1 min
In de Levensmiddelenkrant van week 40 staat een interview met Professor voedingsleer Jaap Seidell, de voorzitter van de wetenschappelijke commissie van de Stichting IKB. Er staan onnavolgbare teksten afgedrukt, zoals 'er gebeurt in elk geval iets'. Dat is nog geen wartaal. Dit wel:
Seidell: "Fabrikanten zijn de laatste tijd steeds meer gaan kijken naar de inhoud van hun producten. Denk aan Unilever die zwaar inzet op zoutreductie in hun hele productassortiment en cateraars als Albron die steeds actiever zijn in het IKB-opleiden van het personeel. Dat is toch al vooruitgang? Men moet van zo'n logo geen directe en enorme veranderingen verwachten. Zo'n verandering gaat met kleine stapjes."
Interviewer: Dus eigenlijk zit het wel goed met de toekomstige gezondheid van de Nederlanders in relatie in relatie tot voeding?
Seidell: "Beslist niet, er moet nog heel wat werk verzet worden. Nederlanders denken massaal dat ze een gezonde levensstijl hebben en dat het vooral de ander is die ongezond leeft en eet. Een logo kan daarbij helpen, maar het gevaar is dat de consument zijn winkelwagentje vollaadt met producten met een gezondheidslogo erop en dan denkt dat hij gezond bezig is."
Dus als je het goed doet, doe je het fout. Kun je het volgen?
Tuurlijk, hij heeft het over het verschil tussen voeding (een patroon, hoe je leeft) en voedsel (losse producten, waar je dus een sticker op plakt). Eetgezondheid is een kwestie van voeding, zegt Jaap dus.
Nou vooruit, hij krijgt nog een keertje het voordeel van de twijfel. Tot slot van het interview eindigt Jaap met een boodschap die iedereen kent. "Matigen met wat voor voedingsmiddel dan ook in combinatie met redelijk wat beweging is nog altijd het gezondst." Maar om die boodschap over de buehne te krijgen moet volgens Jaap de Stichting nog heel veel werk verzetten.
Lieve help, wie kende die boodschap nog niet dan? En wie hielp mee 'm om zeep te helpen met bewusteloos bewust gekozen ijstaart en frites voor alle dagen? Hij heeft mooie blauwe ogen. Dat wel.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Petra, E-nrs, laten we nou niet alle kinderen met het badwater weggooien. Weet-je-nog, E 621, de meest gehate? Het heeft vooral te maken met het type producten dat je eet: pakjes, bakjes en zakjes. Die hebben wat hulpstoffen nodig. Maar hoeveel pakjes, bakjes en zakjes hebben we nodig? That's the question.
Het is een vraag die IKB expliciet afwijst: 'zo eten mensen nu eenmaal'. Zeker, sinds al een jaar of 30 op al die miljoenen jaren van het bestaan van ons genoom.
De "bewuste" consument zou ook eens naar de ingredientenlijst moeten kijken van producten. Toevoegingen als glucose-fryctose stroop en vele E-nummers zijn niet goed voor een mens.
Ik probeer zonder glucose-fructose stroop te eten, nou ik kan je vertellen dat dat elke week weer een uitdaging is in de supermarkt.
Volgens het diabetes forum:
In de afgelopen jaren wees een groeiende groep wetenschappers in de VS en Canada glucose-fructosestroop nog aan als veroorzaker van diabetes type 2, obesitas (overgewicht) en hart- en vaatziekten. Glucose-fructosestroop is een ook in Nederland veel gebruikte, goedkope zoetstof die voor een deel uit mais wordt gemaakt.
Gelukkig er zijn ook nog kritische mensen.
Ik kweek o.a. groentenplanten voor mensen met een eigen moestuin en geef cursussen over hoe je een moestuin kan beheren, ingepast in de levensstijl van de cursist. Nou, daar is veel belangstelling voor. Vooral voor de oude cultuur historische rassen, zoals oerprei en eeuwig moes. Deze zijn lekker, veelzijdig, ongevoelig voor moderne ziektes en makkelijk te kweken. En steeds meer mensen weten dat, nu de rest van Nederland nog ;-)
@Guillaume. Niet zozeer bizar alswel tragisch.
beschouwd = beschouwt
De Hollandse consument is imbeciel. Er is hoognodig Europese steun nodig deze consument uit het slop te halen. Het kritisch keuzevermogen van deze imbeciele Hollander staat op een dermate extreem laag niveau, dat keuzes maken niet meer kan. En het maken van keuzes bepaalt naast identiteit ook de toekomst van een mens (Sartre).
Deze stelling verwoordt geen persoonlijke opvatting, maar illustreert de invalshoek van foodmarketeers en figuren als bovengenoemde professor Seidell.
Dramatisch is dat de 'kwetsbare en domme' consument alleen nog zijn weg kan vinden in winkels door zich te richten op “Ik Kies Bewust”, “Fair Trade”, “Goedgekeurd door Varkens in Nood” en opdrukken als “Duurzaam gevangen vis” en ‘Biologisch”, etc. ……
Doet de consument dat niet, dan draagt hij door zijn “Niet Bewust Kiezen” bij aan dierenleed, het stijgen van de zeewaterspiegel, politieke uitbuiting in arme landen, de ondergang van wereld en last but not least een ongezond lichaam.
En ? Vooral aan lagere winstmarges…
De 'bewuste' keuzehype, die vrijwel iedereen beschouwd als een positieve bewustmaking van de consument, draagt een zeer gevaarlijk element in zich.
Door producten in een positief keuzekader te plaatsen beperkt men de werkelijke keuzemogelijkheid, en opent men de poorten om juist voedselmanipulatie de ethische en politieke legitimiteit te geven, die ze niet verdienen.
Wat Iran doet, doen ook de foodlabel-ayatholla’s: keuzes binnen strikte kaders plaatsen; het kwaliteit (vrijheid) noemen, maar in feite de keuzevrijheid beperken en niet gelabelde kwaliteit uit sluiten en verdacht maken.
Wat bizar eigenlijk, dat mensen daar in trappen !