Het zou in Nederland niet voorkomen, maar dat blijkt niet helemaal juist. Niet alleen in België, maar ook in Nederlandse slachthuizen kan het voorkomen dat varkens nog levend in een gloeiend heet waterbad verdrinken. Ook worden kalveren en schapen soms levend gevild. Dit soort dierenleed komen inspecteurs tegen in de Nederlandse slachthuizen. Dat blijkt uit rapporten die de onderzoeksredactie van RTL Nieuws heeft opgevraagd bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).
De Centrale Organisatie voor de Vleessector (COV) laat weten dat elk incident rond het dierenwelzijn in Nederlandse slachterijen er één te veel is. Sommige constateringen noemt de organisatie "ronduit verschrikkelijk" naar aanleiding van het nieuws dat RTL gisteren bracht. De COV merkt wel op, dat de rapportages met name betrekking hebben op de periode 2015-2016 en de incidenten vooral lijken te hebben plaats gevonden bij (kleinere) bedrijven, die hetzij geen lid zijn van de COV dan wel niet meer bestaan. De 48 boetes die over 2015-2016 zijn uitgedeeld wegens vermijdbaar dierenleed, staan volgens de COV tegenover zo’n 17 miljoen correct uitgevoerde slachtingen per jaar. "De foutmarge bedraagt 0,0001%."
RTLnieuws - Dieren levend gekookt en gevild in Nederlandse slachthuizen
De Centrale Organisatie voor de Vleessector (COV) laat weten dat elk incident rond het dierenwelzijn in Nederlandse slachterijen er één te veel is. Sommige constateringen noemt de organisatie "ronduit verschrikkelijk" naar aanleiding van het nieuws dat RTL gisteren bracht. De COV merkt wel op, dat de rapportages met name betrekking hebben op de periode 2015-2016 en de incidenten vooral lijken te hebben plaats gevonden bij (kleinere) bedrijven, die hetzij geen lid zijn van de COV dan wel niet meer bestaan. De 48 boetes die over 2015-2016 zijn uitgedeeld wegens vermijdbaar dierenleed, staan volgens de COV tegenover zo’n 17 miljoen correct uitgevoerde slachtingen per jaar. "De foutmarge bedraagt 0,0001%."
De NVWA kwam vanmiddag nog met een verklaring over hetgeen Dick Belderbos in deze draad wilde bespreken: geen zorgen over veiligheid, het risicomngt kan beter en het is niet waar dat er niet onverwacht wordt gecontroleerd.
Hans #68, je hebt gelijk: dit is een risico dat je moet zien te beheersen. Bestrijden kan niet.
So what.. Ik kan het even niet volgen.
Misschien te warm hier: 32 deg. C. in de luwte van de wind.
Poep, bloed en andere 'excrementen' zijn een volkomen aan het slachten geïntegreerd fenomeen bij een gezond beest.
Criterium is de circumstantial lack of care, die tot ongemak leidt.
Als wij hanen slachten gebeurt het ook, dat troep uit de krop of de poepert/darm het vlees bevuilt.
We spoelen het met fris water af.
Mijn Hollandse opoe uit Overflakkee stopte uit calvinistische voorzorg een geslachte haan die mijn gulle Vlaamse mama meenam, tot verbijstering van de laatste, voor een etmaal in een emmer met zout water. Nicht mehr zum fressen.
Laat ik het simpel stellen.
Ik ben viezer van andermans ongewassen poten dan van een hoender, die we slachten of van de darmen van de keu zelf.
ps.
Het laatste varken dat we zelf slachtten (2002 ?) werd een paar dagen voordien op rantsoen gezet. Niet alleen door het feit dat het varken sowiesoe geen diarree-menu kreeg uit de stedelijke 'duurzame' afvalbakken met beschimmelde pizza's , was haar stront stevig door vooral gezond vreten.
Toen de anus voorzichtig uitgesneden werd, werd er uit de endeldarm een stevig stuk stront in de hoedanigheid van een langwerpige keutel uit gemasseerd en de ingewanden zorgvuldig uitgehaald.
En het keren en spoelen van de darmen leverde totaal geen probleem of walging op.
De subtiele darmgeur van 'Tripes à la mode de Caen' met Calva begeestert me meer dan een obscure deodorant voor de drie menselijke oksels..
In een gecontroleerd slachtproces moge excrementen geen probleem geven.
Onderdeel van het proces.
Marco, je beschrijft daar goed risicomngt. Uit uitzendingen van eerdere afleveringen in de media over poepvlees zijn beelden bekend waarop te zien is hoe het er - toen nog - echt aan toeging en waar de risico’s zitten. De TV-makers (geen verstand van zaken) stelden die beelden als voorbeeld van hoe het moet. Professionals schrokken.
En nee, ik hang ze er niet aan. Dat geeft geen pas naar die slachter.
Ik ben vandaag verder grotendeels onderweg en zonder verbinding.
Dick Veerman,
Waarom zou het risico bij de kleine slachter groter zijn als 1 persoon (of enkele personen) het totale slachtproces uitvoeren?
Ik dacht dat zij zichzelf, hun messen en zagen en hun waterdichte slachtschort en laarzen schoonspoelen tussentijds. Ik zie dus geen risicotoename t.o.v. meerdere slachters die onderdelen van het slachtproces uitvoeren en zichzelf en hun messen tussentijds schoonspoelen.
En het plezierige van Foodlog is dat bezorgde mensen dat hier gewoon kunnen zeggen. De andere kant onbesproken laten, dat doen we niet. Daar vragen we uw respect voor.
Bij Dick #64 's laatste punt nog: kleinschalige runderslacht heeft een hoger risico op bezoedeling dan grote vanwege het probleem met het afstropen van de huid en het feit dat alle handelingen door dezelfde slachter/slager worden gedaan. Dat weet hij vermoedelijk niet. Hij houdt zich vast aan een rapport waarin staat dat de kleinere slachters het beter zijn gaan doen dan de grote. Hij denkt dat ik daar aan wil twijfelen. Nee. Wat in dat rapport staat, neem ik aan voor waarheid. Bovendien zou ik willen zeggen: daar verdienen ze een pluim voor, want ze zijn kennelijk hun risico's beter gaan managen. Aan de grotere kans op bezoedeling verandert het echter niets.
Zorgelijk daarentegen is het kennelijk toegenomen risico in de grotere (welke is onbekend?) slachterijen onder - zo zegt de klokkenluidende slachter bij RTL - onder productiedruk en een verslechterd risicomanagement.