Een nieuw businessmodel voor boeren steekt de kop op: consumenten leggen geld in om zich te verzekeren van (biologische) groenten, fruit, vlees, zuivel en wijn van de boer om de hoek, de boer weet zich verzekerd van zijn inkomsten of startupkosten, er wordt 'op maat' geproduceerd en verspilling is verleden tijd. Management Team zet een aantal van de nieuwe agricrowdfundings op een rijtje:
- crowdbutching: koopeenkoe.nl
- 'van zaadje tot karbonaadje: Eko varkensboerderij 't Helder
- het moderne moestuintje: een wekelijkse kistje van Ruud Maaz of een biologische kantoorlunch van de Buurtboer
- 'een wortel voor een zonnepaneel': investeren in de vorm van een biologisch groentenabonnement van Landzicht
- adopteer een kip en krijg er verse eitjes voor terug
- zelfs de Nederlandse wijnbouw heeft crowdfunding ontdekt: je kunt voor 5 jaar een wijnstok adopteren.
Dit artikel afdrukken
- crowdbutching: koopeenkoe.nl
- 'van zaadje tot karbonaadje: Eko varkensboerderij 't Helder
- het moderne moestuintje: een wekelijkse kistje van Ruud Maaz of een biologische kantoorlunch van de Buurtboer
- 'een wortel voor een zonnepaneel': investeren in de vorm van een biologisch groentenabonnement van Landzicht
- adopteer een kip en krijg er verse eitjes voor terug
- zelfs de Nederlandse wijnbouw heeft crowdfunding ontdekt: je kunt voor 5 jaar een wijnstok adopteren.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hans@ 13# ik pleit niet voor het zonder meer aan banden leggen van de productie van individuele bedrijven. Ik verwacht meer heil van verduurzaming / sturing van het productieproces. En circulaire kringloopeconomie ipv lineaire wegwerpeconomie. En van fiscale wetgeving die de producent van vervuilende producten verdiend belast ipv de consument.
Hans@ 13# Je concludeert dat gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen wel degelijk kan bijdragen aan de hele samenleving. Daar ben ik het dus mee eens. Wat ik betoog is dat de economie van de 20e eeuw op dat punt onvoldoende gepresteerd heeft.
Voorbeeld; je noemt zelf energiecentrales. Kolencentrales maakten winst die door de klanten, ons burgers, betaald werd. De kosten van vervuiling worden nu niet door de energiebedrijven betaald maar via belastingen door dezelfde mensen die eerder ook al dewinst vd kolencentrales betaalden.
Voor een actueel voorbeeld ; gasbedrijf Nederland pompte Groningen leeg, over 50 jaar meer dan 250 miljard aardgasbaten maar de kosten die nu en in toekomst opdoemen blijken daar niet zo maar even van betaald te kunnen of willen worden..
Mario@ 12#
Je kunt met evenveel recht zeggen, dat de kracht van een gemeenschap qua vorm en ontwikkeling bepaald wordt door de wisselwerking van een sociale infrastructuur met de ‘harde (agro, chemie, energie etc.) productie-infra’. Zelfs loon-regulatie speelt daarin een rol. En in feite, afhankelijk van het ontwikkelingsniveau, werkt dat zo in een goed geordend land. Productie wordt gemonitord door wetgeving, die op haar beurt via belastingheffing (direct en indirect) productie mogelijk maakt via een maatschappelijk gecontroleerde vereffening (en draagvlak).
Dus het gezamenlijk dragen van de verantwoordelijkeheid (milieulasten, welzijn en gezondheid) voor productie, waar allen de benefits van hebben (denk maar aan een energiecentrale), kan wel degelijk bijdragen tot het belang van een samenleving.
De productie van elk individueel bedrijf aan banden leggen, zou mogelijk een averechts effect hebben door het ontstaan van ‘wilde’ productiezones in minder geordende landen, ...of de technische vooruitgang, door het ontbreken van maatschappelijk draagvlak en steun, in de weg staan.
Mee eens ?
Hans, mijn opvatting van "eerlijk" in de context van eerlijke prijs kan door onderstaand citaat duidelijker worden: "Een belangrijk kritiekpunt op marktwerking is dat winsten vaak worden geprivatiseerd terwijl kosten, zoals bijvoorbeeld milieulasten, welzijn en gezondheid, worden gesocialiseerd, d.w.z. afgewenteld op de samenleving. Dan werkt de markt dus niet in het belang van de samenleving, zoals Adam Smith stelde. "
Komt uit het rapport 'kip het meest complexe stukje vlees" van de Raad voor Integrale Landbouw en Voeding.
mario #6 schrijft: “En als meer mensen minder vlees eten voor een eerlijkere (?) prijs wie zal daar dan tegen kunnen zijn?”.
Wat is eigenlijk ‘eerlijkheid’ en ‘oneerlijkheid’ voor de producenten die voorlopig opgejaagd blijven om steeds efficiënter, goedkoper en concurrerender te moeten werken.
Dat is inherent aan onze economie, waar op wereldschaal de strijd om grondstoffen en voedsel is losgebarsten door de groei-economiën en ‘lokaal’ de strijd woedt om een dagelijkse distributie voor 16.000.000 mensen te realiseren.
En dat gaat niet alleen op van voedselproductie, maar ook voor alle andere industriële en semi-industriële productie. Waartoe ik dus ook de grootschalige productie van eieren, groenten en vlees rekent.
Is het wel oneerlijk om dieren zo efficiënt mogelijk te kweken en geschikt te maken voor consumptie ? Inmiddels kan die vraag in Nederland niet meer onverdacht beantwoord worden, omdat het antwoord niet gekoppeld meer wordt aan demografie, economie en ecologie(!), maar in dominerend stijgende lijn aan dierenethiek.
En is het eerlijk om je te focussen op een van de meest elementaire levensbehoeften, voeding, en voor het gemak gelijktijdig, ik pak maar een schokkend voorbeeld, de bevolking te exploiteren door de nep-communicatie van miljarden volkomen nutteloze internetboodschapjes per dag te stimuleren ? En dat ten koste van rare earth metals, een energy leak en een kapitaalvernietiging die gigantisch is ? Met andere woorden: ten aanzien van verbruik van mineralen, CO2-emissie, milieu hanteren we een selectieve ethiek. Met je E-phone en tablet naar de flashmob voor een eco-appel.
Dramatischer is echter dat ‘consuminderen’ is nog steeds geen uitgangspunt voor een hervorming van de economie is. Ook in Nederland blijft ‘groei’ de enige en allesoverheersende economische parameter. Begrijpelijk: Ons duurzaamheidsprincipe incorporeert liever niet de strijd met het op termijn dodelijk fenomeen ‘groei-consumptie’. Iedereen snapt het, maar is als de dood voor een langdurige ineenstorting van onze economie die ons direct treft, want die bij een herijking om een zeer, zeer langdurig omschakelingproces vraagt.