Wereldwijd wordt 50 tot 80% van alle antibiotica voor dieren gebruikt. In de jaren '50 ontdekten we dat dieren sneller groeiden als een kleine hoeveelheid antibiotica aan het voer werd toegevoegd. De oplopende vraag naar dierlijke eiwitten maakte er standaard praktijk van. Maar dagelijks gebruik van een beetje antibiotica heeft een keerzijde. Als er een infectie is en je neemt niet genoeg antibiotica - of je maakt je kuur niet af - dan gaan niet alle ziekteverwekkers dood. Erger nog, de overblijvende bacteriën worden resistent. Door die praktijk is in de dierhouderij een fors reservoir opgebouwd van resistente bacteriën.
In Nederland zijn de supermarkten heel voorzichtig om iets te zeggen over hoe het vlees dat zij verkopen geproduceerd wordt. Er wordt niet over gecommuniceerdZo varieert bijvoorbeeld in varkens in Europa het percentage resistente Salmonella-bacteriën tussen de 1 en 60%. Die resistente Salmonella's komen ook in het 'eindproduct', varkensgehakt, spare ribs of karbonade terecht. Alleen al in de EU worden er jaarlijks 100.000 mensen ziek van een Salmonella-besmetting. Met de toenemende resistentiegraad, groeit het risico dat consumenten besmet worden met onbehandelbare bacteriën; daardoor lopen ze zelfs het risico te overlijden. Wees in ieder geval een beetje gerust, want sinds 2006 is de toediening van antibiotica via diervoerders verboden. Dieren krijgen alleen nog antibiotica als ze ziek zijn. Nederland loopt wereldwijd voorop bij de reductie van het curatieve antibiotica gebruik, maar verdere stappen zijn nodig.
Van reductie naar antibioticavrije productie
Marchal houdt zich bezig met manieren om ook dat curatieve antibioticagebruik nog verder terug te dringen. Wat hem betreft is antibioticavrije productie de enige logische weg voorwaarts. In de Verenigde Staten zie je fastfoodketens en supermarkten het onderscheid al maken. Ze bieden 'antibioticavrij geproduceerd vlees' en 'regulier' vlees. "In Nederland zijn de supermarkten heel voorzichtig om iets te zeggen over hoe het vlees dat zij verkopen geproduceerd wordt. Er wordt niet over gecommuniceerd," zegt Marchal. "Best opvallend, als je ziet dat bijvoorbeeld Lidl wel naar buiten komt met 'wij hebben de groente met de minste residuen'."
Antibioticavrije productie en een heel laag curatief gebruik van antibiotica zijn haalbaar, de kennis is er, legt Marchal uit in zijn TED-Talk. Verdere reductie van het huidige antibioticagebruik in de dierhouderij ook. Het is zelfs betaalbaar. Uiteindelijk zal het op consumentenniveau een paar procent schelen. Maar dan moeten consumenten wel weten waar ze voor betalen en dat ze er om kunnen vragen. Pas als het bewustzijn over antibioticavrije productie bij consumenten omhoog gaat, zal ook de bereidheid daarvoor te betalen stijgen, en de druk op supermarkten om er transparant over te zijn toenemen.
"En ik zou zeggen dat dit een kleine prijs is om een toekomst te vermijden, waarin bacteriële infecties weer onze grootste moordenaar worden," waarschuwt Marchal. Zijn boodschap is luid en duidelijk: supermarkten of andere partijen zullen de behoefte aan antibioticavrij geproduceerd vlees moeten creëren en niet geheimzinnig doen over het feit dat ze dat nu niet eenduidig en gegarandeerd kunnen leveren.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik ben zelf onvoldoende thuis in genetica... wat ik heb gezien is dat bv de biologische varkenshouderij in 2007 deels de overstap maakte naar Topigs40 gebaseerd op minder spek en dus betere voerconversie. Wat de T40 ook waar maakte. Maar het bleek sociaal gezien een zeer lastig dier om mee te werken en de meeste varkenshouders wisten niet hoe snel ze de zeug weer moesten verwijderen. Met zeer veel data kun je inderdaad snelle sprongen vooruit maken, maar we weten vaak onvoldoende wat we NIET weten, maar wel ' mee fokken ' . Ook in de melkveehouderij zie je steeds meer ' oude ' rassen opduiken omdat die robuuster zijn. Ik ben blij dat stichting zeldzame huisdierrassen bestaat. Denk dat we niet te snel moeten vertrouwen op onze fantastische rekenprogramma's. En denk vooral dat er diverse anderen zijn die hier nog veel meer inzicht in hebben. Bv Wytze Nauta?
Gerdien, vertel ons meer over genetica: welk werk is daar te doen?
Dag allemaal, in 2003 heb ik de Werkgroep Veterinaire Fytotherapie opgericht. Mede vanwege negatieve reacties vanuit de faculteit diergeneeskunde en ' onhandige ' wet en regelgeving hebben we die vrij vlot omgedoopt tot Studiegroep Dier en Kruid. Met medewerking van LNV zijn voor melkvee, varkens, pluimvee, kalveren zogenaamde Stalboekjes gemaakt over inzet natuurlijke middelen. Samen met andere partijen vormt de Studiegroep nu het Platform Natuurlijke Veehouderij en dit platform organiseert 4 daagse bijscholingen voor dierenartsen. Mede mogelijk gemaakt door Provincie Overijssel. Ook werken we aan een kennisbank. Maar het blijft ploeteren en schrapen om steeds weer wat budget te vinden. Kringlooplandbouw vraagt echt om complete omslag in opleidingen diergeneeskunde en geneeskunde. Zo heb ik zelf onlangs een cursus bodembiologie gevolgd. Een goede bodem zorgt voor voldoende selenium, zink en magnesium. Nu hebben veel mensen en dieren hieraan gebrek. Ik zou willen dat de cursus bodembiologie onderdeel was van de genoemde opleidingen. We moeten het systeem gaan begrijpen. Tot zover mijn hartenkreet. Hoe kunnen we natuurlijke veehouderij beter op agenda krijgen? Ik heb het nog niet gehad over genetica.... ook daar werk aan de winkel.
Met de maatregelen tegen hoog antibioticagebruik in de veeteelt in gedachten vroeg ik mij af of de antibioticaresistentie in vee nu ook gedaald zou zijn. Het antwoord blijkt op basis van deze analyse van 1998-2016 ja te zijn. Sinds 2011 is een daling zichtbaar in antibioticaresistente E. coli. Maar we zijn nog niet op het niveau van 1998. Met name het percentage dieren waarin E. coli wordt aangetroffen die tegen meerdere antibiotica typen resistent zijn is hoger, hoewel het rond 2010 schrikbarend hoger lag.
Opvallend is overigens dat de afname van resistente bacteriën geenzins gelijke tred houdt met de afname aan antibiotica, dat t.o.v. 2008 met ca. 75% is gedaald terwijl bijvoorbeeld in vleeskuikens het percentage dieren met 0 resistente bacteriën van ca. 7% in 2010 slechts is verbeterd naar ca. 25% in 2016. Nog altijd heeft 75% van de onderzochte vleeskuikens dus E. coli bacteriën die tegen 1 of meerdere antibiotica resistent is, waarbij 25% tegen 4 of meer middelen.
Kortom, we zijn er nog lang niet en de cijfers werpen de vraag op of de resistentie überhaupt uit te roeien is. Het stuk beschrijft de verspreiding van resistentie in het milieu, en die blijft toenemen.
#7 Jeroen, al eerder gezegd goed dat je deze bronnen hebt gelocaliseerd.
Kijkend naar deze watson methode valt me op dat het alleen over effluent gaat s dus wat zit er in het water. Nergens kijkt men naar de emissie uit het verdampen en de lucht -lucht uitwisseling van de waterzuiveringsinstallatie waar veel beluchting plaats vindt.
Laat dat nu net zijn waar men bij andere vervuilers wel veel naar kijkt omdat alles wat zich met waterdamp verbonden verheft uit de effluent van dit soort open installaties, de lucht ingaat en vervolgens weer door regen en temperatuur neerslaat.
Ook heeft men zich hier geconcentreerd op enige chemische stofjes uit medicijnen, maar een analyse van het geloosd water met erin tot de vergunning waarde verdunde vervuilingseenheden van allerlei andere stoffen en chemische zaken zal een ieder de schellen van de ogen doen vallen.
Ja, je hebt inderdaad veel tijd nodig om dat soort eenvoudige data op de site te vinden.
Ik slaagde er niet in, en zag, net al jij, veel berekeningen en aannames , meer niet.
Ook hier ontbreken de harde metingen , analyses en cijfers. Niet best.