Een week of 3 geleden gebruikte ik aardbeien om zo'n 80 mensen het verschil tussen iets lekker denken en iets als lekker proeven duidelijk te maken. Ik vroeg ze - het waren nog de hoogtijdagen van de onrijpe Spaanse - of ze al aardbeien hadden gegeten.

Ze zagen de aardbeien die ik had meegenomen al staan. Het waren echt lekkere, maar doodgewone Brabantse kas Elsanta's. Helemaal rijp geoogst onder het keurend oog van Jan Robben die ze voor me had uitgezocht bij een buurman omdat zijn eigen koude gronds Lambada's nog maar knikkertjes waren.

Het 'heerrrrrlijk' rolde het door de zaal, waarin heel wat dames zaten. Het merendeel had hun aardbeien gewoon uit de super gehaald en bleek ze lekker te maken door ze in de suiker te dopen. Anders, zeiden er meer dan ik had verwacht, smaakten ze toch niet zo heerrrrrlijk zeiden ze.
En wat deden ze later in het jaar? Hetzelfde, want die suiker erbij was toch ook wel erg lekker.Jan's selectie van anderman's aardbeien vonden ze heerlijk. Ook zonder suiker. En goh ja, deze waren lekker.

Komen slechte gewoonten van slechte en smakeloze producten? Jan denkt dat. Hoe dan ook, zijn eerste door velen begeerde Lambada's komen nu bijna weer van zijn volle gronds planten. Daar wil je echt geen suiker bij. Zonde van de smaak. Het zijn omfietsaardbeien, dus haal ze rustig bij hem zelf. Neem ze mee voor de hele buurt, dan verdient hij er tenminste wat aan en jij wordt de gevierde weldoener en aardbeienkenner: Boterwijksestraat 15, Oirschot.

Dit artikel afdrukken