2 min
Willem gaf zijn voornaam aan Willem&Drees. Samen met Drees-Peter van den Bosch brengt hij telers als mensenmerken naar de super. Als je appels, peren, kersen, kolen of aardbeien koopt van Pieter, dan wil je ook die van Pieter. Dat is goed voor de teler. Zeker als 'gewoon aardbeien', zoals bij dit mooie weer, van de planten vliegen. Dan krijg je prijsbederf, juist als onze eigen Nederlandse aardbeien op z'n lekkerst zijn.
Eindelijk begint de zomer. Door het koude voorjaar hebben we veel langer moeten wachten op de oogst. Aardbeien van stelling en volle grond zijn 3 weken later en ook de kersen en bessen laten op zich wachten. Op zich niet erg, want het was zo koud dat je eigenlijk niet merkte dat het al lente en zomer werd.
Alleen wat gebeurt er nu? De aardbeientelers die in de volle grond telen krijgen nu een flinke tik. De aardbeien komen allemaal te gelijk uit de grond, want de tijdsplanning die de telers toepassen loopt in het honderd. De oogst van midden mei, eind mei en begin juni komt nu in een keer van het land.
De supers zien dat natuurlijk. Vorig jaar durfde Lidl het aan om aardbeien voor €1 per bakje aan te bieden. En nu de supers zien dat de consument nog actiematiger inkoopt, komen ze met een heuse wie-verkoopt-de-goedkoppste-aardbeien-slag. In vaktaal noemen ze dat een 'promotieoorlog'.
Begin deze week begon Plus met een dag aardbeien voor €0,99. In een dag tijd verkochten ze een weekvolume. Op de radio was te horen dat Jumbo zijn 'altijd laagste prijsgarantie' nog harder wil maken. Dit weekend kun je daar voor €1,79 terecht. Dochtersuper C1000 wil dat natuurlijk niet zo maar laten gebeuren. Warempel. Dit weekend kun je daar voor €1,25 aardbeitjes krijgen.
We zijn er nog niet. Bij de toonzetter en winnaar van 3 jaar beste agf/prijs aanbieder, Lidl, krijg je in het weekend een bakje aardbeitjes mee voor €0,99.
Tja, wat moet je hier van zeggen? Is de toon gezet en gaan we straks alleen maar aardbeien in de aanbieding kopen, zoals dat al jaren gebeurt met frisdrank, chocola en bier?
De supers strijden om klandizie. Alleen wie betaalt de prijs? De teler? De andere supers? De supers zelf? Of wij, de zuidermarkt, de soestermarkt en andere initiatieven die wel een eerlijke prijs willen vragen en niet aan kruisprijssubsidie doen?
Willem&Drees verkoopt deze week 40% minder aardbeien. Telers bellen ons op. Wil je niet wat afnemen? Wij krijgen ze alleen niet verkocht. Volgens ons eerlijke prijsmechanisme krijgen onze telers deze week €1,94 per bakje. En dan zie je onze aardbeien rond €2,99 in de super. Maar nu, ik zou ze bijna beter bij de super kunnen kopen... Gelukkig hebben we nog kersen.
Voor mij is dit het signaal dat de crisis in supermarktland is begonnen. Supermarkten zijn er teveel in Nederland en consumenten zoeken naar voordeel. Omdat wij in Nederland expert zijn in prijscommunicatie (productkwaliteit en lange termijn is minder belangrijk) zal dit de drijver worden om mensen naar de winkel te trekken. Jammer voor de aardbeienteelt.
Ik begrijp dat supers in nood dit doen. Alleen twijfel ik of dit de weg is die we op moeten gaan. Al dat geknok onderling. Het leidt tot verschraling van het aanbod en de verachting van vakmanschap. Waarom zou een teler nog zijn best doen als zijn product tot ramsj verwordt?
Over een jaar komt er een schandaal naar buiten dat er met kinderarbeid, mishandeling en illegale werkers onder slavernijtoestanden geplukt wordt. En dan roepen de supermarkten: je moet je natuurlijk wel aan de wet houden. En gaat de overheid nog wat regels bedenken om dat te af te dwingen. Helaas, want dat is de issue niet. We moeten gewoon niet willen dat prijsbederf ontstaat. Dat jaagt uiteindelijk iedereen de markt uit en maakt dat we betere en lekkere producten op onze buik kunnen schrijven. Ik hoop dat supers zich realiseren dat ze de verantwoordelijkheid hebben dat te voorkomen en dat opinieleiders opstaan om dit te veroordelen. Geen gestunt met ons eten!
Fotocredits: Im Erdbeerfeld, uitsnede, Martin Fisch
Dit artikel afdrukken
Alleen wat gebeurt er nu? De aardbeientelers die in de volle grond telen krijgen nu een flinke tik. De aardbeien komen allemaal te gelijk uit de grond, want de tijdsplanning die de telers toepassen loopt in het honderd. De oogst van midden mei, eind mei en begin juni komt nu in een keer van het land.
De supers zien dat natuurlijk. Vorig jaar durfde Lidl het aan om aardbeien voor €1 per bakje aan te bieden. En nu de supers zien dat de consument nog actiematiger inkoopt, komen ze met een heuse wie-verkoopt-de-goedkoppste-aardbeien-slag. In vaktaal noemen ze dat een 'promotieoorlog'.
Begin deze week begon Plus met een dag aardbeien voor €0,99. In een dag tijd verkochten ze een weekvolume. Op de radio was te horen dat Jumbo zijn 'altijd laagste prijsgarantie' nog harder wil maken. Dit weekend kun je daar voor €1,79 terecht. Dochtersuper C1000 wil dat natuurlijk niet zo maar laten gebeuren. Warempel. Dit weekend kun je daar voor €1,25 aardbeitjes krijgen.
We zijn er nog niet. Bij de toonzetter en winnaar van 3 jaar beste agf/prijs aanbieder, Lidl, krijg je in het weekend een bakje aardbeitjes mee voor €0,99.
Tja, wat moet je hier van zeggen? Is de toon gezet en gaan we straks alleen maar aardbeien in de aanbieding kopen, zoals dat al jaren gebeurt met frisdrank, chocola en bier?
De supers strijden om klandizie. Alleen wie betaalt de prijs? De teler? De andere supers? De supers zelf? Of wij, de zuidermarkt, de soestermarkt en andere initiatieven die wel een eerlijke prijs willen vragen en niet aan kruisprijssubsidie doen?
Willem&Drees verkoopt deze week 40% minder aardbeien. Telers bellen ons op. Wil je niet wat afnemen? Wij krijgen ze alleen niet verkocht. Volgens ons eerlijke prijsmechanisme krijgen onze telers deze week €1,94 per bakje. En dan zie je onze aardbeien rond €2,99 in de super. Maar nu, ik zou ze bijna beter bij de super kunnen kopen... Gelukkig hebben we nog kersen.
Voor mij is dit het signaal dat de crisis in supermarktland is begonnen. Supermarkten zijn er teveel in Nederland en consumenten zoeken naar voordeel. Omdat wij in Nederland expert zijn in prijscommunicatie (productkwaliteit en lange termijn is minder belangrijk) zal dit de drijver worden om mensen naar de winkel te trekken. Jammer voor de aardbeienteelt.
Ik begrijp dat supers in nood dit doen. Alleen twijfel ik of dit de weg is die we op moeten gaan. Al dat geknok onderling. Het leidt tot verschraling van het aanbod en de verachting van vakmanschap. Waarom zou een teler nog zijn best doen als zijn product tot ramsj verwordt?
Over een jaar komt er een schandaal naar buiten dat er met kinderarbeid, mishandeling en illegale werkers onder slavernijtoestanden geplukt wordt. En dan roepen de supermarkten: je moet je natuurlijk wel aan de wet houden. En gaat de overheid nog wat regels bedenken om dat te af te dwingen. Helaas, want dat is de issue niet. We moeten gewoon niet willen dat prijsbederf ontstaat. Dat jaagt uiteindelijk iedereen de markt uit en maakt dat we betere en lekkere producten op onze buik kunnen schrijven. Ik hoop dat supers zich realiseren dat ze de verantwoordelijkheid hebben dat te voorkomen en dat opinieleiders opstaan om dit te veroordelen. Geen gestunt met ons eten!
Fotocredits: Im Erdbeerfeld, uitsnede, Martin Fisch
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Willem, wat ik schrijf is natuurlijk niet even snel door te voeren. Een snelle simpele oplossing is er niet. Eén punt van jouw betoog wil hier wel benoemen: je schrijft dat veel organisaties zich met de rug tegen de muur voelen staan. Daar raak je volgens mij de kern van het probleem. Organisaties zijn mensen. Het gaat er dus om wat mensen denken en vervolgens doen. Daarbij beïnvloedt door allerlei belangengroepen. Vaak komt dan angst, gevoel van onmacht en onzekerheid naar boven. Als ik naar teler en afzetorganisaties kijk krijg ik telkens het idee dat er veel betrokken (emotie) mensen rondlopen met de beste bedoelingen. Maar dat is niet genoeg. Verkoop, handel en afzet is een vak. Dat vraagt om ervaren, professionele mensen, goed opgeleid, getraind en gemotiveerd en met een zakelijke aanpak. Daar is volgens mij nog wel wat te winnen. Dus meer verkoop en zakelijkheid en ondernemerschap en minder bestuurders en marketeers.
Beste Gerald, je slaat de spijker op zijn kop met het feit dat de markt in groenten en fruit grillig kan zijn. Vandaag zag ik Lambada, door velen de lekkerste aardbei genoemd, geveild worden voor € 0,38 per 250g bakje.
Hoe komt dat? Is dat omdat er teveel lambada´s zijn? Het vakantie is en er te weinig vraag is? Of geeft de veiling helemaal niet weer wat er in het echt gebeurt.
Grappig genoeg zou je als je de veiling nu volgt perfect een actie kunnen houden voor € 1,00 een bakje aardbeien want de meeste Elsanta aardbeien gingen voor rond de € 0,80 per bakje.
Jopie Duijnhouwer geeft aan dat hij bij een bepaalde prijs ´nee´ verkoopt en het dan onderploegt. Dat komt omdat hij op andere momenten kennelijk in staat is om voldoende te krijgen voor zijn sla en andere groenten.
Vollegronds aardbeitelers hebben heel lang moeten wachten op de oogst. Drie weken later dan gepland kwamen dan toch de eerste vruchten. En nu komt alles samen.
Heb je dan als vollegronds teler nog wel de mogelijkheid om nee te zeggen? Of ben je blij dat je überhaupt iets beurt voor je product.
Het is feitelijk een luxe als je nee kan verkopen, want dat betekent dat je niet met je rug tegen de muur staat. De meeste organisaties, supermarkten, groothandels en telers, voelen zich met de rug tegen de muur staan. Als zij het niet doen, doet iemand anders het. De kosten die gemaakt zijn worden dan als sunk costs beschouwd en als je dan in ieder geval nog iets voor je waar krijgt, ben je al blij.
Wat is daar mis mee? Zo werkt vraag en aanbod toch? Het punt is dat je hiermee misschien ambacht en vakmanschap wegjaagt uit Nederland. Aardbeien telen in de volle grond is iets anders dan in de kas of op stelling. Willen wij dit nog wel? En als er dan uiterlijk en smaakverschil is, wordt daar nog naar gekeken?
De oplossing om hier uit te komen is niet eenvoudig. Toch denk ik dat het aangaan van lange termijn relaties de enige manier is om hier uit te komen. Die relatie kan je aangaan met je handelspartners als zij diezelfde lange termijn met je voor ogen hebben. Anders moet je gaan proberen de relatie met consumenten te krijgen, zodat zij trouw bij je af blijven nemen.
Voor grotere telers betekent dat je op zoek gaat naar grotere afnemers, voor kleinere telers moet je het gaan zoeken bij netwerken waarmee je de nichevraag kan invullen.
Allereerst. Zoals zo vaak worden er regelmatig aannames en vermoedens opgeschreven door mensen die zelf geen echte verkoopfunctie hebben gehad en geen ervaring hebben met daghandel en wat daar bij komt kijken. Ik bedoel dan dagverse agf. zoals aardbeien, asperges, sla etc. Dat zijn producten waar je als teler, verkoper (maar ook als inkoper) behoorlijk het zweet op de rug kan krijgen als vraag en aanbod te ver uit elkaar lopen. ( door verkeerd geplande actie, weer, mee- of tegenvallende oogst en/of vraag etc.). Vervolgens: het is jammer dat er zo vaak tegen de retailer wordt aangetrapt door telers en overigen. In plaats van de retailer af te zeiken zou ik hem gaan helpen je producten zo goed mogelijk in de winkel neer te zetten en knap te verkopen. Ten derde: probeer de retailer en zijn acties te begrijpen en er op in te spelen. En als laatste: je hoeft als teler of handelaar of afzetcoöperatie niet tegen elke prijs te verkopen en te leveren. Je kunt ook NEE zeggen. Nee verkopen is ook verkopen. Daar heb je goede verkopers voor nodig. Verkopen is een vak. Dat kun je leren en trainen. Elke dag!
Dat kan zeker. Zo gaat het ook met vleesaanbiedingen.
Dick, het kan natuurlijk ook zo zijn dat de aardbeientelers meer krijgen voor hun aardbeien dan dat de consument er bij de Lidl voor moet betalen. Dan betalen de tomaten- en bloemkooltuinders wellicht ook mee aan de aardbeientelers. Hoewel ik gisteren een vollegrondsaardbeienteler sprak, bij een andere afzetorganisatie aangesloten, die 71 cent beurde voor een pond prima aardbeien. Daar kan hij ze bij lange na niet voor telen. En dat is al het zoveelste baggerjaar voor deze vollegrondsaardbeienteler op een rij, die ook één van de nekuitstekers in de sector is. Hij overweegt ook al om ermee te kappen.