Vrouwen kwamen bijna 12 kilo aan, een gewichtstoename van 18,5 %. Amerikaanse mannen zijn de afgelopen 50 jaar zo’n 14 kilo - 17,6% - aangekomen en wegen nu gemiddeld 89 kilo. Van de volwassen bevolking is 30 procent obees, een verdubbeling van het aantal sinds 1980. Onder kinderen is het aantal obesen zelfs verdrievoudigd.

Teveel eten
Hoewel Amerikanen iets langer zijn geworden – zo'n 2,5 centimeter – is dit niet de (hele) verklaring. Ze zijn gewoon meer gaan eten. Nadat in de jaren '60 de voedselproductie toenam en de voedselprijzen daalden, gingen Amerikanen steeds meer eten, vooral calorierijk bewerkt- en fastfood. De totale calorie-inname van de gemiddelde Amerikaan groeide van 2.109 kcal in 1970 naar 2.586 kcal in 2010. Vox zet de grafieken op een rij.

Het aanbod steeg (USDA)
food supply

Anders eten
Amerikanen zijn minder groenten en fruit en meer granen, vlees, zuivel en vet gaan eten tussen toen en nu. In de jaren 80 steeg het aandeel granen in het eten sterk. Net voor de eeuwwisseling neemt ook de consumptie van vetten en oliën toe. Volle melk maakte plaats voor kaas.

De suikerconsumptie daalt, hoewel het Center for Science in the Public Interest meldt dat de gemiddelde Amerikaan 23 theelepels toegevoegde suiker per dag consumeert. Die inname ligt ver boven de richtlijn van niet meer dan 6 theelepels voor vrouwen en 9 theelepels suiker voor mannen per dag.

Inname calorieën steeg (CPSI)
calorie breakdown

Extra calorieën door on-the-go maaltijden
Meer dan de helft van de dollars die een Amerikaan aan eten uitgeeft, besteedt hij aan eten in fastfoodketens en verwerkte, handige, on-the-go maaltijden. Als je elke maaltijd buitenshuis eet, kan dit oplopen tot wel 600 extra kcal per dag ten opzichte van huisgemaakte maaltijden. Die krijgt Amerika er niet makkelijk af; nog niet de helft van de inwoners haalt de gestelde beweegnorm.

Kenneth Rogoff
Ongeveer alles is al eens als boosdoener van de obesitasepidemie aangewezen. Gister waren het de vetten, vandaag zijn het suiker en de industrie. Morgen zijn het de chemicaliën. Het is echter vooral contextueel vraagstuk, zegt de beroemde econoom Kenneth Rogoff. Hij pleit voor bredere overheidsingrijpen: hoewel het misschien niet zoveel uitmaakt wat we eten, maakt het vooral uit hoe gemakkelijk en verleidelijk dikmakend eten beschikbaar ons overal aangaapt.

Fotocredits: ‘A Matched Set’, Tony Alter
Dit artikel afdrukken