Het International Institute for Environment and Development (IIED) trekt aan bel over de voedselkilometers. Politici en consumenten in met name het Verenigd Koninkrijk streven naar beperking hiervan om de CO2-uitstoot terug te dringen. Dichtbij huis produceren is dus het doel en zo min mogelijk importeren. Maar, zo zegt Bill Vorley van het instituut op SciDev.Net , meer dan een miljoen Afrikaanse fruittelers zijn voor hun bestaan afhankelijk van export naar het Verenigd Koninkrijk. "De Afrikanen hebben het minst gedaan om de klimaatverandering te veroorzaken. Ze moeten dan niet ook nog eens de prijs te betalen om het op te lossen. En de voedselkilometers die de consumenten in hun auto's afleggen dragen bovendien veel meer bij aan de CO2-uitstoot." Een andere medewerker van het instituut vindt dat voedselkilometers moeten worden afgewogen tegen de totale uitstoot. En dan blijken ze maar een minimale bijdrage te leveren. "Stop eerst maar eens met vakantievluchten en andere energieverspilling voordat je hardwerkende Afrikaanse boeren gaat belasten."
Hoogleraar David Wasawo van de University van Nairobi voegt daaraan toe dat er "onderzoek naar de gevolgen van de klimaatsverandering op het Afrikaans milieu moet verricht worden, niet naar de gevolgen van Afrika op de klimaatsverandering."
Na Peter Singer en The Economist wordt nu ook de rest van de wereld langzaam wakker.
Dit artikel afdrukken
Na Peter Singer en The Economist wordt nu ook de rest van de wereld langzaam wakker.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik zag ze al voor me: rode, groene en oranje stippen per soort duurzaam, biologisch en fair. En dat allemaal voor de consument die tegenwoordig steeds bewuster koopt en bereid is bij te dragen aan het goede doel (sic!).
En inderdaad 'sick', want het is misselijk makend hoe het associatie-vermogen van consumenten wordt misbruikt.
Ik denk dat de term 'duurzaam;' niet duurzaam is. Door slaafvrije Afrikaanse vruchten te kopen draag je meer bij aan een betere wereld dan door in je hybride-auto langs de boerderij te rijden voor een half dozijn eieren.
Het uitzoeken van dis soort zaken zou een taak van de supermarkt moeten zijn, niet van de consument. Dat scheelt labels plakken en verwarring.
Verhelderend. Het laat weer zien dat het altijd verstandig is even dieper te kijken.
Toch deze vraag: is bekend hoeveel 'low mileage' food er überhaupt in de schappen ligt?
Gokje: low mileage is niche eten. Dat 'echte' product van vroeger. Die vergeten groenten, de betere boter etc. Als dat zo is, durf ik te wedden dat die er blijft gewoon moet blijven liggen omdat er groeiende vraag naar is.
Low mileage en local hebben niets met elkaar te maken. Behalve dan dat een onzin-argument is gebruikt om net te doen of local producten vanuit vervoersoptiek duurzaam zijn. Ze zijn duurzaam omdat ze het lokale boerenfamiliebedrijf in stand helpen houden (helaas is zelfs dat niet waar, want ze worden door de supermarkten uitgeknepen).
'Duurzaam', 'biologisch', 'lokaal', 'echt', 'vergeten'. Het publiek denkt dat al die woorden elkaar impliceren. Marketeers - juist die uit de 'linkse' hoek - maken er graag gebruik van.
Kan iemand mij bijvoorbeeld uitleggen waarom de bananen van Max Havelaar (= fair trade) tegenwoordig ook biologisch moeten zijn? Is de koffie dat ook dan?