De onderzoekers testten op 711 locaties het rivierwater in 72 landen. In 65% van de gevallen bevatte het rivierwater antibioticaresten. Op 111 locaties overschreed de antibioticaconcentratie de toegestane niveau's, in sommige gevallen met meer dan 300%. De hoogste concentraties werden aangetroffen in lage-inkomenslanden, met name Afrika en Azië. Het rivierwater in Bangladesh was het meest vervuild.
Ook in Europese rivieren komen antibioticaresten voor. In de Donau werden resten van 7 soorten antibiotica aangetroffen, in de algemeen als 'schoon' geachte Theems van 5. In totaal oversteeg bij 8% van de Europese rivieren de gemeten antibioticaresten in het water de veilige niveau's.
Antibiotica komen in het het rivierwater terecht via menselijke en dierlijke uitwerpselen en doordat ze bij waterzuiveringsinstallaties en farmaceutische fabrieken weglekken. Zelfs een laag niveau aan antibioticaresten in het water kan bijdragen aan het ontstaan van antibioticaresistentie. Het meest gevonden antibioticum was trimethoprim. Dat troffen de onderzoekers aan in 307 van de 711 monsters. Het middel werkt binnen een paar dagen en helpt vooral om blaasontsteking te remmen of voorkomen. Verder wordt het ingezet tegen infecties van luchtpijp en longen.
Update, 28 mei 2019, 9:10 uur: tuinder Rob Baan tweet in reactie op dit nieuws:
7 keer meer antibiotica in oppervlakte water dan landbouw chemicaliën. Tuinbouw moet afvalwater wel verplicht gezuiverd aanleveren ook vrij van van N en P meststoffen. Wie neemt verantwoordelijkheid voor de humane poep en pies? https://t.co/dsLMJLMWAg
— Rob Baan (@rjpbaan) May 28, 2019
Vanwege alle onduidelijkheid, incompleet onderzoek, het stapeleffect van alle bekende én onbekende, gedeeltelijk zelfs persistente stoffen (zoals PFOA en GenX), restanten van pesticiden, hormonen, zware metalen, nano-plastics etc etc. is het de hoogste tijd om de mythe van het bijna heilig verklaarde Nederlanders leidingwater kritisch te bekijken. Inhoudelijk én zintuiglijk. Sinds 2013 worden er Zuiver Water Bewustwording Avonden georganiseerd. Op 6 juni 2019 in Oud-Beijerland en op 24 juni 2019 in Papendrecht. Van harte welkom. Zie url=http://www.echtzuiverwater.nl/url
Jeroen #4, een 'slag in de lucht' is nog complimenteus voor de onderbouwing als ik dit RIVM-rapport uit 2016 lees.
Check de laatste alinea in paragraaf 1.2.1 op pagina 17 van het rapport: op basis van 14 stoffen wordt de emissie van geneesmiddelresten geschat op minstens 140 ton per jaar. Als men vervolgens 1 stof (met een lage emissiefractie) niet meeneemt in de berekening, dan komt men op basis van de 13 overgebleven stoffen op 370 ton uit. Het rapport zegt ook zelf dat het om een zeer grove schatting gaat. "Voor een betere inschatting is het onvermijdelijk om voor alle 2000 actieve ingrediënten zowel het verbruik, als de (bandbreedte in) omzetting in het lichaam, als het verwijderingsrendement in de RWZI te bepalen."
Vandaar mijn conclusie dat men geen idee heeft wat (en hoeveel) er precies in het water komt qua medicijnresten.....
#2 Terry,
Het getal van 140 ton komt niet uit de lucht vallen toch?
Het is opgebouwd uit inschattingen per stofje?
De genoemde 140 (of 370) ton zijn geneesmiddelen waarvan antibiotica een onderdeel is.
Als je (alle) antibiotica stoffen kent kun je in deze factsheet Huishoudelijk afvalwater op emissieregistratie.nl
http://www.emissieregistratie.nl/erpubliek/documenten/Water/Factsheets/Nederlands/Huishoudelijk afvalwater.pdf
Een kortere weergave staat op CLO.nl kies 3de tabblad geneesmiddelen.
Uit mijn contacten uit het verleden met de wetenschappelijke wereld was me ter oren gekomen, in relatie tot de discussie omtrent gewasbeschermingsmiddelen, dat antibiotica vervuiling van het oppervlakte water wel eens net zo schadelijk zou kunnen zijn. Met name werd toen ook al de hormoon verstorende middelen genoemd.
Maar die gegevens werden niet opgevraagd, naar de mening van de wetenschappers, omdat de maatschappelijke impact wel eens groot zou kunnen zijn. En de politiek zit drie/vier jaar dus vooruit schuiven is dan het credo.
Zo zien we maar weer hoe we onze democratische wereld hebben ingericht en ook hier weer de gevolgen daarvan.
Precies #1, als je niet zoekt ga je ook niks vinden... Zie info op RIVM-site hierover.
Om het nog gekker te maken: een risico voor het milieu mag niet eens meegenomen worden bij de beoordeling van een registratie-aanvraag voor een humaan geneesmiddel, zie opnieuw de RIVM-website.
Men heeft geen idee hoeveel (en wat) er precies in het water zit aan medicijnresten. Het is minimaal 140 ton per jaar (exclusief contrastvloeistof), maar zou ook best 370 ton kunnen zijn volgens RIVM.