In de Washington Post legt blogster Julianna Miner uit dat “gewoon niet meer leuk” niet het probleem is. Volgens haar is er meer aan de hand dat zoveel kinderen ertoe brengt te stoppen met sporten.

Miner ziet 5 redenen. Als eerste geeft zij aan dat het Amerikaanse systeem er op gericht is de beste kinderen uit te selecteren voor de teams van hun school of universiteit. Dat betekent dat de druk sommige kinderen te veel wordt en sporten inderdaad 'niet leuk' meer is, als ze niet mee kunnen of teamgenoten teleurstellen wanneer zij de oorzaak zijn van het verliezen van wedstrijden.

Ten tweede leggen ouders veel druk op hun kinderen om vooral succesvol te zijn, in welke hobby dan ook. Wanneer een kind niet de beste is, kan het zich afvragen waarom het zoveel moeite zou doen voor iets waarin het toch niet kan uitblinken en besluiten om liever maar helemaal te stoppen. Lang niet alle kinderen kunnen met deze druk omgaan.

Dicht hier tegenaan ligt de derde reden: de Amerikaanse cultuur van het altijd de beste moeten zijn. Is het niet in sport, dan op de piano of in wiskunde. Sporten ondervindt concurrentie van talloze andere activiteiten en de dag telt maar een beperkt aantal uren.

De vierde reden is, zegt Miner, is dat “het beoefenen van een sport op hoog niveau erg duur is. Niet iedereen is bereid of heeft de mogelijkheid te betalen voor trainingen, uitrusting, toernooien en reizen”. Sporten op hoog niveau is simpelweg niet voor alle lagen van de bevolking weggelegd.

En tenslotte is het natuurlijk ook nog eens zo dat kinderen van 13 gewoonweg andere prioriteiten ontwikkelen zoals vrienden, smartphones en internet.
Dit artikel afdrukken