De FAO slaat met een nieuw rapport alarm over het wereldwijd verdwijnen van lokale rassen. Er wordt vooral op productie geteeld en dat vraagt om rassen die op snelle groei of melkproductie zijn geselecteerd. dat is niet raar met de naar 9 miljard groeiende wereldbevolking, maar wel verontrustend. Elke maand sterft er een ras uit en een vijfde van de rassen is bedreigd.
“Effective management of animal genetic diversity is essential to global food security, sustainable development and the livelihoods of millions of people,” zegt Irene Hoffmann van de FAO. “While sometimes less productive, many breeds at risk of extinction have unique characteristics, such as disease resistance or tolerance to climatic extremes, which future generations may need to draw on to cope with challenges such as climate change, emerging animal diseases and rising demand for specific livestock products,” Hoffmann adds.
"Rising demand for specific livestock products". Daarmee doelt ze op smaak.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wouter, ik moet het nog even navragen hoe het ook al weer precies zat. Het aantal sluimerende ziekteverwekkers in steeds intensievere dierhouderij zorgt voor duizelingwekkende risico's. Andere houderijvormen zijn wel degelijk zinvol. Dat hoeft niet te betekenen minder dieren in totaal, maar wel minder dieren op een plek. Er zijn natuurlijke grenzen aan efficiency. Ergens moet de prijs weer omhoog. Dat scharnierpunt biedt kansen om weer eens fris aan te kijken tegen de principes waarmee we onze huidige dieren hebben gedesigned.
De wens om natuurlijker te telen, geldt waarschijnlijk maar een klein deel van de mensheid. Voor 9 miljard mensen historisch verantwoord eten produceren is ook een onmogelijk karwei.
Hoffmann heeft gelijk om meer dan alleen evolutionaire redenen. We willen terug naar een natuurlijker gehouden huisdier om op te eten, maar zitten met beesten die ingericht zijn op specifieke productiestandaards. De nodige vleeskoeien kunnen niet meer zonder keizerssnede geboren worden. De haantjes van legkippen - het werd me gisteren verteld door Frances Scheepens die als dierenarts gespecialiseerd is in pluimvees - zijn pas na een week of 18 waar een vleeskip op 6 weken is. Met dit verschil dat er bijna geen vlees aanzit. Het zijn dieren die bijna letterlijk zo in elkaar zijn geschroefd dat ze alleen nog doen waar ze voor zijn. De rest niet, dat kost immers geld.
Vandaar hun keuze voor natuurlijke dieren, die je natuurlijk kunt houden. Hun Berkshires hebben maar 1 nadeel: kleine worpen van een stuk of 4 biggen. Dat was een andere reden waarom deze sterke beesten bijna waren verdwenen (in de jaren '70 van de vorige eeuw bestond er vermoedelijk nog maar 1 beer op de hele wereld)