deed hij op basis van stelselmatige bloed- en urinetesten. Met het verschijnen van de eerste gezondheids-apps, smartwatches en wearables kreeg zijn onderzoek een nieuwe impuls. Hij hing metingen aan de wilgen en wierf 43 vrijwilligers om met een wearable een continue stroom van gegevens te verzamelen. Zijn doel was per persoon een 'definitie' op te stellen van de basisgezondheid van die persoon. Op die basis wilde hij bepalen of afwijkingen samenhangen met ziekten of omgevingsfactoren. Het onderzoek verscheen vorige week in PLOS Biology.
250.000 metingen per dag
Gedurende twee jaar droegen Snyders vrijwilligers een armband met sensoren en daarnaast nog commercieel verkrijgbare activiteitenmonitors. Zo verzamelden ze data over hartslag, hoeveelheid zuurstof in het bloed, huidtemperatuur, aantal stappen, verbrande calorieën, slaappatronen, versnelling en zelfs blootstelling aan straling. Soms werden er zo per persoon wel 250.000 metingen per dag verzameld. Snyder vulde de datastroom daarnaast aan met regelmatige bloedtesten en een genetische analyse.
Snyders team wilde weten welke veranderingen optraden als de proefpersonen een luchtreis maakten. Snyder deed zelf ook mee en werd tijdens een lange vlucht een beetje licht in zijn hoofd. Hij checkte zijn wearables en zag dat het zuurstofgehalte van zijn bloed sterker dan normaal gedaald was. Toen er na landing geen herstel optrad en bovendien zijn hartslag hoger was dan normaal, realiseerde Snyder zich dat er iets niet in de haak was. Voorafgaand aan zijn vertrek had Snyder zijn broer in Massachusetts geholpen met een hek in een weiland. "Misschien ben ik wel door een teek gebeten", bedacht hij. Dat bleek inderdaad het geval, en de ziekte van Lyme werd met een antibioticakuur doeltreffend bestreden.
'Early warning-app'
Snyders ultieme doel is een app te maken die mensen waarschuwt als hun lichaam 'uit de pas gaat lopen'. Zo'n 'early warning system' kan ook waardevol zijn voor ouders met kinderen en verzorgers van ouderen. In de toekomst kun je waarschijnlijk gewoon op je smartphone kijken en zien dat je kind al 3 uur verhoging heeft. Dan stuur je het dus niet naar school, zegt Snyder.
Zal deze nieuwe benadering van gezondheid niet voor een run op extra laboratoriumonderzoeken gaan zorgen door bergen hypochonders die gealarmeerd raken door hun gezondheidsstatus? Nee, denkt Snyder. Na de uitvinding van de koortsthermometer liepen volgens hem mensen de deur bij de huisarts ook niet plat. "Bovendien kan een hypochonder gewoon de drempelwaarden iets hoger instellen", zegt hij.
Artsen en zorgverleners die bang zijn dat mensen teveel gaan vertrouwen op hun app en zelfdiagnose wijst Snyder op de toegevoegde waarde van oor de patiënt verzamelde gegevens. Daarmee wordt het stellen van een diagnose en veel gemakkelijker dan met een simpele bloeddruk- en hartslagmeting. Managen van iemands gezondheid gaat nou eenmaal beter met meer informatie dan zonder. In de woorden van Snyder: "Je gaat toch ook de weg niet meer op met een auto zonder benzine- of snelheidsmeter?"
Dit artikel afdrukken
250.000 metingen per dag
Gedurende twee jaar droegen Snyders vrijwilligers een armband met sensoren en daarnaast nog commercieel verkrijgbare activiteitenmonitors. Zo verzamelden ze data over hartslag, hoeveelheid zuurstof in het bloed, huidtemperatuur, aantal stappen, verbrande calorieën, slaappatronen, versnelling en zelfs blootstelling aan straling. Soms werden er zo per persoon wel 250.000 metingen per dag verzameld. Snyder vulde de datastroom daarnaast aan met regelmatige bloedtesten en een genetische analyse.
Managen van iemands gezondheid gaat nou eenmaal beter met meer informatie dan zonder. In de woorden van Snyder: Je gaat toch ook de weg niet meer op met een auto zonder benzine- of snelheidsmeter?Eigen ervaring
Snyders team wilde weten welke veranderingen optraden als de proefpersonen een luchtreis maakten. Snyder deed zelf ook mee en werd tijdens een lange vlucht een beetje licht in zijn hoofd. Hij checkte zijn wearables en zag dat het zuurstofgehalte van zijn bloed sterker dan normaal gedaald was. Toen er na landing geen herstel optrad en bovendien zijn hartslag hoger was dan normaal, realiseerde Snyder zich dat er iets niet in de haak was. Voorafgaand aan zijn vertrek had Snyder zijn broer in Massachusetts geholpen met een hek in een weiland. "Misschien ben ik wel door een teek gebeten", bedacht hij. Dat bleek inderdaad het geval, en de ziekte van Lyme werd met een antibioticakuur doeltreffend bestreden.
'Early warning-app'
Snyders ultieme doel is een app te maken die mensen waarschuwt als hun lichaam 'uit de pas gaat lopen'. Zo'n 'early warning system' kan ook waardevol zijn voor ouders met kinderen en verzorgers van ouderen. In de toekomst kun je waarschijnlijk gewoon op je smartphone kijken en zien dat je kind al 3 uur verhoging heeft. Dan stuur je het dus niet naar school, zegt Snyder.
Zal deze nieuwe benadering van gezondheid niet voor een run op extra laboratoriumonderzoeken gaan zorgen door bergen hypochonders die gealarmeerd raken door hun gezondheidsstatus? Nee, denkt Snyder. Na de uitvinding van de koortsthermometer liepen volgens hem mensen de deur bij de huisarts ook niet plat. "Bovendien kan een hypochonder gewoon de drempelwaarden iets hoger instellen", zegt hij.
Artsen en zorgverleners die bang zijn dat mensen teveel gaan vertrouwen op hun app en zelfdiagnose wijst Snyder op de toegevoegde waarde van oor de patiënt verzamelde gegevens. Daarmee wordt het stellen van een diagnose en veel gemakkelijker dan met een simpele bloeddruk- en hartslagmeting. Managen van iemands gezondheid gaat nou eenmaal beter met meer informatie dan zonder. In de woorden van Snyder: "Je gaat toch ook de weg niet meer op met een auto zonder benzine- of snelheidsmeter?"
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
E-Health houd je niet tegen.
Deze maand al de tweede persoon gesproken die via zijn werk (via E-healhtcoins) 'gratis' aan een Gezondheidsmeter kan / gaat komen. Één daarvan is arts op leeftijd en enthousiast over de meter.
Iedere afdeling vormt een groep en ze kunnen extra E-health punten verdienen als ze als afdeling meer dan zoveel stappen gezet hebben in een week. Letterlijk beloning voor goed (gezond) gedrag. ( ik zou wel eens willen weten hoeveel de lift nu nog gebruikt wordt... ;-). Ja, trappen op en neer worden ook geteld. Lukt de meter nog best goed ook overigens. ik woon 1 hoog, makkie om dat doel van 4 per dag te halen ;-).
Is denk 3 jaar geleden dat ik voor het eerst een lezing bijwoonde over E-health ontwikkelingen. Mijn ogen zijn geopend sinds die tijd. Ook kwam aanbod dat snelle commercie de zorg niet zou helpen. De techniek van E-health waren velen enthousiast over.
Ik heb zelf 4 weken geleden ook zo'n metertje gekocht. Bijbehorende app gedownload op de telefoon en meten maar. Bevindingen tot zover:
- het apparaat meet meer dan dat ik zelf opmerk. bijv. 'stress' in lichaam na intensief sporten. Laatst fietste ik me helemaal leeg op de racefiets. Die avond en dag erna registreerde mijn meter duidelijk meer stress in mijn lijf. Als ik het goed heb meet de meter stress door middel van verhoogde maar vooral onrustigere hartslag. Tuurlijk voel ik het zelf ook een dag na zo'n fietstocht maar zo'n verschil ten op zichte van andere dagen..... ?
- Body battery die aangeeft hoeveel energie je nog hebt / kan besteden. Gaat op schaal van 100 tot 0. Dieptepunt energie meette de meter na die intensieve fietstocht. had nog 5 over. ( ik vond het als -5 voelen btw ;-).
- Stappenteller confronteert wel iet wat net zoals je calorie verbrander.
Je draagt de meter bij voorkeur dag en nacht ( batterij gaat 5 dagen mee en is in 90 minuten weer vol). Je krijgt ook terugkoppeling over je slaap qua lengte en stadia. Vind dat denk ik wel de meest confronterende van alle meetresultaten. Ik zie nu hoeveel (weinig) ik slaap.
Nadelig vind ik wel dat aansporing om maar te verbeteren wel stevig aanwezig is**. Daar hebben vele apps in deze hoek last van. Strava is daarvan het ultieme voorbeeld wat mij betreft.
En ja ik deel mijn data, maar wel geanonimiseerd. En als ik wil kan ik dat ook uitzetten. Als je dat doet verlies je wel al het vergelijk met referentie populatie. Dat laatste is misschien juist wel goed. Verlaagt ook gelijk de drang tot verbeteren, het gevoel hebben dat je beter moet doen.
** ik ga vanavond op zoek naar die instelling om dat uit te zetten.
Astrid, kijk eens rond bij kennissen en vrienden, die verbouwen of in een relatief nieuw huis wonen. De moderne plonsplee spat niet meer; het elleboogje en de hellingshoek zijn gebruiksvriendelijker dan bij de vroegere plons-plees. Was inderdaad een vervelende zaak. Doet me denken aan een opschrift in een Brits toilet: "If you want a cold surprise, pull the chain before you rise..."
Bijzonder is dat poep en pies nog altijd een zeer grote rol spelen in medisch onderzoek.
Denk ook aan de uitstekende actie om jaarlijks de ontlasting te checken in de leeftijd van 55 tot 75. Er worden levens mee gered.
Niet zo vreemd om de residuen te controleren.
Onze vroegere biologieleraar (*) vertaalde het menselijk lichaam op de meest doeltreffende manier (ook in relatie tot exo- en endoderm) : hij tekende op het bord een zeer dikwandige korte rechte pijp en stelde: "In deze pijpopening links gaat het voedsel er uit; in de wand zitten de organen; door de wand wordt het opgenomen en wat niet nodig is, uitgescheiden, en daar rechts komt het residu er uit. De 'pijp'-vorm is typerend voor de zeer lagere diersoorten waartoe wij behoren (*)."
Hij voegde met een grijns nog een bijzonderheid toe, die evenzeer zeer typerend is, maar waar vreemd genoeg nooit aan gerefereerd wordt:
"De sensoren voor genot vind je aan beide uiteinden van de pijp..."
En dat was een enorme Aha-Erlebnis..
(*) Ik voel me nog altijd schuldig dat ik z'n asbak de laatste schooldag meejatte; ik moest en zou een aandenken aan hem hebben. Ik kan nog steeds geen rode beuk zien, of er flitst door mijn hersenen: anthocyaan. We leerde enorm veel, omdat hij humor en droge kennis mixte...
Is dat zo Hans? Nog niet eerder gehoord dat de gewone steeds meer vervangen wordt voor een plonsplee, zoals wij die noemen, rotdingen zijn het, als je ontlasting nogal zwaar is spettert alles tegen je aan. En idd, je hebt er niks aan als de dokter zou gaan vragen of je bloed in je ontlasting hebt, geen idee dokter, het plonst de diepte in........
Al die apps zijn gevaarlijk, hebben we het al eerder in een ander draadje over gehad. Veel mensen gaan nu niet naar de dokter omdat de eigen risico te duur is, mijn moeder moet nu ook even 335,- in 1x betalen voor allerlei bloedonderzoeken, pas als het afgeschreven is kunnen we storneren voor een betalingsregeling, ook zo krom....maar dat terzijde, met al die apps gaan meer mensen zelf dokteren want je kan ontzettend veel op internet vinden. Met onschuldige dingen kan het geen kwaad, zoals een blaasontsteking, daar kun je zelf op natuurlijke wijze prima vanaf komen, maar er zijn ergere dingen die ook wel natuurlijke oplossingen bieden waar ik ook graag naar zoek, maar soms ontkom je in die gevallen toch echt niet aan de dokter en het gevaar bestaat dat meer mensen het dan toch zelf willen proberen en misschien te laat naar de dokter gaan.
Ik ben geen voorstander van huisartsen enz, maar soms zijn ze nuttig.
Helaas is een andere belangrijke 'app' aan het verdwijnen, die een hoop informatie gaf over je gezondheid.
De vlakspoel-closetpot die meer en meer vervangen wordt door de trechtervormige diepspoel-closetpot. Het bezwaar tegen de eerste is een beetje hypocriet en gebaseerd op 'zicht' en 'stank'.
Maar de vlakspoel-closetpot (wat een woord..) biedt zicht op een hele hoop medisch relevante afwijkingen.
Van wormen bij kinderen, tot gele kleur, sporen bloed en vlokken slijm van de darmwand.
En qua kleur en consistentie.
Zo ook de kleur van de urine, die je diets kan maken dat je veel te weinig vocht inneemt.
Ook hier nemen we 'afscheit' van de natuur..
Jaren geleden heb ik weleens gezien dat als de dokter flink op een bepaalde plek duwt en het dan erg zeer doet ze dan meteen het vermoeden van een blinde darm ontsteking hebben, kunnen ze dat niet meer dan? Hebben dokters ook al apps nodig? Leuk, zal je op de operatietafel liggen en de wifi verbinding valt weg, helaas, geen app om te zien waar we moeten snijden.......