Om te voorkomen dat consumenten nodeloos voedsel dat over-de-datum is meteen weggooien, zetten Noorse zuivelfabrikanten voortaan wat anders op hun verpakkingen, schrijft Heute. Direct achter 'ten minste houdbaar tot', voegen de Noorse zuivelaars op de melkpakken ook 'maar-niet-slecht-na' toe. Dat doen ze om consumenten eerst te laten proeven of de melk nog goed is voor ze die - zoals nu te vaak gebeurt - achteloos weggooien. In de toekomst willen de zuivelaars hun 'mnsn-datum' ook op room, yoghurt en sapjes zetten.
Wereldwijd blijkt de houdbaarheidsvermelding consumenten in verwarring te brengen. De Duitse overheid wil overstappen op een 'consumptievervaldatum', de Fransen maakten een app tegen voedselverspilling, in de VS zou de omschrijving 'best if used by' veel verspilling kunnen voorkomen. Nederlands onderzoek suggereert zelfs dat het weglaten een aanzienlijke besparing zou opleveren.
Heute - Norwegen führt neues Haltbarkeitsdatum ein
Wereldwijd blijkt de houdbaarheidsvermelding consumenten in verwarring te brengen. De Duitse overheid wil overstappen op een 'consumptievervaldatum', de Fransen maakten een app tegen voedselverspilling, in de VS zou de omschrijving 'best if used by' veel verspilling kunnen voorkomen. Nederlands onderzoek suggereert zelfs dat het weglaten een aanzienlijke besparing zou opleveren.
Wat een vooruitgang, niet meer zelf hoeven na te denken en totaal het gevoel met de natuur verloren. Mooi he?
In de zaadhandel is er iets vergelijkbaars: het kiempercentage. Er moet een minimumpercentage op het label staan, en voor de hoogte daarvan zijn voor sommige gewassen ook wettelijke vereisten. Maar het is levend spul, dus dat percentage loopt terug over de tijd. In sommige gewassen harder dan in andere, en ook nog eens afhankelijk van de bewaaromstandigheden. Om dat te ondervangen zetten wij er een "Last date of testing" op. En de kiemtest wordt dan ieder halfjaar herhaald. Dus binnen de zes maanden erna zit je goed, tenzij je het in de auto in de zon laat liggen of zo.
Bij ons in huis was het onlangs een blikje ananas (krijgertje in zo'n fruitmand voor sprekers, vermoed ik). Nog jaren houdbaar, maar het stond helemaal bol. Maar snel weggegooid en in een zak middenin in een halfvolle vuilniszak gedaan tegen de mogelijke explosie. Doorprikken geeft troep.
Inderdaad: of vuil geproduceerd (het was nog biologisch ook) of een productiefoutje.
Dan heeft het blik gelekt, Jan Peter van Doorn, of is er slordig geproduceerd. In een conservenfabriek in Marokko, waar sardines worden ingeblikt, zag ik hoe de hele dag door gecontroleerd werd of de naden van de blikjes goed sloten.
Er zijn ook zogenoemde halfconserven. Die moeten koel bewaard worden en dat kan niet eeuwig.
Voor iets spectaculairs raad ik een blik surstromming aan uit Zweden. Een blik met kleine Oostzeeharing met te weinig zout. De haring rijpt en rot in het blik dat er bol van gaat staan. Als je het binnenshuis open maakt kun je een jaar lang niet meer thuis wonen wegens het sap dat uit het blik tegen het plafond spoot en een mensonterende stank verspreidt. Krijg je de sappen in je haar dan vraagt je partner pardoes scheiding aan. Zweden vinden het lekker.
Zo had ik laatst een klein blikje tomatenpuree, je zou toch zeggen, ik had niet op de houdbaarheidsdatum gekeken, ik dacht..., bij het openmaken spoot het tegen het plafond aan. Echt erg last er weer af te krijgen.