1 min
Eind maart startte Jamie Oliver een campagne om obesitas te bestrijden. Hij koos voor een petitie die verplichte voedseleducatie voor iedereen eist. Vandaag, op Food Revolution Day, gaat de petitie naar de G20.
In het begin van de campagne liep het niet zo hard. Op 30 maart waren er 60.000 ondertekenaars. Maar dat aantal liep snel op. Tien dagen later waren er 600.000 ondertekenaars. Inmiddels is het miljoen (ruim) overschreden en de tellerloopt door.
Meer dan 1 miljoen
Daarmee heeft Oliver zijn doel gehaald: op World Revolution Day, 15 mei, de G20 bestoken met meer dan een miljoen handtekeningen van mensen die vinden dat ieder kind recht heeft op voedseleducatie.
Voedseleducatie als wapen tegen obesitas
Food Revolution Day is een initiatief van de Jamie Oliver Food Foundation (JOFF). JOFF draagt op alle mogelijke manieren uit hoe belangrijk het is dat kinderen weten waar hun voedsel vandaan komt, dat ze - thuis en op school - gezond eten en dat ze recht hebben op les over eten en koken, voedseleducatie dus. Jamie Oliver wil "een brede en langdurige beweging creëren om ieder kind te onderwijzen over eten, gezinnen te inspireren om weer zelf te koken, en mensen over de hele wereld in staat te stellen obesitas te bestrijden", citeert Food Tank.
Gaat Food Revolution Day daadwerkelijk het verschil uitmaken?
De praktische oproep - foodeducatie op alle scholen, voor alle kinderen - lijkt niet onhaalbaar. Maar is de G20 daadwerkelijk het meest effectieve kanaal om het doel te realiseren?
Mogelijk onderschatten we met zulke vragen ten enenmale de 'macht' van een populaire tv-kok als Jamie Oliver. Hij doet er in ieder geval alles aan om de campagne - via sociale media - overal op het netvlies te krijgen. Daarbij hoort natuurlijk ook de Food Revolution Day Song.
Fotocredits: JOFF
Dit artikel afdrukken
Meer dan 1 miljoen
Daarmee heeft Oliver zijn doel gehaald: op World Revolution Day, 15 mei, de G20 bestoken met meer dan een miljoen handtekeningen van mensen die vinden dat ieder kind recht heeft op voedseleducatie.
Voedseleducatie als wapen tegen obesitas
Food Revolution Day is een initiatief van de Jamie Oliver Food Foundation (JOFF). JOFF draagt op alle mogelijke manieren uit hoe belangrijk het is dat kinderen weten waar hun voedsel vandaan komt, dat ze - thuis en op school - gezond eten en dat ze recht hebben op les over eten en koken, voedseleducatie dus. Jamie Oliver wil "een brede en langdurige beweging creëren om ieder kind te onderwijzen over eten, gezinnen te inspireren om weer zelf te koken, en mensen over de hele wereld in staat te stellen obesitas te bestrijden", citeert Food Tank.
Gaat Food Revolution Day daadwerkelijk het verschil uitmaken?
De praktische oproep - foodeducatie op alle scholen, voor alle kinderen - lijkt niet onhaalbaar. Maar is de G20 daadwerkelijk het meest effectieve kanaal om het doel te realiseren?
Mogelijk onderschatten we met zulke vragen ten enenmale de 'macht' van een populaire tv-kok als Jamie Oliver. Hij doet er in ieder geval alles aan om de campagne - via sociale media - overal op het netvlies te krijgen. Daarbij hoort natuurlijk ook de Food Revolution Day Song.
Fotocredits: JOFF
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#7. U hoeft zich niet te verontschuldigen dat u niet heel snel (maar toch eigelijk nog altijd wel tamelijk snel, vind ik) antwoordde. Dat doe ik ook niet altijd, niet alleen omdat ik nog wel wat anders te doen heb dan achter mijn computer te zitten (daar krijg ik dikke benen van) maar ook bepaald wel nogal eens doordat die computer van mij -mijn zoveelste- onhebbelijke kuren vertoont. Ik las laatst van een filosoof, maar even ouder dan ik, en toch al overleden -rookte een tijd lang verstikkend veel- die geen computer en geen mobieltje bezat, en zelfs geen schrijfmachine en zonder al die ondingen (dat het ondingen zijn kan ik hem nazeggen) toch bepaald wel overkwam. Hij woonde dan ook niet, zoals ik, in een ver en oostelijk gelegen buitenland (waarvan -van de inwoners daarvan- ik de taal niet spreek) wat dan ook nog eens (vanwege het tijdsverschil) betekent dat ik nogal eens achter mijn computer zit als ze daar in dat verre Nederland slapen en omgekeerd. Remedie: op u moet nooit slapen, of ik.
Maar ter zake: waar het hier om ging is het geven van een stuk "Voedseleducatie als wapen tegen obesitas". Ik mag misschien concluderen dat die educatie, waarbij u betrokken werd, niet goed overgekomen kan zijn. Over de frites zijn we het eens. Over een burger ondanks dat die "een en al vegetarisch en groeten" was, maar wel veel suiker bevatte, las ik in de ingredientenlijst, mag ik mijn twijfels hebben, toch? Waar die (te) flinke dot suiker vandaan kwam, Joost mag het weten, en Joost woont gewoon in de supermarkt vrees ik. Overigens: in fruit zit ook suiker. Eet daarom toch wel fruit (dit vanwege de talloze micronutridienten) maar vooral -en meer- groenten; sorry dat ik geen onderscheid maakte in hen die in de supplementen zijn gevlucht en die het op "natuurlijk" houden.
Hoe dan ook die "voedseleducatie als wapen tegen obesitas" moet anders, en moet wel vooral ook aan "gewone" (dit is in dit verband niet-suikerzieke) kinderen) gegeven worden. Ik veronderstelde ook niet dat dit al patienten waren; de educatie moet erop gericht zijn dat ze dat niet worden. Pas een dieet te gaan hanteeren als het zover is, dat mag dan de "gewone" gang (en ergelijke) van zaken zijn, maar dat is juist de fout in de gangbare manier van doen.
Willem #3
Ik was vandaag weg omdat we verplicht extra moeten nascholen van medische basiskennis, dus even wat minder snel hier mijn antwoord. De eisen die aan ons alternatief therapeuten wordt gesteld vanuit de gezamenlijke zorgverzekeraars worden steeds hoger dat betekent dus 10 zaterdagen verschijnen en daarnaast de nodige zelfstudie extra bovenop andere nascholingen. Dat betekent wat minder geTwitter en gefoodlog (zucht).
Ik ben pas later bij de organisatie van FRD betrokken en ging niet over de ingrediënten. Ben het met je eens dat frites niet de schoonheidsprijs verdient. Verder kan ik je deels geruststellen, de patat werd als laatste geserveerd, er waren al veel soep en broodjes op. Er was wel iets over nagedacht.
O en de burger: zie hier de ingrediënten. Een en al vegetarisch en groenten. Dat is Jamie wel toevertrouwd.
Ik kon nog wel voorkomen dat er onnodig veel plastic bestek werd gebruikt, het buurthuis had gewoon kommetjes en lepels die heb ik uit de kasten tevoorschijn had gehaald. En op tafel stond mijn keukenrol van gerecyled papier. Ik heb m'n invloed uitgeoefend zover binnen mijn mogelijkheden lag.
En veel puur orthomoleculaire therapeuten zijn wat meer van de supplementen dan van kookworkshops geven, dus ik kan je niet volgen in je gebrom waarbij je ieder op een hoop gooit.
Dit waren ook gewoon kinderen, geen patiënten, voor de duidelijkheid. Ik heb alleen achteraf wat PR gedaan. Kan me voorstellen dat je dat wel dacht.
@Dick #4 nou fijn kom maar op met je duim! Nu heb ik er zeker wel 3 verdiend al zeg ik het zelf ;-).
O je bedoelt de FB likes natuurlijk... :-) a ik zie het nu, dank!
Willem, vooruit een Duim, zo heet een Lik op Foodlog!
De voedingswetenschap is al heel lang heel ver: eet gevarieerd, met mate, weinig bewerkt, beweeg en zorg voor rust. Dat is alleen niet sexy.
#4 (Blij dat u mij uitdaagt). Ik moest een likje geven; ik citeer (met copy en paste): "en hoop natuurlijk stiekem op jou likje". Niet een Like-je. En nu ik toch aan het bromberen(?) ben: "jou" moet zijn "jouw" (of ben ik een aantal spellingsrondes achter?).
Ter zake: Tegen "gewoon (laten) eten daar heb ik inderdaad wat tegen, zeker als "gewoon" in deze het eten van patat-frites inhoudt. Aan "gewoon" gaat de wereld, in casu onze gezondheid ten onder. Het is "gewoon" dat men tegenwoordig "wat" -wat heet "wat"- te dik is. Dat op steeds jongere leeftijd. Het is "gewoon" dat men op steeds jongere leeftijd lethaal ziek wordt. Het is "gewoon" dat men tegenwoordig daarna een langduriger sterfbed heeft dan vroeger. Over dit soort gewone(?) dingen gaat dit hele blog toch over? En de onvrede met de huidige situatie, dat kun je geen gebrombeer noemen. Ik weet heus wel van oudere gramstorig geworden mannen die altijd alles wat vroeger was beter vinden. "Vroeger", sikkeneuren ze dan, "droegen jongens nog korte broeken, nu niet meer en hebben ze (dus) slappe benen". Ik zal me niet uitputten in nog meer gemakkelijk te vinden belachelijke voorbeelden, maar feiten zijn er wel. Zoals meer kneusjes in de gymnastiekles. En zoals de huidige obisitas-epedemie. De kunst is, of beter gezegd de taak van de wetenschap is (voor zover je die -een heel actueel onderwerp- maatschappijgericht beoefent) om de oorzaak achter de gevolgen te vinden. En die wetenschap niet bij vooroordeel, of na allerlei on-geredeneer, weg te zetten met (ik copy en paste weer): "Die weet bijna niets". En die wetenschap bouwde helecopters (ze storten overigens vaker neer dan "gewone" vliegtuigen) maar als je "ortho" bent, zie je het belang van die dingen en de inhoud van de wetenschap achter die dingen als "bijna niets"? Terug naar de voedingswetenschap: zowel vliegtuigbouwer als vooral ook "ortho" te zijn heeft weinig met de inmiddels wel degelijk gevorderde voedingswetenschap te maken.
Nou Paulien, dan krijg je van mij een Like-je na zo'n gebrombeer door Willem.
Willem, Jamie laat kinderen gewoon eten. Wat kun je daar tegen willen hebben? En wat verwacht je van wetenschap? Die weet bijna niets, rekende helicopterbouwer, werktuigbouwkundige en ook nog eens ortho Dennis Zeilstra je hier onlangs voor.