1 min
Antarctisch smeltwater heeft een dempend effect op de opwarming van de aarde. Dat zou blijken uit een nieuwe Amerikaanse studie, schrijft De Volkskrant.
Volgens de wetenschappers wordt de opwarming van de aarde met 1,5 graad Celsius niet in 2037 bereikt, zoals het VN-klimaatpanel IPCC voorspelt, maar pas in 2050.
Het smeltwater vormt een bovenlaag van koud water, die een isolerende werking heeft. De warmte vanuit de diepte van de oceaan wordt vastgehouden en kan minder invloed uitoefenen op de atmosfeer. Wel worden de diepere oceaanlagen warmer, waardoor ijsplaten eerder smelten en de zeespiegelstijging in een versnelling raakt.
Volgens polair meteoroloog Michiel van den Broeke is het model waarmee het smeltproces is beschreven erg simplistisch. De conclusie van de versnelde zeespiegelstijging vindt hij te voorbarig. Ook geldt de verminderde temperatuurstijging vooral boven het zuidelijk halfrond. Op het noordelijk halfrond is de relatie veel kleiner.
Volgens de wetenschappers wordt de opwarming van de aarde met 1,5 graad Celsius niet in 2037 bereikt, zoals het VN-klimaatpanel IPCC voorspelt, maar pas in 2050.
Het smeltwater vormt een bovenlaag van koud water, die een isolerende werking heeft. De warmte vanuit de diepte van de oceaan wordt vastgehouden en kan minder invloed uitoefenen op de atmosfeer. Wel worden de diepere oceaanlagen warmer, waardoor ijsplaten eerder smelten en de zeespiegelstijging in een versnelling raakt.
Volgens polair meteoroloog Michiel van den Broeke is het model waarmee het smeltproces is beschreven erg simplistisch. De conclusie van de versnelde zeespiegelstijging vindt hij te voorbarig. Ook geldt de verminderde temperatuurstijging vooral boven het zuidelijk halfrond. Op het noordelijk halfrond is de relatie veel kleiner.
Harry van den Burg recentelijk zijn er in Antartica heel wat vulkanen gevonden en toevallig ook nog in een gebied waar het ijs het hardst smelt.
Een poging tot verduidelijking.
"IJs, gietijzer en bismuth". Het oude middelbare-schoollijstje van stoffen waarvan de vaste fase lichter is dan de vloeibare. Daarom drijft ijs, maar bv koper zinkt in vloeibaar koper, en was in vloeibare was. Het zwaarste water is water van 4⁰C, en dat zinkt dus naar de bodem.
Dat laatste geeft een bijzonder vries- en dooipatroon. Stel je een vijver voor. Het water is vloeibaar, de luchttemperatuur daalt. Het water neemt de temperatuur van de lucht aan, maar steeds als het bovenste laagje kouder wordt zinkt het naar beneden en warmer water komt naar boven. Zo wordt al het water geleidelijk kouder. Tot de 4⁰C wordt bereikt. Water wat nog kouder wordt zinkt dan niet langer, maar blijft boven drijven. Uiteindelijk wordt het allerbovenste laagje kouder dan 0, en gaat zich ijs vormen, eerst als een vliesje, maar geleidelijk dikker door directe warmte-afgifte in plaats van door circulatie. Hoe dikker het ijs wordt, hoe langzamer het groeit, omdat alle warmte uit het water door de hele ijslaag heen moet om afgevoerd te worden.
Bij alle andere stoffen dan de bovengenoemde drie blijft alle vloeistof circuleren tot aan het vriespunt, waarna de hele “vijver” min of meer gelijktijdig bevriest. Er blijft dus geen vloeistof achter onder het “ijs”. Als dat met water ook zo zou zijn, kon niets onder het ijs de winter overleven.
Nu omgekeerd. De lucht is warmer dan 0 (global warming). Het bovenste ijs smelt. Zodra barsten vormen in het ijs, loopt het water erin weg naar beneden, maar blijft direct onder het ijs. Dit gaat door tot al het ijs is gesmolten, en een laag van water tussen 0 en 4 graden bovenop overblijft. Warmte van bovenaf blijft het water opwarmen, totdat alles 4⁰C is en het circulatiepatroon zich hervat. Dit duurt lang, en in de meeste diepe oceaangedeelten wordt het water nooit warmer of kouder dan 4⁰C.
Nog iets merkwaardigs wat het beeld vertroebelt: “Antarctica is a cold island in the middle of a relatively warm ocean. The research has shown that the warm water in the deep ocean is getting shallower in many places around Antarctica. This means that it is easier for this warm water to get close to the ice shelves by reaching the shallow seas around Antarctica.” (https://phys.org/news/2014-12-antarctic-seawater-temperatures.html#jCp)
“Deep” en “shallow”, en “warm” en “cold”, zijn zeer relatieve begrippen hier! Het is allemaal koud, maar “warm” verwijst naar de magische 4⁰C. “Getting shallower” betekent dat het “warme” water dichter aan de oppervlakte komt. En dat heeft dan een stimulerende invloed op het smeltproces.
Het hele artikel gaat over de “Antarctic Ice Sheet”, dus het LANDijs van Antarctica, en in mindere mate de “ice shelves”: ijs van antarctische gletchers dat onder aan de gletcher als een tafelrand over de zee uitsteekt. Dus geen drijvende smeltende ijsklontjes. Alle smeltwater wordt toegevoegd aan het zeewater.
#5 Jos: dat is precies wat ik aan de kop van het artikel vroeg: Smelt het landijs dan? Want zee-ijs dat smelt kan geen stijging van water(zeespiegel) geven, omdat het al bevroren zee-ijs is. Precies zoals dat ijsklontje..
Als ijsplaten smelten, wordt de aanvoer vanaf land met gletschers versneld? Dus stijgt de zeespiegel?