Twee weken geleden kwam er een mailtje. "Ik had je graag willen uitnodigen voor een gesprek voor mijn rubriek Aan Tafel in Delicious. Bel je me voor een afspraak?" Was getekend, Cor Hospes. Ik stuurde een mailtje terug. "Da's in principe OK. Waar wil je het over hebben en wanneer?"

Cor en ik spraken en Cor schreef een interview dat hij lezenswaardig vond voor zijn lezers. Het gesprek vond plaats vlak voor zijn deadline zodat hij me opzadelde met nachturen om de tekst na te kijken. En toen ... kreeg hij gisteravond een mailtje van zijn redactie. Hij deelde het met me, want het schaamrood stond hem op de kaken. Omdat het informatief is om eens een kijkje te kunnen nemen in de objectieve voedingsjournalistiek van Nederland's grootste culiblad, deel ik het graag met de lezers van foodlog:

Hallo Cor, we hebben met verbazing jouw Aan Tafel gelezen, want waarom belicht je foodlog.nl juist zo? Tuurlijk zijn ze kritisch, vooral al die reacties, dat is prima maar waarom geen aandacht voor het brede aanbod (van mevr. Gerritsen tot speculaas bakken, de bbc, slowfood, wat kids niet lusten etc etc.) In jouw txt lijkt het zo gefocust op de zogenaamde grote boosdoeners in de foodbranche (AH en Unilever, de neppers), terwijl Dick Veerman toch meer te melden heeft dan dat Calimero-verhaal? Daarbij komt dat delicious. veel groot-adverteerders heeft, die ons bestaansrecht bieden, dat begrijp jij ook! Dat pleidooi aan het eind voor een boerensupermarkt is raar, want bestaat al, bijv. Marqt! We willen deze Aan Tafel zo niet publiceren, vandaar ons verzoek of je de txt zsm wilt aanpassen, want we hebben eind van de week deadline! Zullen we morgenochtend even overleggen? Bye, Laura [van Heusden]

Cor vond het maar onzin, want hij had groen licht om juist foodlog.nl neer te zetten als 'eens wat anders' in Delicious. Hij schreef zijn hoofdredactie terug:

Met Laura had ik afgesproken dat ik mijn Aan Tafel zou wijden aan Dick Veerman van het weblog Foodlog. Een spannend onderwerp, omdat dit een van de meest kritische weblogs over eten is. Kennelijk durfde delicious de stap aan. Anders hadden jullie nooit ingestemd dat ik met Veerman voor mijn rubriek zou praten. Want ik mag aannemen dat jullie Dick en Foodlog kennen.

Nee kennelijk. Want ik kreeg een merkwaardig mailtje van Laura terug. Ik moest het hebben over een Mevrouw Gerritsen (dat is een heel ander culinair weblog dat zo heet), speculaas bakken (hé, dat staat ook net deze week op mevrouw Gerritsen), wat kids niet lusten' (en hé dat staat ook bij Gerritsen) enzovoorts enzovoorts.

En nu moet ik daarover gaan schrijven. Nee, daarover moet Dick Veerman gaan praten. Oftewel je interviewt de ceo van Unilever en vraagt hem of hij over Proctor & Gamble wil praten... Of je praat met kok A van restaurant A, en dan moet je over zijn collega in restaurant B praten. Merkwaardig.De opdracht was duidelijk: een Aan Tafel met Dick Veerman over zijn foodlog. En dan praat je over zijn blog, de successen, de aanpak, de onderwerpen enzovoorts. En die gaan niet over Mevrouw Gerritsen, speculaas bakken en kids eten, sterker, daar gaat het op zijn blog nimmer over. Hoe komen jullie daarbij. Wijs het me aan, bel Dick en vraag het hem. En wat is 'dat Calimero-verhaal'?
Laura vertelt dat jullie 'met verbazing' het verhaal hebben gelezen. Ik lees met trillende benen en mondhoeken vol verbazing haar mail.

Groet,
Cor

Ps. Marqt heeft niks met een boerensuper te maken zoals ook Veerman die voorstelt. Hoe komen jullie ook daarbij. Hebben jullie wel eens gevraagd aan de leveranciers hoeveel die overhouden????


Redactrice Laura vond het maar een storm in een glas water en bevestigde nog eens wat iedereen weet maar zelden iemand van het publiek te horen krijgt: adverteerders zijn heilig. Zo heilig dat ze zelf niet eens weten wat bladen allemaal voor hen doen.

Hallo Cor, heb je vanmorgen al geprobeerd te bellen, wat een storm in een glas water! Blijkbaar begrijp je mijn voorbeelden verkeerd, ik bedoel ze a la mevr. Gerritsen en a la Marqt. Ik heb me zeker verdiept in foodlog.nl en weet dat het leeft en daarom leek het me prima voor Aan Tafel. Maar kritisch zijn over eten betekent nog niet dat je er met (toe)naam - Becel,Sourcy, Ola, Old Amsterdam, AH - over kan schrijven in delicious. Ik had ingeschat dat jij je daar ook bewust van bent. Verder in discussie gaan voert te ver, kost te veel tijd en levert weinig op, we willen deze Aan Tafel zo niet publiceren, hoe jammer ook van de samenwerking tot nu toe. Bel je vandaag nog! Bye, Laura.

Het is even delicaat als delicieus. Open en bloot zegt redacteur Laura van Sanoma, de uitgever van Delicious, dat adverteerders heilig zijn. Een waardeloos blad dus als je iets wilt weten. Zouden ze bij zo'n redactie wel zeker weten dat dit is wat adverteerders willen, verschijnen in een reclamefolder met nog wat leuke bladvulling in plaats van in een serieus blad?




Dit artikel afdrukken