De gemiddelde Amerikaanse vrouw weegt vandaag de dag ruim 75,5 kilo, dat is evenveel als de gemiddelde Amerikaanse man in de vroege jaren '60.
Vrouwen kwamen bijna 12 kilo aan, een gewichtstoename van 18,5 %. Amerikaanse mannen zijn de afgelopen 50 jaar zo’n 14 kilo - 17,6% - aangekomen en wegen nu gemiddeld 89 kilo. Van de volwassen bevolking is 30 procent obees, een verdubbeling van het aantal sinds 1980. Onder kinderen is het aantal obesen zelfs verdrievoudigd.
Teveel eten
Hoewel Amerikanen iets langer zijn geworden – zo'n 2,5 centimeter – is dit niet de (hele) verklaring. Ze zijn gewoon meer gaan eten. Nadat in de jaren '60 de voedselproductie toenam en de voedselprijzen daalden, gingen Amerikanen steeds meer eten, vooral calorierijk bewerkt- en fastfood. De totale calorie-inname van de gemiddelde Amerikaan groeide van 2.109 kcal in 1970 naar 2.586 kcal in 2010. Vox zet de grafieken op een rij.
Het aanbod steeg (USDA)
Anders eten
Amerikanen zijn minder groenten en fruit en meer granen, vlees, zuivel en vet gaan eten tussen toen en nu. In de jaren 80 steeg het aandeel granen in het eten sterk. Net voor de eeuwwisseling neemt ook de consumptie van vetten en oliën toe. Volle melk maakte plaats voor kaas.
De suikerconsumptie daalt, hoewel het Center for Science in the Public Interest meldt dat de gemiddelde Amerikaan 23 theelepels toegevoegde suiker per dag consumeert. Die inname ligt ver boven de richtlijn van niet meer dan 6 theelepels voor vrouwen en 9 theelepels suiker voor mannen per dag.
Inname calorieën steeg (CPSI)
Extra calorieën door on-the-go maaltijden
Meer dan de helft van de dollars die een Amerikaan aan eten uitgeeft, besteedt hij aan eten in fastfoodketens en verwerkte, handige, on-the-go maaltijden. Als je elke maaltijd buitenshuis eet, kan dit oplopen tot wel 600 extra kcal per dag ten opzichte van huisgemaakte maaltijden. Die krijgt Amerika er niet makkelijk af; nog niet de helft van de inwoners haalt de gestelde beweegnorm.
Kenneth Rogoff
Ongeveer alles is al eens als boosdoener van de obesitasepidemie aangewezen. Gister waren het de vetten, vandaag zijn het suiker en de industrie. Morgen zijn het de chemicaliën. Het is echter vooral contextueel vraagstuk, zegt de beroemde econoom Kenneth Rogoff. Hij pleit voor bredere overheidsingrijpen: hoewel het misschien niet zoveel uitmaakt wat we eten, maakt het vooral uit hoe gemakkelijk en verleidelijk dikmakend eten beschikbaar ons overal aangaapt.
Fotocredits: ‘A Matched Set’, Tony Alter
Dit artikel afdrukken
Teveel eten
Hoewel Amerikanen iets langer zijn geworden – zo'n 2,5 centimeter – is dit niet de (hele) verklaring. Ze zijn gewoon meer gaan eten. Nadat in de jaren '60 de voedselproductie toenam en de voedselprijzen daalden, gingen Amerikanen steeds meer eten, vooral calorierijk bewerkt- en fastfood. De totale calorie-inname van de gemiddelde Amerikaan groeide van 2.109 kcal in 1970 naar 2.586 kcal in 2010. Vox zet de grafieken op een rij.
Het aanbod steeg (USDA)
Anders eten
Amerikanen zijn minder groenten en fruit en meer granen, vlees, zuivel en vet gaan eten tussen toen en nu. In de jaren 80 steeg het aandeel granen in het eten sterk. Net voor de eeuwwisseling neemt ook de consumptie van vetten en oliën toe. Volle melk maakte plaats voor kaas.
De suikerconsumptie daalt, hoewel het Center for Science in the Public Interest meldt dat de gemiddelde Amerikaan 23 theelepels toegevoegde suiker per dag consumeert. Die inname ligt ver boven de richtlijn van niet meer dan 6 theelepels voor vrouwen en 9 theelepels suiker voor mannen per dag.
Inname calorieën steeg (CPSI)
Extra calorieën door on-the-go maaltijden
Meer dan de helft van de dollars die een Amerikaan aan eten uitgeeft, besteedt hij aan eten in fastfoodketens en verwerkte, handige, on-the-go maaltijden. Als je elke maaltijd buitenshuis eet, kan dit oplopen tot wel 600 extra kcal per dag ten opzichte van huisgemaakte maaltijden. Die krijgt Amerika er niet makkelijk af; nog niet de helft van de inwoners haalt de gestelde beweegnorm.
Kenneth Rogoff
Ongeveer alles is al eens als boosdoener van de obesitasepidemie aangewezen. Gister waren het de vetten, vandaag zijn het suiker en de industrie. Morgen zijn het de chemicaliën. Het is echter vooral contextueel vraagstuk, zegt de beroemde econoom Kenneth Rogoff. Hij pleit voor bredere overheidsingrijpen: hoewel het misschien niet zoveel uitmaakt wat we eten, maakt het vooral uit hoe gemakkelijk en verleidelijk dikmakend eten beschikbaar ons overal aangaapt.
Fotocredits: ‘A Matched Set’, Tony Alter
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Waar is het fastfood uitgevonden? Toen ik als student door de USA reisde (studiereis) stond ik paf van al die McDonalds etc, niet in de stadscentra maar ergens langs de grote autowegen of ringwegen om de stad, ik kende zoiets helemaal niet, wat aten ze daar raar, en al die grote maten en vette sausjes er nog bij ook (welke dressing?? en pats pats daar kwam de kledder van dit of dat). Binnen 20 jaar was het hier net zo erg, alleen bij ons wel midden in de stad. Zouden wij zonder dat voorbeeld ook op zoiets gekomen zijn met onze horeca en industrie? De chinezen zijn als allerlaatsten ook overstag, n.b. de chinezen met hun beroemde en klassieke keuken en eetcultuur!! I am flabbergasted!! Merkwaardig dat het niet de produkten zijn met een hoge inkomens-elasticiteit (vlees, fruit, zuivel),maar juist de vetten en granen, how come? Pasta's? Pizzabodems? Dit voorspelt weinig goeds voor de BRICS en andere opkomende landen! Slecht nieuws ook voor de orang-utans en hun leefgebied.
En wat in 's hemelsnaam kan er in de 5 jaar rond de eeuwwisseling gebeurd zijn dat de olie- en vetconsumptie met 40% is toegenomen? Rampzalig!
Wat is je hypothese, Dirk?
Dirk, wat het stuk al zegt; er zijn zoveel oorzaken. Heb je weleens die bbc docs gezien over hoeveel "verborgen" suikers en vetten er in levensmiddelen zitten waarin je het totaal niet verwacht? Gister ging een collega van me dapper aan een groene salade om af te vallen, kant en klaar gekocht in de super. Het zag er allemaal keurig groen en mager uit, behalve de dressing dan. Ze scheurde het zakje dressing open en ik vroeg haar of ze wist wat daar in zat. Ze zei dat ze het niet wilde weten want anders vond ze die salade al helemaal niet te pruimen. Heel begrijpelijk, vind ik ook. Dus hop die dressing erdoor. Nu heb ik van die documentaires geleerd dat veel dressings in de salades, dus die zakjes die erbij geleverd worden, vaak net zoveel calorieën bevatten als een broodje hamburger plus een portie friet; bij elkaar!
Jah...dan kan je net zo goed geen salade kopen om af te vallen. Maar ik bedoel hiermee; zoiets komt toch niet in je op? Natuurlijk kan je het etiket lezen en doorvorsen op calorieën, maar zoiets verwacht je toch niet? Net zomin dat er een lading suiker is toegevoegd aan zoiets banaals als tomatensaus. Dat verwacht je ook niet.
Gewenning is wel een zormakend feit. In 2000 was ik voor het eerst in Amerika en ook ik vergaapte me aan al die grote hoeveelheden, maten bekers en al die "voedselstations" van een mcdonald, kentucky, ontbijtcafe en bla bij elkaar, waar je met je auto rond kan rijden en overal wat kan afhalen. Ongelofelijk vond ik dat, al dat eten. Enfin... Nederland kan er ook wat van he. Laatst was ik vergeten appels te kopen en onderweg naar mijn werk moest ik tanken. Normaal haal ik niet fruit bij de pomp, maar nu dacht ik even een appeltje mee te nemen. Nou; in dat enorme grote tankstation aan de A9 moest ik dus goed zoeken. Tussen al de chocola, chips, snoep en koekjes lag ergens een klein bakje met daarin een paar bruine bananen. En 3 appels, waarvan twee met grote bruine plekken en eentje nog net niet bedorven. Het zag er maar treurig uit. Ik moet hier wel eerlijk bij zeggen dat ik normaal mijn fruit dus bij de groenteboer haal en niet bij de pomp, dus misschien lag dat beetje fruit daar wel te verpieteren omdat niemand fruit koopt bij de pomp. Maar toch.
Ik ken die rare knikken (tussensprintjes, altijd verdacht) wel van statistieken uit de landbouw Dick en dan is het vaak een methodologisch iets, bijv. andere manier van definieren (een nieuw team die ineens andere zaken ook onder vet scharen), zou ook best mee kunnen spelen hier.
@Erna: de verschillen tussen wat ik daar zag eind jaren 60 en wat je toen in NL had (geen Macs, KFCs, Pizzerias of supers in wageningen, alleen maar kruideniertjes, slagers en groentemannen, een sjiek restaurant op de berg en een chinees) was niet eens meer gradueel maar totaal, ik wist echt niet wat ik zag, maar in NL kun je dus na goed speurwerk nog wel een bruine banaan of gerimpeld appeltje bij tankstation vinden, dat schijnt in de US al tijden niet meer zo te zijn. In oosteuropese landen is de omslag nu in volle gang, ik volg het (want ga daar graag op vakantie) met afgrijzen! De mensen daar zijn er trots op, supers en tankstations hebben meer status dan een marktventer met peren uit zijn eigen boomgaard die in een open koffer worden aangeboden! Je ziet daar trouwens nu al ontstellend veel zeer dikke mensen in de trein en op straat, dus een versnelde ontwikkeling zoals het blauwe vetlijntje boven (en hier dus echt), de val van de muur zou best wel eens negatief voor de volksgezondheid kunnen uitpakken (voor oostduitsland is dat al uitgezocht en bewezen, ook op dit blog al gesignaleerd).