Lees ook
Door vernieuwende bewerkingstechnologieën kunnen van vlas zelfs auto's en meubels worden gemaakt. Omdat de teelt past in een goede aanpak van bodemvruchtbaarheid, wil de Nederlandse akkerbouw daar grondstoffen voor produceren. Ook wil de akkerbouw inspelen op de productie van grondstoffen voor levensmiddelen op basis van plantaardige eiwitten. Met name bonen en erwten staan in de belangstelling.

De uitspraak over de bouw valt op omdat inmiddels de discussie opkomt of het wel verstandig is om akkers te gebruiken voor energie. Dat haalt biomassa uit de voedselkringloop en dwingt tot het houden van (te veel) dieren.

Wie vezels gaat verbouwen voor de bouw van huizen, kantoren en fabrieken legt niet alleen CO2 vast voor langere tijd maar doet dat ook met vele andere nutriënten. Die worden onttrokken aan het voedselsysteem en komen gevangen te zitten in muren, vloeren en isolatie. Ook onttrekt de teelt van vezels landbouwgrond aan de teelt van voedsel zodat elders meer grond in productie zal worden genomen. Daar staat weer tegenover dat veelteelt mogelijk minder vervuiling door pesticiden met zich meebrengt.

De keuze van de akkerbouw voor de bouw vergt dan ook een discussie over duurzaamheid die een beetje lijkt op de groenwasserij door Oatly die hier en in andere media afgelopen week de aandacht trok.

Verder legt Hoogendijk in gesprek met het blad de vinger op de zere plek van het Nederlandse boerenvraagstuk. Ons land piekert over stikstof, mest en boerenproductie terwijl de vraag is welk type en hoeveel agrarisch product ons land nodig heeft voor het maken van voedselproducten in de vorm waarin consumenten die kopen. De visieontwikkeling op dat gebied loopt in Nederland achter op die in andere landen, volgens Hoogendijk. Onze boeren en regering komen niet verder dan zeggen wat ze niet willen maar zeggen niet wat ze wel willen. De akkerbouwersorganisatie wil een progressieve stap zetten om te komen tot beelden van toekomsten die boeren willen.

Landbouwakkoord niet genoeg
Volgens Hoogendijk is er geen landbouwakkoord nodig, zoals minister Adema nog denkt, maar een voedselsysteemakkoord. Nu hij echter met zijn opmerking over grondstoffen ook de bouw en op de achtergrond de energiediscussie op de agenda zet, zegt hij eigenlijk dat er een akkoord nodig is over het gebruik van akkers voor een veelheid van doelen waarmee geld te verdienen valt in de biobased economy. Nederland zal in zijn ruimtelijke ordening behalve voor voedsel een keuze moeten maken voor de productie van biomassa ten behoeve van bouwen, energie, kleding en apparaten die we van akkers willen halen. Er is dus behoefte aan een biobased akkoord dat de akkerbouwproductie niet alleen ziet als onderdeel van de voedselverwerkende en -handelsketen, maar ook als onderdeel van de lokale markten voor energie, bouwmaterialen en andere non-food toepassingen.

Wist je trouwens dat bijvoorbeeld ook de resten van tomatenplanten geschikt zijn om er bouwmaterialen van te maken?

Dit artikel afdrukken