2 min
De importstop op EU-varkensvlees en boycot op agrarische producten uit de VS en EU zetten de Russische vleesverwerkende sector droog. Toch blijken de grote vleesverwerkers over 2014 recordresultaten te hebben behaald.
De drie grootste vleesverwerkende bedrijven in Rusland hebben het afgelopen jaar een topjaar beleefd. Miratorg, de grootste vleesproducent, publiceerde een omzetgroei van 38% en kwam uit op $ 1,23 miljard. Dat is een absoluut record, laat het bedrijf weten op Global Meat News.
Ook de nummers 2 en 3, Cherkizovo en RusAgro, melden dubbele groeicijfers. Cherkizovo's omzet groeide met 30% tot $ 1,14 miljard, die van RusAgro met 57% tot $ 1,09 miljard.
Recordresultaten opvallend in krimpende markt
De gunstige resultaten zijn opvallend, omdat juist de vleesverwerkende industrie zich het afgelopen jaar hevig beklaagde over de problemen waar de sector mee te maken kreeg. Die ontstonden toen Rusland in januari de grenzen sloot voor varkensvlees uit de EU, vanwege de Afrikaanse varkenspest. Ze verergerden toen het land in augustus de import van alle agrarische producten uit de EU en VS verbood. Rusland kon vanuit zijn bestaande binnenlandse productie niet aan de binnenlandse vraag voldoen. Russisch vlees, zowel voor consumptie als voor verwerking, werd opeens schaars. Bovendien mocht het niet duurder worden om de Russische economie niet nog meer te schaden. De sector leek dan ook in zwaar weer te verkeren. De vleesverwerkers waagden er zelfs een brandbrief aan president Poetin aan.
De Russische overheid bleef niet stilzitten. De ene na de andere nieuwe leverancier werd gecertificeerd. Rusland investeerde miljarden in de eigen landbouw- en vleessectoren. Desondanks leidden de dalende olieprijzen en voortgaande devaluatie van de roebel tot een reële koopkrachtdaling van veel Russen.
'Import-vervangingsstrategie betaalt uit'
Prijsverhogingen en export
Cherkizovo en RusAgro verwijzen expliciet naar de hoge prijzen voor varkensvlees op de binnenlandse markt. Zij danken hun recordresultaten voor een substantieel deel aan de prijsverhogingen in de tweede helft van 2014. Beide bedrijven konden de prijzen voor hun varkensvleesproducten met 47%, respectievelijk 49% verhogen. Goed nieuws voor de bedrijfsresultaten. Minder goed nieuws voor de Russen, die zich geen speklapje of worst meer kunnen veroorloven.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de eerste berichten over de export van kip vanuit Rusland op gang komen. Wie naar het buitenland goedkoop kan verkopen, bouwt toch binnenlandse productiekracht op. Uit het feit dat Miratorg ook rundvlees gaat exporteren, wordt duidelijk dat de modale Rus minder vlees op zijn bord krijgt. Die runderen dateren immers nog van ver voor de boycot en het hernieuwde Oost-West conflict. Kip is echter in minder dan zes weken slachtrijp, maar heeft dan wel een afnemer nodig.
Zowel oud als nieuw vlees moet dan ook worden geëxporteerd. In een wereld die om vlees schreeuwt, is dat bij een lage roebel een fluitje van een cent.
Fotocredits: 'Rich Choice', Erich Ferdinand
Dit artikel afdrukken
Ook de nummers 2 en 3, Cherkizovo en RusAgro, melden dubbele groeicijfers. Cherkizovo's omzet groeide met 30% tot $ 1,14 miljard, die van RusAgro met 57% tot $ 1,09 miljard.
Recordresultaten opvallend in krimpende markt
De gunstige resultaten zijn opvallend, omdat juist de vleesverwerkende industrie zich het afgelopen jaar hevig beklaagde over de problemen waar de sector mee te maken kreeg. Die ontstonden toen Rusland in januari de grenzen sloot voor varkensvlees uit de EU, vanwege de Afrikaanse varkenspest. Ze verergerden toen het land in augustus de import van alle agrarische producten uit de EU en VS verbood. Rusland kon vanuit zijn bestaande binnenlandse productie niet aan de binnenlandse vraag voldoen. Russisch vlees, zowel voor consumptie als voor verwerking, werd opeens schaars. Bovendien mocht het niet duurder worden om de Russische economie niet nog meer te schaden. De sector leek dan ook in zwaar weer te verkeren. De vleesverwerkers waagden er zelfs een brandbrief aan president Poetin aan.
De Russische overheid bleef niet stilzitten. De ene na de andere nieuwe leverancier werd gecertificeerd. Rusland investeerde miljarden in de eigen landbouw- en vleessectoren. Desondanks leidden de dalende olieprijzen en voortgaande devaluatie van de roebel tot een reële koopkrachtdaling van veel Russen.
'Import-vervangingsstrategie betaalt uit'
Uit het feit dat Miratorg ook rundvlees gaat exporteren, wordt duidelijk dat de modale Rus minder vlees op zijn bord krijgtMiratorg rapporteert een groei in afzet van relatief dure producten, halffabrikaten en 'ready-to-cook'-producten - McDonald's Rusland is een van de grootste afnemers. "Het afgelopen jaar heeft aangetoond dat onze strategie om te focussen op de vervanging van importvlees en grote investeringen te doen in de economie de juiste is geweest", zegt CEO Viktor Linnik van Miratorg. Daarbij richt het bedrijf zich niet alleen op varkensvlees, maar ook kip- en rundvlees.
Prijsverhogingen en export
Cherkizovo en RusAgro verwijzen expliciet naar de hoge prijzen voor varkensvlees op de binnenlandse markt. Zij danken hun recordresultaten voor een substantieel deel aan de prijsverhogingen in de tweede helft van 2014. Beide bedrijven konden de prijzen voor hun varkensvleesproducten met 47%, respectievelijk 49% verhogen. Goed nieuws voor de bedrijfsresultaten. Minder goed nieuws voor de Russen, die zich geen speklapje of worst meer kunnen veroorloven.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de eerste berichten over de export van kip vanuit Rusland op gang komen. Wie naar het buitenland goedkoop kan verkopen, bouwt toch binnenlandse productiekracht op. Uit het feit dat Miratorg ook rundvlees gaat exporteren, wordt duidelijk dat de modale Rus minder vlees op zijn bord krijgt. Die runderen dateren immers nog van ver voor de boycot en het hernieuwde Oost-West conflict. Kip is echter in minder dan zes weken slachtrijp, maar heeft dan wel een afnemer nodig.
Zowel oud als nieuw vlees moet dan ook worden geëxporteerd. In een wereld die om vlees schreeuwt, is dat bij een lage roebel een fluitje van een cent.
Fotocredits: 'Rich Choice', Erich Ferdinand
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nog eens over die foto: vandaag stond er een heel wat toepasselijker foto van Russische vleeswaren en worsten in de NRC (pg E5), het robuuste type, waarschijnlijk lekker vet, en goedkoop, al zal hij in de sovjet tijd nog veel goedkoper geweest zijn.
Leuke en leerzame ervaring Lourens, hadden ze er ook kalberweiber of -madchen? Ik herinner me dat die altijd de grootste lol hadden en de stal met hun gezang opfleurden. Die harde klauwen hebben koeien daar vaak wel nodig, want worden in groepjes van 100 door een herder (want dat is het wel) naar de nabije heuvels, met veel stenen tussen het gras,gedreven. Ik was wel nieuwsgierig, de directeur (zo,n kolchz heeft een directeur) vertelde dat ze dat met behulp van een Grundbuch (waarin oude rechten van inwoners stonden) deden, ik dacht, hee, dat is Habsburgse erfenis, het bleek dat hij helemaal niet wist dat het een duits woord was, laat staan wat het betekende. Hij had het over plannen met Holsteins en over 15000 lt, ik wierp tegen dat hun gras en terrein en geplette graan daar niet geschikt voor waren, zou hij dat zelf niet eens geweten hebben? vraag ik me af dan! Ik ben al tot 646 kB gekomen, dat gaat dus nog eens lukken!
Herkenbare situatie Dirk. Ik werkte na de Wende een half jaar op een 500-melkveebedrijf in ex-DDR. Ik kon hun SMR-ras wel waarderen. Knalharde klauwen, afkalven als hertjes zo makkelijk, ruwvoervreters, beetje klein, redelijk bevleesd, en in verhouding goede melkproductie. Een typische systeem-koe; volledig toegefokt naar de specifieke arbeidsomstandigheden. Aflkalven moest makkelijk want zonder toezicht. Klein en mak, want ook voor vrouwelijke melksters handzaam etc. Iets meer zwart dan bont.
Ik onderschrijf niet direct je conclusie dat door gemakzucht de productie niet stijgt. Het was/is vooral de oost-blok mentaliteit die verlammend werkte; Je mag absoluut geen eigen initiatief nemen. Dus geen verbeteringen of handige oplossingen bedenken. Dodelijk dus voor vooruitgang. Dorstig personeel is trouwens ook niet bevordelijk.
Heb je de presentatie al kunnen binnenhalen? Misschien via een stapje hoger:
http://www.eurotier.com/ru_kz_uz_milchproduktion.html
Kies daar: Vladimir Labinov
Ik kom niet verder dan 383 Kb van je link Lourens, later nog eens proberen want ben wel benieuwd. De russen hebben natuurlijk uit pure gemakzucht (veel gasinkomsten en al heel lang goedkope, export-gesubsidieerde zuivel uit Europa) die eigen zuivel wat verwaarloosd, ik was daar ooit op een oude kolchoz, grote carroussel, ettelijke 100en melkkoeien (4000 lt/jr), veel mensen die daar maar wat rondliepen, weinig krachtvoer, heel veel ruimte en graslanden (maar niet dat mooie maar o zo dure raaigras als bij ons) en mijn vingers jeukten, wat een mogelijkheden, en geen fosfaatplafond of andere hindernissen. En dan heb ik het nog niet eens over al die kleine zuivelfabriekjes, meer sociale werkplaatsen dan efficiente produktieunits. Stel dat ze daar eens echt de handen uit de mouwen moeten steken? Door boycots, of weet ik veel wat anders? Dan kunnen wij het wel schudden, vrees ik! Waar ik ook bewondering voor had: hun fokkerij, die niet zoals bij ons mikt op maximalisering (9000 lt, embryospoeling, soja uit Brazilie etc) maar op optimalisering ( zelden 100% Holstein), alnaar gelang de regio en de resources het toelieten. Houd je vast!
Dirk, je ballonnetje wordt al jaren ook door de Russische overheid opgelaten.
Hier een recente presentatie (nov 2014, Hannover) van het hoofd van de afdeling veehouderij van het Russische Ministerie van Landbouw
Melkproductie blijft gering dalen, ondanks jaarlijks 20-30 miljard Roebel subsidie (1000 roebel is nu nog 16 euro). Dus omgerekend plm. 400 miljoen euro.
Een oorzaak van achterblijvende opbrengst ondanks miljarden subsidies, is voor de goede verstaander te lezen in de grafiek van plaatje 9. Pas vanaf 2013 komt het lichtblauwe blok in beeld. Dat is subsidie die men krijgt als er daadwerkelijk extra melk door wordt geproducéérd. Voorheen kreeg je subsidie voor de stal, stak een deel in eigen zak, en plaatste zonodig een goedkoop stalletje voor de controleur.
Met dit nieuwe stelsel kan natuurlijk ook weer het 5-jarenplan geoptimaliseerd. Helaas zal men niet zonder (hoogwaardige) westerse technologie kunnen, en met de huidige zwakke roebel...........