1 min
DNA-onderzoek in 10.500 jaar oude runderbotten heeft opgeleverd dat alle moderne runderen afstammen van één eerste, gedomesticeerde kudde in het Nabije Oosten.
Het onderzoek werd uitgevoerd op botten die werden gevonden in Iran. Ze dateerden van 10.500 jaar geleden, toen de mens net van zijn bestaan als jager en verzamelaar was overgestapt op landbouw en veeteelt. Archeologen zijn er van overtuigd dat de mens in het onderzochte gebied met 'huisdieren' heeft geleefd: geiten, schapen, varkens en runderen zijn allemaal eerst in het Nabije Oosten gedomesticeerd, zo blijkt uit archeologische vondsten.
Het onderzoek naar de runderbotten leverde in ieder geval een verrassende uitkomst op. Scientas meldt vandaag:
Het DNA van de oude runderen werd vergeleken met dat van moderne runderen. Met behulp van computersimulaties achterhaalden de onderzoekers hoe de verschillen in DNA ontstaan waren. Hieruit blijkt dat de verschillen in DNA enkel konden ontstaan als een kleine groep wilde ossen (ongeveer tachtig exemplaren) gedomesticeerd werden.
En dat is verrassend, zo moet onderzoeker Mark Thomas bekennen. “We weten uit archeologische opgravingen dat de wilde voorouders van de moderne runderen – oerossen genoemd – veelvuldig in Azië en Europa voorkwamen, dus er was voldoende gelegenheid om ze te vangen en te domesticeren.” Alhoewel het niet gemakkelijk moet zijn geweest om deze oerossen te vangen en ervoor te zorgen dat ze de mens van dienst konden zijn.
P.S.: 'ossen' zijn niet alleen gecastreerde stieren. Die zullen zich moeilijk voortplanten. Wikipedia meldt bij 'ox': An ox (plural oxen), also known as a bullock in Australia, New Zealand and India, is a bovine trained as a draft animal. Oxen are commonly castrated adult male cattle; castration makes the animals more tractable. Cows (adult females) or bulls (intact males) may also be used in some areas.. In het Nederlands had Scientias beter de term 'oerrund' kunnen gebruiken.
Fotocredits: sporst, Ishtar Poort
Dit artikel afdrukken
Het onderzoek naar de runderbotten leverde in ieder geval een verrassende uitkomst op. Scientas meldt vandaag:
Het DNA van de oude runderen werd vergeleken met dat van moderne runderen. Met behulp van computersimulaties achterhaalden de onderzoekers hoe de verschillen in DNA ontstaan waren. Hieruit blijkt dat de verschillen in DNA enkel konden ontstaan als een kleine groep wilde ossen (ongeveer tachtig exemplaren) gedomesticeerd werden.
En dat is verrassend, zo moet onderzoeker Mark Thomas bekennen. “We weten uit archeologische opgravingen dat de wilde voorouders van de moderne runderen – oerossen genoemd – veelvuldig in Azië en Europa voorkwamen, dus er was voldoende gelegenheid om ze te vangen en te domesticeren.” Alhoewel het niet gemakkelijk moet zijn geweest om deze oerossen te vangen en ervoor te zorgen dat ze de mens van dienst konden zijn.
P.S.: 'ossen' zijn niet alleen gecastreerde stieren. Die zullen zich moeilijk voortplanten. Wikipedia meldt bij 'ox': An ox (plural oxen), also known as a bullock in Australia, New Zealand and India, is a bovine trained as a draft animal. Oxen are commonly castrated adult male cattle; castration makes the animals more tractable. Cows (adult females) or bulls (intact males) may also be used in some areas.. In het Nederlands had Scientias beter de term 'oerrund' kunnen gebruiken.
Fotocredits: sporst, Ishtar Poort
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Piet, het feit dat allerlei oorzaken - waarvan de zware metalen er een van is - leiden tot genetische variatie spreekt niet tegen dat op een bepaald ander gen volledige overeenkomst is.
Het uiteenrafelen van genen kan tot allerlei bijzondere conclusies leiden. Zo worden bepaalde genen alleen via de mannelijke lijn doorgegeven omdat die op het Y-chromosoom liggen. Andere worden via de vrouwelijke lijn doorgegeven. Daarnaast heb je ook genen die niet liggen in het kern-DNA. De mitochondriën (volgens de theorie zijn dat oorspronkelijk bacterieën die honderden miljoenen jaren terug zich genesteld hebben in dierlijke en plantaardige cellen en die de rol van energiecentrale hebben) geven hun DNA onveranderd door. Een vriend van mij had een spierziekte die veroorzaakt werd door het bijna afwezig zijn van die mitochondrieën.
Voor mensen is ook een stamboom aangetoond van enkele types DNA. Via deze stamboom kon de migratie van de mensheid vanuit Afrika naar Midden Oosten, Azië, Amerika en (vanuit Midden-Oosten) naar Europa aangetoond worden.
DNA-onderzoek gaf ook aan dat de mensheid ooit uit een zeer kleine groep bestond van tientallen of honderden personen.
Het bijzondere is dat allerlei verschillende genen verschillende verhalen te vertellen hebben. Ik kan me voorstellen dat uit dat genen die invloed hebben op zwaremetalen- effecten ook tot leuke conclusies zouden kunnen leiden.
Anja, het klopt niet met het zware metalen verhaal. Per leefgebied van een oerrund is er een grote variatie in beschikbaarheid van zware metalen in het gegraasde voedsel. De oerrunderen die ooit in Azië en Europa rondgelopen hebben, moeten dan ook een grote variatie in genen hebben gehad, aangepast aan de beschikbaarheud van zware metalen. Tegenwoordig is in de dier/veehouderij per soort en per ras al lang en breed bekend dat bepaalde hoeveelheden zware metalen in het voer van invloed zijn op de groei en gezondheid van een dier. Dat zal bij het oerrund in de oertijd niet anders geweest zijn. Je kunt er niet van uitgaan dat in Azië en Europa één en dezelfde oerrunderen met dezelfde genen rondgelopen hebben. Wanneer er oerrunderen met variatie in genen zijn geweest. Met welk oerrund kun je dan nog vergelijkingen met DNA maken?
Lees eens in deze link wat zware metalen in het voer met deze dieren doet.. http://www.shetlandsheep.nl/werkboek/kopertekort.pdf
Zijdelings kun je dan ook lezen dat te veel zware metalen in het voer, in dit geval koper, tot meer vetafzetting of vervetting van een schaap kan leiden. Zelfs wolkleur en wolsamenstelling veranderen dan ook . Of erger een acute dood. Doseringen van zware metalen is gemeengoed bij diervoeders, dat zou bij mensenvoer ook wel eens wat meer aandacht mogen krijgen. Bij schapen bekend, en daardoor zou het best eens kunnen dat obesitas onstaat door een teveel aan koper in ons mensenvoer. (Afkomstig van de koperen drinkwaterleidingen in ons huis??). Nou ja, nu beland ik terloops bij de draden van Remko Kuipers.
@Piet: Je kunt het er mee eens zijn of niet, DNA kan niet liegen. Of bedoel jij dat de onderzoekers de uitkomsten niet juist geïnterpreteerd hebben? Als de genetische variabiliteit toch te herleiden is naar zo'n 80 "Iraanse" runderen, dan lijkt mij dat geen zaak van mee eens of oneens?
Ik ben het volledig eens met de stelling van Piet. Niet alleen dienen de koeien zich genetisch aan te passen, maar ook zodalijk de schapen. De volgende stap is de genetische aanpasing van de mens aan de huidige situatie, en uiteraard zal dat best wel gebeuren. ( tot er een grens bereikt is )
Dat alle koeien afstammen van enkel één gedomesticeerd ras wil er bij mij niet in. Dieren zijn altijd gebieds/streekgebonden geweest. Dat komt door de verschillende zware metalen, welke ook met een verschillende hoeveelheid in de bodem van een bepaald gebied/streek aanwezig zijn. Per gebied zit er dan een bepaalde hoeveelheid zware metalen in het gegraasde voer dat een dier dan eet. En die hoeveelheid zware metalen varieert dan in veel of weinig. Een dier heeft zich genetisch zo aangepast dat zijn lichaam goed met, of veel, of weinig zware metalen van een bepaald leefgebied kan omgaan. In de schapenhouderij is daar onderzoek naar gedaan. Het ene schaperas kan veel meer zware metalen in zijn gegraasd voedsel verdragen dan de ander. Of andersom, als schaap zuinig kunnen omspringen met de weinig aanwezige zware metalen in zijn gegraasd voedsel. Dat vertaald zich ook in een verschillende type schaap met gebieds/streekgebonden eigenschappen. Proeven hebben aangetoond dat schapen doodgaan wanneer ze als streekgebonden schapenras worden verwisseld naar een leefgebied van een ander schapenras. Doodsoorzaak is dan of teveel zware metalen in het gegraasde voer, of te weinig. Met runderen zal het niet anders zijn.
lees ook de alinea van "Rasgebondenheid" in: http://www.levendehave.nl/kennisbank/schapen/kopervergiftiging-bij-schapen