Nog niet eerder werd het zo snel zo veel warmer. Dat zeggen verschillende officiële instanties en wetenschappers, ondersteund met filmpjes. NASA gaat nog een stap verder en laat ons zien hoe warm het de rest van de eeuw gaat worden.
Het jaar 2016 was het warmste jaar sinds we de temperaturen wereldwijd meten en vaststellen en 2017 was, afhankelijk van welke meetmethode je hanteert, het tweede of derde warmste jaar in de historie. Nam sinds 1880 tot en met 2013 de gemiddelde temperatuur op aarde toe met 0,9˚C, in de jaren 2014-2016 kwam daar maar liefst nog eens 0,24˚C bij, berekenden wetenschappers.
Toch blijft het moeilijk je er een voorstelling van te maken. Dus grijpen instanties en wetenschappers in toenemende mate naar beeldmateriaal, om ook voor de leek inzichtelijk te maken wat opwarming nu betekent. Zo presenteert bijvoorbeeld de NASA op YouTube de 'anomalieën 1880 tot nu'. Daarmee bedoelt de NASA de afwijkingen van de gemiddelde temperatuur over de jaren 1880-2017. Die 'afwijking' ligt tussen de 2 graden (Celsius) kouder en 2 graden warmer dan het gemiddelde en dat levert de volgende beelden op:
In een ander YouTube-filmpje laat de Wereldvoedselorganisatie (FAO) per land zien hoe de gemiddelde temperatuur veranderde over de jaren 1961-2017, met als ijkpunt de gemiddelde temperatuur van de jaren 1951-1980. In 2017 was in meer dan 100 landen de temperatuurstijging groter dan 1,0˚C, en in meer dan 50 zelfs groter dan 1,5˚C. Wereldwijd was de gemiddelde temperatuurverandering boven land vorig jaar 1,38˚C.
Die waarneming sluit aan bij een wetenschappelijke studie die vorige week uitkwam en waarin de onderzoekers constateren dat in drie jaar tijd de temperatuur 0,24˚C steeg. Ze analyseerden de oorzaken van de snelle stijging en stelden vast dat, naast El Niño, "het grootste deel van de opwarming in die periode toch te herleiden was naar een toename van broeikasgassen in de atmosfeer," aldus Scientias. Als we er niet in slagen onze uitstoot na 2020 flink te reduceren, ziet onze toekomst er weinig rooskleurig uit zeggen de modellen. Om ook dat beeld tastbaar te maken, maakte NASA er een filmpje van. Als we op dezelfde manier als nu doorgaan met het uitstoten van broeikasgassen, zouden we ons op ongeveer het volgende scenario moeten voorbereiden:
Het is dat er een vrolijk muziekje onder de beelden meeloopt om het een beetje opgewekt te houden. Let trouwens wel op, de temperatuurschaal (-1 tot meer dan 25 graden) is weergegeven in graden Fahrenheit, ten opzichte van de gemiddelde temperaturen nu. In Celsius is dat nog altijd een range van zo'n 15 graden.
Dit artikel afdrukken
Toch blijft het moeilijk je er een voorstelling van te maken. Dus grijpen instanties en wetenschappers in toenemende mate naar beeldmateriaal, om ook voor de leek inzichtelijk te maken wat opwarming nu betekent. Zo presenteert bijvoorbeeld de NASA op YouTube de 'anomalieën 1880 tot nu'. Daarmee bedoelt de NASA de afwijkingen van de gemiddelde temperatuur over de jaren 1880-2017. Die 'afwijking' ligt tussen de 2 graden (Celsius) kouder en 2 graden warmer dan het gemiddelde en dat levert de volgende beelden op:
In een ander YouTube-filmpje laat de Wereldvoedselorganisatie (FAO) per land zien hoe de gemiddelde temperatuur veranderde over de jaren 1961-2017, met als ijkpunt de gemiddelde temperatuur van de jaren 1951-1980. In 2017 was in meer dan 100 landen de temperatuurstijging groter dan 1,0˚C, en in meer dan 50 zelfs groter dan 1,5˚C. Wereldwijd was de gemiddelde temperatuurverandering boven land vorig jaar 1,38˚C.
Die waarneming sluit aan bij een wetenschappelijke studie die vorige week uitkwam en waarin de onderzoekers constateren dat in drie jaar tijd de temperatuur 0,24˚C steeg. Ze analyseerden de oorzaken van de snelle stijging en stelden vast dat, naast El Niño, "het grootste deel van de opwarming in die periode toch te herleiden was naar een toename van broeikasgassen in de atmosfeer," aldus Scientias. Als we er niet in slagen onze uitstoot na 2020 flink te reduceren, ziet onze toekomst er weinig rooskleurig uit zeggen de modellen. Om ook dat beeld tastbaar te maken, maakte NASA er een filmpje van. Als we op dezelfde manier als nu doorgaan met het uitstoten van broeikasgassen, zouden we ons op ongeveer het volgende scenario moeten voorbereiden:
Het is dat er een vrolijk muziekje onder de beelden meeloopt om het een beetje opgewekt te houden. Let trouwens wel op, de temperatuurschaal (-1 tot meer dan 25 graden) is weergegeven in graden Fahrenheit, ten opzichte van de gemiddelde temperaturen nu. In Celsius is dat nog altijd een range van zo'n 15 graden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#44 Tom. Het is een zijpaadje hier, crispr-cas en GMO, maar te denken valt aan maatregelen om effecten van klimaatverandering op te vangen (enigszins denk ik dan). Door bijvoorbeeld planten met verhoogde ziektenresistentie of hittetolerantie te verkrijgen (met GMO). Hier op Fl was onlangs een discussie over GMO, interessant. Aan de technieken zitten goede kanten, maar er komen ook dilemma's aan, en, zoals je stelt, we rennen achter innovatie aan zonder vragen te stellen. Maar dat ligt niet aan de technieken an sich.
#43 Dank je Frank. Inderdaad, met open vizier rondkijken. Ik wil zelf geen definitief oordeel vormen over welk initiatief dan ook, wil alles een kans geven. Maar ik merk telkens weer: onze maatschappij is als een waanzinnige aan het rennen richting innovatie, en stelt zich niet de wijze vragen: waar gaan we naar toe? Mijn uitgangspunt: zodra er grote private belangen spelen, speelt het algemeen belang een ondergeschikte rol. Over Crispr maakt de uitvindster zichzelf zorgen: Jennifer Doudna: I guess I worry about a couple of things. I think there's sort of the potential for unintended consequences of gene editing in people for clinical use. How would you ever do the kinds of experiments that you might want to do to ensure safety? And then there's another application of gene editing called gene drive that involves moving a genetic trait very quickly through a population Jennifer Doudna. En over GMO, zie bijvoorbeeld Thierry Vrain. Ik zeg dan, heel zacht uitgedrukt: dat komt niet meer goed. Lees ook Vandana Shiva hierover. Thierry Vrain, zie hier: Thierry Vrain. Sommige ontwikkelingen moeten we geen kans meer geven, die moeten gestopt worden. En we moeten vertrouwen hebben dat er andere, betere, oplossingen zijn.
#42, Tom, nog bedankt voor de reactie. Inderdaad is het zo, dat de 'werking' van veel analyses is, dat er niks gebeurt. Fresco waarschuwt ook al steeds voor pessimisme, is iets soortgelijks. Toch moet je oppassen met een 'hoop-bulle'. Veel gedoe is ook te zien als dat de mensheid geconfronteerd wordt met vraagstukken, waar zij nu nog niks mee lijkt te kunnen. Ook wordt steeds gesleuteld aan de manier hoe ertegen aan gekeken wordt; dat kan ertoe leiden, dat er wel werkbare oplossingen komen bijvoorbeeld. Wellicht dat Harari met zijn logiciels een aantal oplossingen gaat berekenen. Hoewel de toekomst, zoals geschets in 'Future Shock' van Toffler, niet helemaal is wat het is, gaat die ontwikkeling verder, en ook bijvoorbeeld op medisch gebied gebeurt er veel. Op genetisch gebied (GMO, crispr-cas, en straks hele andere technieken) idem. En dat tegen de achtergrond van een verslechterend klimaat, en explosieve vraagstukken als energie, grondstoffen, water, bevolkingsexplosie. Met open vizier ermee omgaan, zou ik zeggen.
#41 Frank, ja er worden veel berekeningen gemaakt, veel analyses. En ik geloof direct dat de situatie behoorlijk hopeloos is. Maar dit zegt bijvoorbeeld Pieter Hoff, oprichter www.Groasis.com aan wie ik ook een voorbeeld neem. Hij heeft een boek geschreven, the Tree Solution, hij deelt al zijn kennis over bomen, er is een beweging, the Green Musketeers. Zie hier voor veel informatie over bomen en de oplossing van Pieter Hoff: http://www.petrushoff.com/download-the-book.html.
Dat het nagenoeg onmogelijk is, nogmaals, dat geloof ik. Maar de analyses die we gewend zijn te maken om aan te tonen dat iets onmogelijk is, helpen ons niet verder. Analyses leiden tot paralyse, het niet zetten van stappen. Analyses gaan per definitie uit van een gegeven werkelijkheid, of een model, niet van een levende, zich ontrollende werkelijkheid in de toekomst. Onderschat niet het effect, de boodschap, die uitgaat van een analyse die voorspelt dat een bepaald resultaat op basis van berekeningen niet haalbaar is. Want behalve een feitelijke conclusie is de uitkomst van een analyse ook altijd een boodschap: doe het wel of begin er maar niet aan, want het lukt toch niet. Haalbaarheidsstudies met negatieve uitkomsten, kortom, zijn ook deels een selffulfilling prophecy omdat ze direct al energie uit een initiatief weghalen.
Analyses vooraf, op basis waarvan de beslissing tot een go of no go wordt genomen, komen uit een reductionistische causale benadering. Holistisch, ook wel effectuational genoemd, is: we creëren met elke stap die we zetten een nieuwe werkelijkheid die we nu niet kennen. En ook als de taak onmogelijk lijkt, beginnen we gewoon. Dit levert vaak zeer verrassende resultaten op, mensen die in een dag een land schoonmaken (zie Estland, Estonia, 2008, the big cleanup).
Dit is ook hoe de natuur werkt, het leven. Het is de levensenergie die wij mensen vaak onderschatten en wel nodig hebben. In de natuur is geen plan, maar het vizier staat altijd op 'groei'. Inclusieve groei wel te verstaan. Welke omstandigheden er zich ook voordoen, welke omstandigheden wij mensen ook creëren, de natuur heeft altijd het vizier op groei staan. In de natuur is elke tegenslag een moment van herijking van het systeem en een heroriëntatie op nieuwe groeirichtingen. Mensen die zo in het leven kunnen staan, zijn ook in staat grote prestaties te bereiken waar anderen ze niet voor mogelijk houden.
Een geniaal voorbeeld, elders door mij al eens aangehaald, geef ik regelmatig mijn HBO-studenten. Boyan Slat van The Ocean Cleanup, in 2012, bij het opstarten van zijn project, 18 jaar oud, begint aan een ogenschijnlijk hopeloze onderneming. Charles Moore, de wetenschapper en ontdekker van de Great Pacific Garbage Patch, de grootste verzameling plastic soup in de oceanen, voorspelde dat het 79.000 jaar zou duren om deze rotzooi op te ruimen. Charles Moore was begaan met het probleem, kwam tot een analyse op basis van de technische realiteit die hij kende. Hij ging uit 1) van een statische werkelijkheid die hij kende en die niet zou veranderen, en 2) hij ging totaal voorbij aan het ontmoedigende effect van zijn boodschap. Want wie begint er nou aan een project dat 79.000 jaar gaat duren? En iedereen verklaart je voor gek als je het wel doet.
Boyan Slat kwam tot de geniale conclusie, die hij toonde in zijn presentatie uit 2012, dat het niet 79000 jaar zou duren om de troep op te ruimen, maar 5! jaar. En hij maakte voor het publiek ook nog de rekensom om het verschil te tonen: 79000 - 5 jaar = een verschil van 78995 jaar.
Absurd, die schatting van vijf jaar, maar zijn publiek werd wild en ging erin mee, zonder het vanzelfsprekend helemaal te geloven, maar dat maakte niet uit. Het is nu zes jaar verder en de schoonmaak gaat beginnen. Slat heeft zijn eigen werkelijkheid gecreëerd, en de wetenschappers die waarschuwden dat schoonmaak geen zin heeft zolang de toevloed niet stopt, hebben ongelijk gekregen, want het werkt anders: mensen zijn sociale wezens, en willen helpen. Zodra ze iemand met een onmogelijke taak bezig zien, schieten ze te hulp. That's life. Dus al schoonmakend krijg je aandacht, media-aandacht, en stemmen gaan op dat dan ook de toevloed moet stoppen. Dat is de boodschap die onwillekeurig uitgaat van de schoonmaakactie, en zo komt van het een het ander. Het is eigenlijk: wil je dweilen met de kraan open, vooral doen! Een ander doet die kraan wel dicht als ie jou ziet dweilen. Hier de berekening van Boyan Slat in 2012: https://youtu.be/ROW9F-c0kIQ?t=429. En hier Boyan Slat in mei 2017, met een presentatie over het project zoals het vorm heeft gekregen, zeer zeer indrukwekkend: https://youtu.be/du5d5PUrH0I.
Dus, kortom, Eisenstein zegt het ook aan het eind van zijn filmpje dat ik eerder citeerde: "you could really say that we are in the business of creating a miracle here on Earth. I would say that it is something impossible from an old understanding of reality, but possible from a new one."
Om terug te komen op jouw opmerking: rekenend naar enkel bomen gaat het niet lukken, maar elke boom creëert zijn eigen non-lineaire ecosysteem, en elk nieuwe ecosysteem leidt weer tot andere verrassende effecten. Daarom dus: aanpakken, doen, en vertrouwen, dat hebben we nodig, geen analyses en feasibility studies die ons tegenhouden. Dan wordt het inderdaad niets.
#40, Tom, ja, internet en logiciels kunnen de zaak veranderen, en als de daarachter liggende krachten (te denken valt aan Google, Amazon, Big-data) dat ook doen, dan....., maar zomaar gaat dat niet. Over het delen van 'stuff' nog dit: ik was een tijdje geleden in Kameroen. Ze hebben daar nauwelijks wat in huis, bijna geen 'stuff' dus. Er wordt ook veel ingebroken, dus is het niet handig om veel te hebben. Mobieltjes wisselen frequent van eigenaar, het is 'a way of life'. Als je schoen kapot is, ga je 'de straat' op, om hem te laten repareren door een ambulante reparateur. Het functioneert daar dus totaal anders. Het lijkt op de door jou genoemde deeleconomie, maar met het nodige 'jatwerk'.
Ik ben het ook met je eens dat die ecoprint omlaag moet, maar hij stijgt ieder jaar verder, net zoals de CO2-concentratie. We zitten met een berg fossiel CO2 in de lucht, die niet meer zomaar weg gaat, zie bijvoorbeeld deze discussie , die stelt dat bomen planten geen redding tegen klimaatverandering zal zijn.