De wetenschappers hebben er duidelijk hun tanden in gezet. Gisteren hier een artikel over te veel eten, uit de USA. Vandaag uit Engeland. Zouden de heren met elkaar gesproken hebben?
Ik denk dat het erg in de lucht hangt.

Processen van honger en verzadiging zijn bijzonder complex. Om functionele voedingsmiddelen te kunnen ontwikkelen die een bijdrage kunnen leveren aan de bestrijding van de epidemie van obesitas is het noodzakelijk dat de wetenschap eerst begrijpt welke motieven consumenten drijven bij de keuze van hun voedsel. Dat stelde John Blundell, directeur van het Institute of Psychological Science van de University of Leeds tijdens een lezing in juni in Arnhem.
De eetlust wordt volgens Blundell bepaald door drie factoren; cognities, energieregulatie en bevrediging. Deze drie tezamen bepalen het hongergevoel. Door iets te eten neemt het hongergevoel af zodat we de maaltijd beëindigen (EN: satiation) en we vervolgens het begin van een nieuwe maaltijd uitstellen (EN: satiety).

In principe zijn er twee strategiën mogelijk: het ontwikkelen van voedingsmiddelen met minder energieinhoud waarvan desondanks de satiation-capaciteit behouden blijft en het ontwikkelen van voedingsmiddelen met een onvernaderde energieinhoud maar met een langer aanhoudend satiety-effect.

Dat ziet er echter makkelijk uit dan het is. Zowel satiation als satiety zijn het resultaat van een groot aantal processen, zowel fysiek als gedragsmatig. Aan de fysieke kant spelen smaak en mondgevoel en processen in de darm en in het lichaamsvet een rol. Maar bij veel mensen wordt hun eetlust vooral door een obese omgeving geprikkeld, waar de overvloedige aanwezigheid van smakelijk levensmiddelen de signalen die het fysieke systeem uitzendt wegdrukt.


bron: VoedingsMagazine
Dit artikel afdrukken