Tegen de middag hou ik een praatje in Leeuwarden. Boerenorganisatie LTO Noord in Fryslân is vandaag bij elkaar om te praten over wat zij hebben aan duurzaamheid. Ze denken dat ze daar geld mee gaan verdienen. Dat denken ook onze beleidsmakers. Toen landbouw nog een ministerie was, riep minister Verburg op tot 'verduurzaming' van de landbouw waardoor het weer goed moest gaan met de land- en tuinbouw in Nederland, een bedrijfstak waarin ondernemers zich het schompes werken voor het loon van een leerling loodgieter met een hypotheek van twee Wassenaarse villa's. Ook al is het nu een staatssecretariaat van Economische Zaken geworden, er is niets veranderd. In ronkende en optimistische taal is in het Agrarisch Dagblad van hedenmorgen staatssecretaris Bleker te zien die met mannen in pak & das een high tech tuinderij bezoekt. Onder de foto staat te lezen: Staatssecretaris van landbouw, Henk Bleker, krijgt uitleg over Ter Laak Orchids in Wateringen. Daar kreeg hij de duurzaamheidsagenda 2011-2015 aangeboden van het Platform Duurzame Glastuinbouw (PDG). Innovatie en duurzaamheid zijn de kernwoorden van die duurzaamheidsagenda. Door te kiezen voor innovatie en duurzaamheid wil de Nederlandse glastuinbouw blijven excelleren. PDG geeft aan dat de economische groei en groeiende wereldbevolking komende decennia leiden tot meer vraag naar Nederlandse tuinbouwproducten. ”Een echt duurzame glastuinbouw draagt bij aan die groei. Duurzaamheid biedt kansen op synergie; betere benutting van energie en water, maar ook in dubbel ruimtegebruik.” Logisch, want zoals ook het voormalige ministerie al zei, Nederland moet over 15 jaar wereldkampioen duurzaamheid worden.

Vandaag gaat het bij de Friese boeren over de vraag 'Duurzaamheid, wat heb ik eraan?!' Het praatje wordt een dubbelgesprek met Marc Jansen. Dat is een man waar boeren niet altijd blij mee zijn. Hij is van het CBL, de organisatie van supermarkten en andere etenswarenverkopers die de boeren zo zielig laten zijn omdat ze hen uitknijpen. We hebben het natuurlijk van te voren goed voorbereid en constateerden iets aardigs. We moeten over 15 jaar wereldkampioen duurzaamheid worden, maar houdt u vast: dat zijn we al! Ja, echt en dat is nieuws. In technisch opzicht loopt dit land al ver voor op het gebied van uitstoot, weglek, eco-footprint van de productie en weet-ik-veel-wat-nog-meer. Dat krijg je er nou van als je wereldkampioen wilt worden, maar vergeet dat je het al bent.

De vraag is dan ook, wat we nou eigenlijk willen in dit land. Als we al duurzaam zijn en we nog duurzamer willen worden, dan zijn we dom. Waarom? Nou, omdat daar geen cent méér mee te verdienen valt. Boer, tuinder en beleidsmaker vluchten naar voren, vertellen dat Nederland bloeit van de innovatie en goeie high tech ideeën om varkens en tomaten nog efficiënter te laten groeien en tegelijk het milieu nog minder te belasten. Ze hebben nauwelijks een nagel om op hun achterhoofd te krabben en zich af te vragen waarom ze nou eigenlijk nog meer investeren terwijl ze nu al niks verdienen en ze nú al wereldkampioen zijn. Want reken maar dat het geld kost, al die 'duurzame' plannen.

Unox heeft het onderwijl prima door. Die doet net of de tomaten buiten groeien, de vogeltjes fluiten en de boeren een beetje over het hekje leunen. Net als ze de plantjes een beetje water willen gaan geven, gaat het nog regenen ook. Zo wil de grachtengordel immers zijn eten zien. En dat beeld houden ze in stand. Daar hebben zij en hun collega's die echt verstand van marketing hebben honderden miljoenen euro's voor. Consumenten hebben niks met tech en eten en zullen er om die reden ook nooit wat mee krijgen. Waarom? De Nederlandse boeren hebben een budgetje van nauwelijks 1,5 miljoen om te laten zien hoe Nederland wel niet bloeit. In de kas en de andere high tech, waar u zich kapot van schrikt omdat de boeren van Unox u veel meer aanspreken. Tis een kwestie van communiceren en begrijpen waar je aandacht aan moet geven, zal ik maar zeggen.

U begrijpt dus wat de boeren daar in Fryslân straks te horen krijgen, zowel van mij als van Jansen. Nog meer duurzaamheid? Daar hebt u niks an. Begin eerst maar eens uit te leggen waarom we uw spullen van vandaag moeten kopen. Als u dat niet kunt, kunt u beter wat anders gaan doen want het kost u uw pensioen. Niet erg hoor, er zijn genoeg stadse mensen die de Keizersgracht niet leuk meer vinden en nog wel een leuk optrekje willen bouwen op uw mooie weiland waarin nu nog hier en daar een sporadisch billboard staat dat geen hond begrijpt: Nederland bloeit! Lieve hemel, denk ik de afgelopen weken steeds, het sneeuwt!! Dan bloeit het toch niet?

Lezer, begrijpt u nou waarom de Nederlandse boer geen reet verdient? De WUR vertelt vandaag dat biologisch weg moet en het varken 'duurzaam' moet worden. Boer en boerenuniversiteit snappen er niks van. Daarom laat Unox ons alvast weten dat het alleen werkt met boeren die het wél snappen. Die jongens kunnen communiceren, al is het je reinste kolder. Dus ga d'r maar aan staan als Bloeiend Boeren Nederland met 1,5 miljoen communicatiebudget en voor een paar miljard aan duurzame innovaties waar niemand op zit te wachten omdat niemand er de meerwaarde van begrijpt en er dus ook niet meer voor betaalt.

Duurzaam, zegt de consument, dat is toch zoiets als biologisch? In ieder geval moet het er zo'n beetje uitzien als hierbeneden, denkt en vindt hij.

Een paar miljard investeren in producten die niemand snapt en zonder communicatieplan of budget. Hoe haal je het in je bolle boerenhoofd?
Word dan maar Unoxboer.

Dit artikel afdrukken