1 min
Minister Carola Schouten was vandaag in Brussel aanwezig bij de MSC-certificering van de visserij op de Hollandse garnaal.
"Het keurmerk is voor de garnalenvissers de kroon op tien jaar hard werken", aldus Schouten in het Reformatorisch Dagblad.
Marine Stewardship Council (MSC) is een in 1997 opgerichte NGO die duurzaam gevangen, traceerbare, wilde vis certificeert. Het keurmerk garandeert dat de visserij goed wordt beheerd, dat er uit een gezond visbestand geput wordt en dat de vangst duurzaam is. Het certificeringsprogramma is vrijwillig, dat wil zeggen dat het open staat voor vrijwel alle vormen van visserij. Dus ook voor de visserij op de grijze noordzeegarnaal, de Crangon crangon.
"We wisten altijd al dat de garnalenvisserij duurzaam is. Dat is door MSC bevestigd," zegt topman Dirk-Jan Parlevliet van Heiploeg in Zoutkamp. "Het keurmerk is een licence to produce. Het zorgt ervoor dat afnemers en consumenten met een gerust hart garnalen kunnen blijven kopen," klinkt het verder. Omdat de garnalenvisserij geen vangstquota kent, was er nogal wat discussie over wat een gezond bestandsbeheer zou zijn. Circa 400 garnalenvissers uit Duitsland, Nederland en Denemarken, 90% van de noordzeegarnaalvissers, werken sinds januari 2016 samen. Dat leidde tot maatregelen als vangstbeperking tijdens perioden van geringe vangsten en een grotere maaswijdte in de netten.
Duurzaam retourtje Marokko?
Bij het berichtje passen twee kanttekeningen. Zo is het opvallend dat de Belgen (en Fransen) vooralsnog op het duurzaamheidsappèl ontbreken. Meer dan de helft van alle opgeviste noordzeegarnalen belandt bij onze zuiderburen op het bord.
En in de tweede plaats moet MSC zich misschien toch eens achter de oren krabben over de duurzaamheid van de Hollandse garnaal. Verreweg het grootste deel van de opgeviste garnalen maakt immers nog altijd een retourtje Marokko in de vrachtwagen om daar gepeld te worden. Over de duurzaamheid van dat peltraject maakt MSC zich geen zorgen, want het staat niet in de normen.
Dit artikel afdrukken
Marine Stewardship Council (MSC) is een in 1997 opgerichte NGO die duurzaam gevangen, traceerbare, wilde vis certificeert. Het keurmerk garandeert dat de visserij goed wordt beheerd, dat er uit een gezond visbestand geput wordt en dat de vangst duurzaam is. Het certificeringsprogramma is vrijwillig, dat wil zeggen dat het open staat voor vrijwel alle vormen van visserij. Dus ook voor de visserij op de grijze noordzeegarnaal, de Crangon crangon.
"We wisten altijd al dat de garnalenvisserij duurzaam is. Dat is door MSC bevestigd," zegt topman Dirk-Jan Parlevliet van Heiploeg in Zoutkamp. "Het keurmerk is een licence to produce. Het zorgt ervoor dat afnemers en consumenten met een gerust hart garnalen kunnen blijven kopen," klinkt het verder. Omdat de garnalenvisserij geen vangstquota kent, was er nogal wat discussie over wat een gezond bestandsbeheer zou zijn. Circa 400 garnalenvissers uit Duitsland, Nederland en Denemarken, 90% van de noordzeegarnaalvissers, werken sinds januari 2016 samen. Dat leidde tot maatregelen als vangstbeperking tijdens perioden van geringe vangsten en een grotere maaswijdte in de netten.
Duurzaam retourtje Marokko?
Bij het berichtje passen twee kanttekeningen. Zo is het opvallend dat de Belgen (en Fransen) vooralsnog op het duurzaamheidsappèl ontbreken. Meer dan de helft van alle opgeviste noordzeegarnalen belandt bij onze zuiderburen op het bord.
En in de tweede plaats moet MSC zich misschien toch eens achter de oren krabben over de duurzaamheid van de Hollandse garnaal. Verreweg het grootste deel van de opgeviste garnalen maakt immers nog altijd een retourtje Marokko in de vrachtwagen om daar gepeld te worden. Over de duurzaamheid van dat peltraject maakt MSC zich geen zorgen, want het staat niet in de normen.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Tja, Het staat niet in de norm, een cirkel redenering waar je u tegen zegt. Het past in het rijtje:
Vliegen voor € 20,- retour Barcelona, waar op dit moment de kranten over vol staan. De kop in FD artikel was optimistisch: Directeur DSM , voorman van de Parijse accoorden, liet weten, dat het nu begon aan te trekken, w.b. de Bedrijven , die nu hun aandeel CO-2 uitstoot begonnen te dragen.
Maar verder op las ik veel minder goed nieuws. We zij er bij lange na nog niet, de UItstoot CO-2
is nog giga , en het valt zeer te bezien, of we in 2030 de afgesproken limieten gaan halen
Leuke illustrerende foto. Echter, als mijn ogen mij niet bedriegen is dit geen Crangon cragon maar iets uit de Penaeidae (?) familie.
En duurzaam. Zeker niet. Ik durf zelfs te stellen dat een gekweekte tropische garnaal uit het verre Oosten duurzamer is.
Ook vraagtekens bij Bio.
Zo heb ik ook mijn bedenking tegen biologisch fruit en groente dat van de andere kant van de aarde naar hier wordt getransporteerd. Wat is het aandeel fossiele brandstoffen bij de biologische pitloze druiven die vanuit Zuid-Afrika in kleine plastic doosjes naar ons land worden gevlogen?
Waar wordt het bio gecertificeerd, bij aankomst hier of daar? Gelukkig komen ze eind van de maand weer per boot.
En ook die miniatuur potjes bio kruiden, voor bijna 100% glas en plastic. Hoezo bio? Voordat het in de kleinverpakking ging?