Jarenlang hebben diëtisten dus eigenlijk de verkeerde adviezen gegeven. Vetarm was toen het devies, maar dat is nu bij deze diabetespatienten juist uit den boze.
'Verbijsterend'
Met vet (en zelfs roomboter, tegen de Richtlijnen Gezonde Voeding van de Gezondheidsraad in), trage suikers en met een koolhydraatarm dieet zijn 7 van de 10 pilotdeelnemers van hun insuline af gekomen. Het is een overtuigend voorbeeld van voeding als geneesmiddel. Oud-minister en nu zorgverzekeraar Ab Klink (VGZ) geeft in de uitzending aan overtuigd te zijn door de aanpak. Als artsen er niet uit zichzelf voor kiezen, zou de aanpak door sturende maatregelen toch 'over de hele linie' moeten worden afgedwongen
Op Foodlog werden de eerste experimenten reeds begin 2014 besproken. De trailer van het project toonde destijds onder meer diabeteskenner professor Hanno Pijl (LUMC) die zegt: "het is verbijsterend dat we miljarden investeren in onderzoek naar een kwaal waarvan we de oorzaak kennen."
Zes jaar geleden: 'bestrijden' van Dr. Frank
De methode werd voor het eerst in Nederland toegepast door internist Frank van Berkum die er in 2009 landelijke bekendheid mee verwierf als 'dr Frank'. Hij adviseerde een dieet waarin afvallers het aandeel koolhydraten in hun menu sterk verminderden en het absolute deel vetten en eiwitten op peil hielden. Destijds werd Van Berkum door onder meer de hoogleraren Martijn Katan en Frans Kok weggezet als 'alweer een hype'. Kok koos zelfs voor het 'bestrijden' van de aanpak. Inmiddels moet die als beleid gelden volgens oud-bewindsman Klink alsmede tal van bekendheden en experts die zich in bovenstaande trailer uitspreken.
Pijl en zijn vrouw Esther van Zuuren deden de afgelopen jaren veel moeite om aan te tonen dat de Paleo-lifestyle op basis van evidence (een robuust werkzaamheidsbewijs, maar geen causaal bewijs) helaas, moet worden geaccepteerd als effectief. Vorig jaar publiceerden zij in samenwerking met andere onderzoekers de eerste metastudie naar de werkzaamheid van de paleo-manier van eten, die verwant is aan de aanpak van Voeding Leeft.
Naschrift (21:30h): Frank van Berkum schrijft me zojuist: Ik was niet de eerste, maar degene met de meeste exposure via de Telegraaf in 2009. Al in 1984 begeleidde ik een patiënte die kon stoppen met insuline. Ineke Jazet schreef er een in 2006 een proefschrift over en in 2000 stond er een case report in het NTVG van Ten Hove en Meinders over DM2 en stoppen van de insuline. Voeding leeft doet het goed in de pr en daar ben ik blij om.
Fotocredits: Hanno Pijl, Voeding Leeft
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Interessant artikel; ik ga met een dame van in de 80 frequent met behulp van rolstoel 'erop uit'. Dat (+ de hulp van nog een andere vrijwilligster) geeft haar een mogelijkheid haar huis te verlaten.
Zij gebruikt meer dan 5 medicijnen. Bij de laatst toegevoegde 'plaspil' kreeg zij snel allerlei klachten -dacht ik te zien- , maar ik ben natuurlijk een leek in medische zaken.
Ik heb haar laatst zover weten te krijgen dat zij een geriatrisch arts bezocht om alle zaken op een rijtje te kunnen zetten (haar huisarts heeft haar -naar mijn idee- afgeschreven: "We kunnen niets meer voor u doen", zou deze gezegd hebben). Dat verhaal is nog niet rond, maar geeft tot nog toe geen soelaas.
Haar zuster echter -in de '60- slikt volgens mij 20 verschillende medicijnen per dag! Naar horen vertellen heeft de huisarts van de zuster aangegeven dat ze deze of kan slikken of kan doodgaan.
Sorry; merk nu pas dat dit in het verkeerde draadje staat! Excuus aan allen.
Nienke ten Hoor Aukema
Mooie bijdrage.
Zit hardop na te denken.
Zelf raad ik wel aan fruit te nemen tussendoor.... Juist tussendoor omdat het beter apart te verteren is. Hoe zou je dat dan moeten verwoorden?
Of raad jij het aan bij het ontbijt?
Fruit vind ik meer iets voor tussendoor dan voor hoofdmaaltijd. (Maar ik ben zelf ook meer groente- dan fruiteter).
Succes heeft vele vaders en soms moeders
Met belangstelling en verbazing volg ik de berichtjes omtrent de suggestie, dat voormalig minister van VWS Ab Klink de diabetestherapie van Voeding Leeft over ‘hele linie’ wil doorvoeren. Dit lijkt me geweldig, eindelijk na 15 jaar tegenwind erkenning voor een even eenvoudige als logische therapie.
Nu blijkt uit het e-mailverkeer dat succes vele vader en soms moeders heeft en dat zelfs dr. Frank in Nederland niet de eerste was die deze therapie introduceerde, maar wel de eerste was die alle stormen trotseerde en uiteindelijk het hoofd koel hield. Een van de ‘founding mothers’ internist Ingrid (niet Ineke) Jazet. Zij promoveerde op dit onderwerp, maar de man die écht visionaire ideeën over patiënten behandeling en voorlichting had, was endocrinoloog dr. Dave Schweitzer.
Al in 2001 vatten wij in Wenen, na het 11de European Congres on Obesity (ECO) congres, het plan op om de door ons pas verworven kennis te vertalen naar een nieuwe therapie. Op basis van de succesvolle behandeling met diabetes type 2 patiënten maakten wij in 2006 het boek De Eetritme methode met als subtitel: Het JoJo-effect de baas samen (ISBN: 90-453-0328-0) en ook het leefstijlprogramma Eet&Beweeg; je Fit (www.uwdietist.eu) is van die tijd.
De kritiek, het ongeloof en de bezwaren van collegae dokters, diëtisten, (culinair)journalisten en hooggeleerde dames en heren van diverse Nlse Universiteiten was even groot als de succesfactor bij patiënten. Wij hadden, net als dr. Frank zeer duidelijk last hadden van de remmende voorsprong.
Dit alles neemt niet weg, dat ik nu des te blijer ben, dat prof. Hanno Pijl samen met zijn vrouw Esther van Zuuren zorgden voor de benodigde ‘evidence’ en dat de Stichting Voeding Leeft de therapie voor een groot publiek toegankelijk maakte.
Tussendoortje
Voordat ik volgend jaar met pensioen ga, heb ik nog één grote wens. Willen jullie mij met zijn allen helpen in mijn kruistocht tegen het woord ‘Tussendoortje’?
Dit begrip is in de loop van de jaren een eigen leven gaan leiden en wordt door de patiënt ervaren als een recht of plicht, omdat dokter of mijn diëtist dit zegt. In mijn optiek is het een uitvinding van de marketeers van de koekindustrie. Van het begrip ‘gezonde tussendoortjes’ krijg ik al helemaal een allergische reactie, want dit is een ‘contradictio in terminis’. Is het tussendoortje in tijden van welvaart en overvloed al volstrekt overbodig en zelfs schadelijk voor de gezondheid, zo is een gezond-tussendoortje een slogan geworden die moeders geweten sust en het apegatje nodig heeft.
Goed doorvoede lagere schoolkinderen hebben na 2 uur stil zitten helemaal geen behoefte aan nog meer suikers en andere hooggeraffineerde koolhydraten, die hebben behoefte aan rennen, gillen, schreeuwen, bokje-, en touwtjespringen op het schoolplein om al hun opgekropte energie te lozen. het zijn net paarden die na een winter op haver dolblij zijn, dat ze naar buiten mogen. Het neigt naar kindermishandeling om hen extra te vullen met nog meer energie uit ‘gezonde tussendoortjes’, per 2 verpakt in kindvriendelijk en aantrekkelijke papiertjes.
Noem voortaan het ‘tussendoortje’ een ‘Extraatjes’. Dan snapt iedere weldenkende ziel, dat het extra is. In een normaal dagmenu is heus ruimte voor een extraatje. Zelfs de Nederlandse Dibetes federatie (NDF), de Richtlijn Goede Voeding 2015 en de nieuwe Schijf van Vijf tonen zich anno NU voorstander van 3 goed verzadigende maaltijden met hier en daar iets extra’s, een traktatie op een feestdag.
Als het woord Tussendoortje in de komende 15 maanden sneuvelt dan verlaat ik met een gerust hart de actieve diëtetiek.
Hartelijke groet, Nienke ten Hoor Aukema
@Martijn #39
Inderdaad. Ik ben blij met dit artikel.
Dat citaat is van Arthur Schopenhauer hoorde ik afgelopen zaterdag op mijn laatste lesdag medische basiskennis. Een duitse filosoof.
Die weerstand en voor gek verklaring(fase 1 van Schopenhauer) ondervind ik helaas ook nog in mijn privéleven. Hij is zo groot dat er tussen mij en Almerse hulp- en zorgverleners rond mijn zoon van 5,5 er talloze onzin dingen in dossiers worden gezet. Dat is de afgelopen maanden van kwaad tot erger geescaleerd.
Ik voel me vaak verkeerd begrepen. Mensen in de reguliere zorg zoeken naar problemen en beweren dat mijn zoon in een 'loyaliteitsconflict' komt omdat hij van mijn geen snoep en koek en zo met suiker erin mag eten. Zijn vader kan niet goed tegen groepsdruk en is losser en weigert zich inhoudelijk in de materie te verdiepen.
In plaats van zijn vader weerbaar te maken tegen de druk van mensen die ongezonde voeding gebruiken en mij steunen in mijn gezonde voedingsregels, is mijn zoon bij voorbaad maar uit huis geplaatst zodat de raad onderzoek kan doen naar de opvoedingssituatie. Als ik dan boos ben krijg ik te horen dat emoties uiten schadelijk zou zijn voor mijn zoon. Jaja. Ze bedoelen voor zichzelf natuurlijk. Maar ze verzinnen van alles om je kapot te maken en de rechter doet het spelletje gewoon mee. Veilig thuis hoeft niet aan waarheidsvinding te doen. Het is een naieve organisatie die alles behalve save is. Maar daardoor 'verdienen' ze wel veel geld.
Weet iemand soms een goede advocaat en een psychiater? Of komt iemand me helpen door de dossiers heen te worstelen waardoor ik nu omringt wordt?
Mijn huidige advocaat vond voeding niet belangrijk, dus die heeft me niet kunnen helpen.
Maar met een beetje kennis van zaken is het net een klucht en nog grappig ook. Als het niet om mijn zoon ging.
Waar ik nou zo vrolijk van word, is dat de opkomst van Voeding Leeft aantoont dat de macht van de farma-industrie niet ongebreideld is. Die verliezen hier uiteindelijk miljarden op. In 2011 waren kosten voor genees- en hulpmiddelen bij diabetes meer dan 300 miljoen direct, plus een onbekend bedrag aan behandeling van complicaties. Aangezien het aantal patiënten sinds 2011 is gestegen, zou het me niets verbazen als de totale farma-kosten voor diabetes in NL tegen het half miljard loopt. Overigens worden type I en II overal op de grote hoop gegooid, helaas.
Laten we hopen dat Voeding Leeft een wegbereider blijkt voor goedkope, gezonde alternatieven voor "genees"middelen die alleen maar symptomen onderdrukken.