2 min
Uit liefde voor eten, stapte de jonge Anthony Warner vijfentwintig jaar geleden niet in de wetenschap, maar trok hij een koksbuis aan. Vijfentwintig jaar later maakt hij zich boos. Boos op onder meer celebrity chefs, die hij ziet als aanstichters van voedingshypes en bedenkers van hippe diëten. Als Angry Chef stelt hij 'leugens, pretenties en stompzinnigheden rondom eten' aan de kaak. Volgende maand komt Warner naar Nederland. Renée Moezelaar las zijn nieuwste boek.
Wie de wereld van de dieetgoeroes en voedingsadviessites niet kent, valt bij het lezen van De Eetwijze(r) van de ene in de andere verbazing. Chef-kok en inmiddels voedingswetenschapsblogger Anthony Warner sleurt zijn lezer mee en laat hem kennismaken met een wonderlijke wereld waarin schijnbare feiten in een saus van fantasie aan de man worden gebracht. Warner onderbouwt zijn beweringen wél wetenschappelijk.
De Brit Warner werd opgeleid als biochemicus, maar koos voor een carrière als chef-kok. Op zijn blog The Angry Chef maakt hij zich al jaren druk over de vele onzinnige voedingshypes die rond gaan. Eindelijk bundelt hij zijn zorgen in boekvorm in de De Eetwijze(r).
Warner behandelt bekende voedingsclaims zoals glutenvrij eten, ‘detoxen’ en het gevaar van suiker. Hij neemt je mee naar de oorsprong van de vele claims en gebruikt daarna wetenschappelijk onderzoek en gesprekken met experts om te laten zien waar ze de mist ingaan.
Chemici zullen zich bijvoorbeeld verbazen over het 'alkalisch dieet'. Dat schrijft uitsluitend basische producten voor opdat de pH (de zuurgraad) van het bloed licht basisch blijft. Bloed heeft gemiddeld een pH van rond de 7,3. Hoe de voorstanders het principe uitwerken, is zowel lach- als verbazingwekkend. Volgers van het dieet zien een citroen als basisch en adviseren om ‘dood’ kraanwater levend te maken met een scheutje bleekwater.
Warner doet zijn best om flauwekul-claims te beschrijven zonder meteen in de lach te schieten.Toch krijgen de gangmakers het soms flink te verduren. Hij kan zich vooral niet inhouden als het gaat om gezondheidswebsite Goop van de wereldberoemde actrice Gwyneth Paltrow - gangmaker van de boerenkoolrage in de VS - die boordevol fantasie blijkt te staan.
Een overdaad aan zijsporen haalt de vaart helaas regelmatig uit zijn verhaal. Warner hanteert een ‘impulsief brein’, waarmee hij fictieve gesprekken voert om zijn kant van het verhaal te laten zien. Halverwege het boek gaat hij ook nog eens in op de traditionele Chinese geneeskunde die het startpunt zou zijn van vele voedingshypes, maar daar natuurlijk zelf geen enkele schuld aan kan hebben.
De Eetwijze(r) maakt voor een breed publiek duidelijk welke feiten en fictie er in omloop zijn over voeding. Het laat de lezer achter met een gezonde achterdocht. Een welkom boek, ook voor lezers die alles al dachten te weten maar zich stiekem toch aan de adviezen van hier en daar loslopende goeroes houden.
Op het Food & Nutrition Evenement op 6 november geeft Anthony Warner de lezing The Truth About Fat - Why obesity and weight gain is far more complex than most people think. Kijk voor meer informatie op www.foodandnutrition.nu.
Foodlog-lezers krijgen een korting van €100,- op de toegangsprijs.
Dit artikel afdrukken
De Brit Warner werd opgeleid als biochemicus, maar koos voor een carrière als chef-kok. Op zijn blog The Angry Chef maakt hij zich al jaren druk over de vele onzinnige voedingshypes die rond gaan. Eindelijk bundelt hij zijn zorgen in boekvorm in de De Eetwijze(r).
Warner behandelt bekende voedingsclaims zoals glutenvrij eten, ‘detoxen’ en het gevaar van suiker. Hij neemt je mee naar de oorsprong van de vele claims en gebruikt daarna wetenschappelijk onderzoek en gesprekken met experts om te laten zien waar ze de mist ingaan.
Chemici zullen zich bijvoorbeeld verbazen over het 'alkalisch dieet'. Dat schrijft uitsluitend basische producten voor opdat de pH (de zuurgraad) van het bloed licht basisch blijft. Bloed heeft gemiddeld een pH van rond de 7,3. Hoe de voorstanders het principe uitwerken, is zowel lach- als verbazingwekkend. Volgers van het dieet zien een citroen als basisch en adviseren om ‘dood’ kraanwater levend te maken met een scheutje bleekwater.
Warner doet zijn best om flauwekul-claims te beschrijven zonder meteen in de lach te schieten.Toch krijgen de gangmakers het soms flink te verduren. Hij kan zich vooral niet inhouden als het gaat om gezondheidswebsite Goop van de wereldberoemde actrice Gwyneth Paltrow - gangmaker van de boerenkoolrage in de VS - die boordevol fantasie blijkt te staan.
Een overdaad aan zijsporen haalt de vaart helaas regelmatig uit zijn verhaal. Warner hanteert een ‘impulsief brein’, waarmee hij fictieve gesprekken voert om zijn kant van het verhaal te laten zien. Halverwege het boek gaat hij ook nog eens in op de traditionele Chinese geneeskunde die het startpunt zou zijn van vele voedingshypes, maar daar natuurlijk zelf geen enkele schuld aan kan hebben.
De Eetwijze(r) maakt voor een breed publiek duidelijk welke feiten en fictie er in omloop zijn over voeding. Het laat de lezer achter met een gezonde achterdocht. Een welkom boek, ook voor lezers die alles al dachten te weten maar zich stiekem toch aan de adviezen van hier en daar loslopende goeroes houden.
Op het Food & Nutrition Evenement op 6 november geeft Anthony Warner de lezing The Truth About Fat - Why obesity and weight gain is far more complex than most people think. Kijk voor meer informatie op www.foodandnutrition.nu.
Foodlog-lezers krijgen een korting van €100,- op de toegangsprijs.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik ben het helemaal eens met Ralph Moorman. Verbinding in plaats van nog meer polarisatie. Het gaat echter niet over dit boekje, daar staan best weer nuttige dingen in, en inderdaad je hoeft het niet te kopen.
Maar wat echt belangrijk is, is dat we intussen mogen beseffen dat de wetenschappers en dus al hun afgeleide goeroes, leefstijlbegeleiders, diëtisten, afvalhulpen, diabetes-omkeerders, mediteraners etc. het in grote lijnen met elkaar eens zijn als het gaat over gezonde voeding en gezond eten.
En die grote lijnen zijn dacht ik, even uit mijn hoofd: natuurlijke voeding, niet ultra geprocessed, veel groenten, (groene, langzame, complexe, koolhydraten), veel bladgroenten en in mindere mate beige of zetmeelrijke koolhydraten, zowel uit knollen als uit granen, weinig of geen witte , snelle, simpele koolhydraten, (suikers). Eiwitten vooral uit vis, eieren en witvlees en minder uit roodvlees. Gezonde vetten, vooral olijfolie, olijven en avocado’s en de vetten in de andere ‘gezond verklaarde’ vooral gefermenteerde zuivelproducten producten en veel vezels).
Volgens mij zijn deze richtlijnen terug te vinden in alle huidige (wetenschappelijk) onderbouwde en gepropageerde eetstijlen.
In plaats van weer verschillen te zoeken vanuit commerciële motieven of ijdelheid, zouden de ‘verstandige’ mensen, i.c. de ‘verstandige’ voedingswetenschappers (niet commercieel en niet ijdel), een leger van voorlichters en begeleiders op de been moeten brengen tot op het laagste niveau (ondersteuning door ervaringsdeskundigen). Het doel hiervan is om in plaats van de oude leefstijl gedomineerd door de voedingsindustrie ‘een nieuwe leefstijl’ te implementeren gedomineerd door de juiste politiek (algemeen welzijn boven het industrie-belang) of door de sociale media (wij nemen zelf weer de regie) en ingebed in de huidige medische perspectiefwisseling: ‘van pillen naar paprika’, waarbij de huisarts een stimulerende functie heeft. In feite betekent dit dat iedereen die wil en die het nut hiervan inziet ‘in het geweer’ komt om de epidemie (om) te keren.
De organisatie van dit implementatie-leger (van generaal tot voetvolk) zal niet makkelijk zijn (dat is een wetenschap op zich), maar ik denk dat een begin kan zijn om een breed spectrum groepen met elkaar te verenigen, van de gediplomeerde diëtisten en voedingswetenschappers tot de afvalconsulenten en zelfbenoemde leefstijlbegeleiders, o.a. de groep die (vooral op internet) al zo’n 10 jaar bezig is in de gezondheidsvoorlichting, op basis van de soms wisselende inzichten, maar met volharding en geloof dat het beter kan en met een succespercentage dat volgens mij boven de 5% ligt (‘significant beter dan niets doen!’).
Na scholing, d.w.z. afstemming op de hoofdlijnen kunnen al deze leefstijlbegeleiders aan het werk, ieder op zijn eigen niveau, in zijn eigen kring. Het moet een olievlek zijn van optimisme en hoop tegenover het cynisme dat niets lukt. In feite met het enthousiasme van Leende waar een heel dorp gezonder wil leven, maar dan opgeschaald tot heel Nederland.
Ook de scholing en afstemming zal geen kleinigheid zijn, maar er liggen nu zoveel kansen. En er is ook een historische noodzaak, want we kunnen met de huidige epidemie niet eens meer een leger op de been brengen om onszelf te beschermen.
Peter de Kuijer
Ach; je hoeft het boek natuurlijk ook niet te kopen. Zijn artikel 'One Size Fits All' laat al wel zien hoe hij over al die dieetgoeroes en voedingsadviessites denkt.
Als kind verwonderde ik me er al over dat er in het weekblad van mijn moeder (ze las de Margriet) iedere keer weer een ander dieet stond dat zo goed zou werken. Het meest vreemde vond ik toen het sherrydieet.
Weer een polarisatieboekje, gaap! Het zou vernieuwend zijn als het een verbindend boek zou zijn, maar blijkbaar levert dat te weinig geld op..
Jos, is het erg om mensen zich vragen te laten stellen voor ze iemand geloven?
Er zijn nl. ook mensen die te veel vertrouwen krijgen.
Verder eens hoor: onze samenleving klapt van het wantrouwen uit elkaar.
Het laat de lezer achter met een gezonde achterdocht.
Dat is het verdienmodel.