Vandaag verging de wereld alweer een keer. Wekelijks komt er een rapport uit dat zegt dat landen niet minder, maar juist veel meer CO2 uitstoten. Vandaag ook weer, al schijnen we toch wat minder kolen te gaan gebruiken dan het vorige rapport zei.

Of het veel uitmaakt?

In plaats van de 1,5 graad temperatuurstijging waar Parijs ons aan wilde houden, gaan we mogelijk naar de 5 graden. Paniek? Welnee, je hoort het iedere dag. En we moeten toch een keer dood. Waarom zouden wij ons druk maken over het overleven van mensen als soort?

Het is natuurlijk wel zorgelijk dat kinderen zich zorgen maken. Natuurlijk zijn er ook ouders die zich grote zorgen maken. Die hebben nu eenmaal een emotionele band met hun kinderen en willen dat zij het later ook goed hebben. Maar toch consumeren ook zij gewoon door omdat zij - wij - dat nu eenmaal zo doen en gewend zijn.

Omdat steeds meer mensen in landen die vroeger gelukkig nog arm waren, dat nu ook gaan doen blijven die vermaledijde CO2 emissies stijgen. Dat zullen ze ook nog jarenlang blijven doen omdat er eenvoudigweg niet snel genoeg duurzame energie tegenover te stellen valt. Zelfs het bouwen van een paar duizend kerncentrales kost een paar decennia. Als je dat al haalt.

De ondergang van de wereld staat dagelijks gewoon in de krant. We kijken ernaar, knabbelen aan een koekje en nemen nog een kopje thee. Morgen gewoon weer aan het werk.

O ja, vandaag verging ook het milieu in de Europese Unie. Dat liet het Europese Milieu Agentschap aanvullend nog even zien. Voor bij de borrel. Daarna lekker naar bed en morgen gezond weer op.
Dit artikel afdrukken