Onlangs sprak ik met hoogleraar Laurens Sloot over het gedrag van supermarkten in de voedselketen. Supermarkten zijn zo druk met concurreren om het leven voor consumenten betaalbaar te houden dat ze vergeten geld te verdienen. Daarom is er aan hun kant geen geld om de boer te helpen verduurzamen. Dat moet van elders uit de keten komen, namelijk van hun directe leveranciers: levensmiddelenfabrikanten. Vandaar het volgende gesprek in deze serie met Anya Pieroen van Nestlé Nederland.
Grote merkfabrikanten als Unilever, Mondelez, Kraft Heinz en Nestlé houden aanzienlijk meer aan een euro over. Bij hen kan het zomaar gaan om 12 tot wel 20 cent. Zit daar dan veel meer ruimte om te verduurzamen? Ja, natuurlijk. Maar zo gemakkelijk werkt het in de praktijk nou ook weer niet. De grote merken hebben aandeelhouders die dividend willen of een stijgende koers van het aandeel. Komt er te weinig uit het geld dat ze beleggen, dan lopen ze weg en keldert de koers. Alweer jaren geleden werd de baas van Danone weggestuurd omdat hij te duurzaam wilde doen. Bij Unilever, onder zijn oude baas Paul Polman, nota bene de grondlegger van corporate duurzaamheid, staan de duurzaamheidsinspanningen sinds een dik jaar op een lager pitje. Beleggers reageerden meteen: de waarde van het aandeel steeg nadrukkelijk.
Als de korte termijnwinsten van beleggers regeren, wie moet verduurzaming dan betalen?
Daarover spreek ik in deze podcast met Anya Pieroen. Ze is Director Corporate Affairs & Marketing bij Nestlé in Nederland. We spraken af niet in te gaan op de cijfers achter de keiharde onderhandelingen die plaatsvinden tussen supermarkten en de A-merken op dit moment. We spraken over de rol van levensmiddelenproducenten bij de verduurzaming van de voedselketen.
Luister en ontdek dat levensmiddelenfabrikanten en supermarkten, ondanks hun harde inkoopstrijd om consumenten betaalbaar te kunnen blijven bedienen, onder de gevechtslinies door met elkaar praten. Ze realiseren zich dat ze elkaar nodig hebben om te verduurzamen. Zonder samenwerking lukt het niet, weten ze inmiddels. Ontdek ook hoe jonge Extinction Rebellion-sympathisanten reageren als Pieroen hen meeneemt in de wereld van de grote industrie die, als ze gaat, ook echt momentum maakt.
Luister de podcast via Spotify of SoundCloud.
Deze podcast is de tweede in de serie voor Foodlog Café op dinsdag 24 september. Vanaf september organiseert Foodlog iedere laatste dinsdag van de maand een diepgaand debat over actuele thema's in het voedselsysteem. Voorafgaand aan het debat publiceren we 4 podcasts, zodat je goed voorbereid mee kunt praten! Het thema van het eerste Foodlog Café is 'Zijn supermarkten de klootzakken in de voedselketen?' Zien we je op 24 september van 16.00 tot 18.00? Aanmelden kan hier.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Tot op het heden zijn nog steeds de boeren die zich nergens mee bemoeien, goed kijken hoe de regels zijn, vervolgens op het randje gaan zitten en plankgas doorboeren het meest succesvol. Maar ik verval niet graag in dit cynisme. Ik zou graag een model zien waar de boer beloond wordt voor extra eisen van de samenleving. Of door marktbescherming, of door afspraken met afnemers. Maar inderdaad, door de oligopsonie van Wouter, blijken het vaak gewoon dictaten van afnemers te zijn. Tijd voor het oprichten van nieuwe leverancierscooperaties?
Ik denk dat je anders moet gaan kijken, John. Toeleveranciers en afnemers zijn van elkaar afhankelijk omdat er schaarste ontstaat. Er is een plek voor een open gesprek, waar onzin kan worden gecorrigeerd vanuit kunde en kennis en van daaruit kunnen verstandige lijnen ontstaan.
Wie daar geen vertrouwen in heeft, doet dat natuurlijk niet. De vraag is: wie is de winnaar en wie de verliezer?
Louise heeft er blijkbaar geen vertrouwen in en Peter ziet het helemaal zitten. Wie moet ik nou geloven? Gezien het track record van programma's die de diverse Europese voorzitters hebben gelanceerd de afgelopen decennia neig ik naar Louise. Remember De Lissabon strategie. Ze gaan iig weer lekker praten met elkaar onder het mom van: Het lijkt mij verstandig dat we de goede beslissingen nemen. De oplossing voor boeren moet uit de politiek komen die een praatgroep samenstelt waarin bv niet democratisch gekozen organisaties zitten zoals een Greenpeace en andere commerciële stakeholders? OK......Volgens mij is dat precies wat wij boeren de afgelopen 20 jaar hebben gedaan en wat heeft het ons opgeleverd?
Kun je je verwarring toelichten John?
Dick ik ben nu in verwarring door jullie Gespot-artikel over het oordeel van Louise Fresco over de strategische dialoog.