Het logo Hoge Milieuwaarde (HVE) garandeert dat de landbouwpraktijken die op een landbouwbedrijf als geheel worden toegepast, het natuurlijke ecosysteem in stand houden en de druk op het milieu (bodem, water, biodiversiteit, enz.) tot een minimum beperken. Het is een wettelijk beschermd label dat de waarde van het product verhoogt. Boeren die het gebruiken kunnen er hun milieu-inspanningen mee tot uiting en waarde brengen. Daarmee geniet hun productie dezelfde wettelijke bescherming als Label Rouge, Biologisch en Beschermde Oorsprong Benamingen (BOB's)
De komende twee jaar zouden nog eens 4.000 landbouwbedrijven gecertificeerd moeten worden met behulp van subsidies vanuit het corona-herstelplan voor de landbouw.
Terwijl biologisch van ecologie tot dierenwelzijn het betere alternatief wil zijn, is HVE vooral bedoeld om de milieubelasting van de landbouw terug te dringen. De uitstoot, van residuen van gewasbeschermingsmiddelen tot meststoffen, staat centraal.
Bedrijven die het label dragen, worden iedere 18 maanden gecontroleerd door een door het Ministerie van Landbouw erkende certificeringsinstantie op de naleving van prestatieverplichtingen. De prestaties worden gemeten.
Volgens de Franse consumentenbond Que Choisir is het HVE-logo zwakker dan biologisch, omdat pesticiden blijven toegestaan. Hoewel minimaal gebruik van landbouwchemie wordt toegejuicht en biodiversiteit nadrukkelijk wordt aangemoedigd, zou het logo onvoldoende aanzetten tot verandering van het productiemodel volgens Que Choisir. Je zou ook andersom kunnen redeneren: het HVE-logo meet de uitkomsten van maatregelen, terwijl biologisch er alleen maar van uitgaat dat biologisch beter is voor de natuur en dat niet hoeft te bewijzen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#18 Willem, in de wijnbouw, waar 80% van de labels heengaat, is geen stimulus om het beter te doen; het label "dient" ervoor, om de wijnbouw het rampzalige Covidjaar te verzachten( het label laat een wijngaard zien met een vlinder: waar slaat die vlinder op?)
Jouw laatste twee zinnen, eens, alleen gebeurt dat niet, door veel te slappe regels.
#21 ellen, die <30% is volgens mij 'optie B', omdat dat in de wijnbouw vaak al zo is....hoppiekee, label, en doorspuiten.
#20, orchideen maaien ze bij ons plat, maar ze zijn beschermd. Biodiversité is inderdaad hoger, maar kan ook kapot. In de grote graangebieden en wijngebieden, niet 'oef'.
Het goede van HVE is, dat het een aantal zaken verenigt, maarruh..... Macron en biodiversité? Zou economische groei hinderen. Dan weet je genoeg.
Ik zocht ook nog even en ontdekte dat HVE al tien jaar bestaat.
Bij het woord 'Intrants' in #21: in goed Nederlands (hihi) noemen we dat 'inputs'.
In dit document uit 2018 iets meer concrete informatie over de certificeringstappen. Het zijn er drie en wat ik in #20 noemde valt onder de eerste stap. De tweede stap omvat in kaart brengen en opzetten van 16 eisen gegroepeerd in vier thema's: biodiversiteit, fytosanitaire strategie, optimalisering van de bemestingsbeheer en waterhuishouding (voor een commentaar vind ik het teveel ze alle 16 te noemen). Stap 3 is het werkelijk voldoen aan die gecombineerde thema's of kiezen voor de algemene aanpak waarbij je aan twee van de volgende drie indicatoren voldoet:
- percentage van agro-ecologische infrastructuur is meer dan 10% (bij ons in de omgeving heb je bijvoorbeeld veel te maken met waterstromen die dwars door het land lopen waarbij je een band vrij moet houden van pesticiden en meststoffen)
- percentage blijvend grasland van meer dan vijf jaar oud is meer dan > 50%
- poids des intrants dans le chiffre d’affaire < 30 % (dit kan ik niet zo snel uitleggen in het Nederlands, het gaat erom dat de kosten van 'intrants van' buiten zoals, electriciteit, irrigatiekosten, smeermiddelen, etc, minder zijn dan 30% van de omzet)
#19 Marco,
voor zover ik weet wordt alleen naar de milieuprestatie van het bedrijf gekeken.
#16 Frank, ik vind het knap dat HVE door elke organisatie wordt afgebrand. Zegt misschien meer over de organisaties dan het label (ja, zegt ook iets over de FNSEA).
Tussen het voorjaarswerk door probeer ik er achter te komen wat nu precies de eisen en meetmethodes van HVE zijn. Bij een snelle scan lijkt het erop dat je daadwerkelijk doet wat al wordt geëist.Je legt jezelf eigenlijk als het ware een verplichte landbouwcontrole op. Voorbeelden van eisen die ik zo snel kan vinden zijn:
- Maximaal gemiddeld 170 kg N/ha over alle landbouwgrond van je bedrijf (incl. permanente graslanden).
- Vaste mestopslag niet in de buurt van water,
- Voor gier een opslag op norm,
- Niet spuiten of mestuitrijden in de buurt van water of op hellingen
- Spuitlicentie op orde en gecontroleerd,
- Mestuitrijplan op norm,
- Hagen en houtwallen niet weghalen of snoeien tijdens broedtijd,
Etc.
Bij mijn weten moet elk bedrijf hieraan voldoen alleen laat de handhaving het afweten. Toen wij het bedrijf overnamen werd bijvoorbeeld de gier rechtstreeks vanuit de stal de wei ingeschoven. Eens per jaar werd deze plek 'schoongemaakt' met de giertank. Sommige collega's fronsten hun wenkbrauwen toen wij investeerden in een mestopslag op norm. Daar kon je immers ook een mooie trekker voor kopen.
Toen ik ons mestuitrijplan bij de prefet ging inleveren (is 'verplicht'), wist aldaar niemand wie hier over ging. Blijkbaar waren wij de eerste van het departement. Ter plekke hebben ze toen iemand aangewezen die het plan in ontvangst mocht nemen en een stempeltje mocht zetten.
Tenslotte denk ik dat de agro-ecologische situatie in veel delen van Frankrijk niet te vergelijken is met Nederland waar elke cm2 is vastgelegd, gemonitoord en een bestemming heeft. Ons département is van 'nature' biodivers.(Een Nederlands herpetologische vereniging organiseerde er bijvoorbeeld een natuurreis naartoe om reptielen en amfibieën te spotten). Veel stukken land zijn niet te cultiveren waardoor de natuur nog haar gang kan gaan. Het land is goedkoop dus niet elke m2 hoeft maximaal te renderen. Om machtige bomen in het land zaai of maai je heen en hoeven niet weg vanwege minderopbrengst.
Ook stoppen steeds meer boeren zodat steeds meer land braak ligt.
Er bestaat zeker frictie tussen boeren en natuurliefhebbers. Er wordt bijvoorbeeld aan gewerkt dat houtwallen worden behouden (omdat achterblijvende boeren grotere percelen willen om te bewerken en niet stukjes van 1 à 2 ha) en een steeds groter deel van het departement wordt aangewezen als 'zone vunerable', wat strengere eisen betekent aan stikstofgift en pesticiden gebruik.
Onze buurman schijnt ook aan het HVE label mee te doen. Een paar weken terug spoot hij met gewoon met glyfosaat onder de afrastering omdat vrijhouden met de bosmaaier dagen extra werk geeft (en CO2 emissie). Is het een drama voor de biodiversiteit? Onder die afrastering is het nu mooi schoon, in zijn weides (met steile hellingen) bloeien planten (oa gevlekte orchidee) waar menig natuurliefhebber de vingers bij aflikt. Wanneer je je ogen dicht doet hoor je de insecten zoemen, een kakofonie aan vogelgeluiden en het getjirp van veldkrekels. Zwaluwen dansen over de velden, in de lucht zweven valkjes, wouwen en buizerds loerend op een prooi en lopen tussen de koeien parmantig reigers heen en weer.
De bestaande biodiversiteit behouden is wellicht ook een milieuprestatie die beloond mag worden om te voorkomen dat het landschap wordt strakgetrokken (of leegloopt) om te kunnen concureren met bedrijven waar het land van nature veel meer agrarisch rendement oplevert en minder biodivers is.
Ellen maureen Colpa, Dick Veerman,
Weten jullie hoe omgegaan word met het meten van milieuprestaties als er meerdere bronnen/oorzaken zijn? Bijv. sloot en grondwaterkwaliteit of biodiversiteit, boer X-kan toch zijn uiterste best doen en zelfs gecertificeerd zijn maar als boer Y (en eventueel andere industriele bronnen) zich minder aan wet- en regelgeving houd kan de milieuprestatie van boer X niet te meten zijn/of geen effect hebben.
Voor de goede orde, ik ben zeer voor het belonen van milieuprestaties!