“De EFSA heeft de regels voor microbiologische middelen gewijzigd, waardoor een middel wat al 10 jaar met succes gebruikt wordt, nu van de markt moet verdwijnen. Procedures voor Europese goedkeuring verlopen heel traag”, aldus “Maes. Volgens hem is het toelatingsbeleid gebaseerd op chemische gewasbescherming, waardoor er geen rekening gehouden worden met nieuwe ontwikkelingen rond biologische gewasbeschermingsmiddelen. Het gaat er volgens hem om dat we weerbare land- en tuinbouwsystemen krijgen.

“Een systeemaanpak vraagt om laag-risicomiddelen. Daar zijn er te weinig van. In de buitenwereld zijn we op zoek naar weerbare systemen door de aanleg van akkerranden” liet Anneke van Dijk van LTO Nederland weten. Volgens haar gaat de wetgever nog onvoldoende uit van een systeemaanpak.

Arne Bac van de Rabobank bevestigde de problemen van de telers: “Ze hebben moeite om het gesprek met de maatschappij te voeren. De politiek is de remmer op de vergroening van het middelenpakket. Het helpt ook niet als in België nu wel bietenzaad met een coating met neonicotinoïden gebruikt mag worden en in Nederland niet”. Volgens hem ontstaat hierdoor het risico dat er verouderde middelen gebruikt worden die veel milieuproblemen met zich meebrengen.

Voor Joyce de Stoppelaar van de NVWA zijn de in Nederland geteelde groenten en fruit hartstikke veilig: “Slechts 1-3% kent een overschrijding van de MRL’s (maximum residue levels) en die MRL’s liggen ver onder de gezondheidsrisico’s. En als je boven de normen zit, moet alles vernietigd worden. Dat is niet altijd duurzaam”.

Experimenteerruimte nodig
“In andere sectoren wordt er soms gewerkt met experimenteerruimte. Kan dat ook in Nederland of in Europa, waarbij je naar het gehele systeem kijkt?” Met die woorden pleitte Krijn Poppe van de WUR voor experimenten met plaagbestrijding waarbij de wetshandhaver zich terughoudend kan opstellen. Bouw er voldoende waarborgen op basis van gezond verstand omheen en je creëert ruimte om te innoveren.

Geconstateerd wordt dat de huidige mogelijkheid voor een proeftoelating heel beperkte mogelijkheden biedt. Volgens Maes gaat het veel te traag: “Ik mis totale daadkracht. Het huidige beleid is gebaseerd op het oude denken. We leven nu in een totaal andere context”.

Henk van der Schee van de NVWA wijst erop dat momenteel in Brussel de kaders herzien worden. Dat biedt een kans om te pleiten voor een apart wetgevend kader voor biologische middelen. Maes wijst erop dat bij een geïntegreerde systeemaanpak van ‘forestry agriculture’ hoge producties kunnen plaatsvinden. Meer ervaring opdoen met een systeemgerichte aanpak van het middelengebruik kan volgens hem een bijdrage leveren aan voedselzekerheid.

Deze deelsessie van het congres stond in het teken van de vraag waar wet en praktijk in de komende 5-10 jaar voorspelbaar zullen gaan schuren. Reden om er nu al bij stil te staan.
Dit artikel afdrukken