Als gevolg van de hitte én de prioriteit die gegeven is aan de belangen van de natuur zijn hele Zeeuwse oestervelden gestikt.
Om broedvogels ruim de gelegenheid te geven in het Grevenlingenmeergebied te broeden, wordt de waterstand daar kunstmatig laag gehouden. Daardoor is er te weinig verversing met zuurstofrijk water in de oesterbanken terecht gekomen. Iets wat met de juli-hitte noodzakelijk was. De oestertelers zagen het probleem van mijlenver aankomen en protesteerden. De waterautoriteiten besloten niet naar hen te luisteren.
Gevolg: een economische ramp voor de oestertelers én een bedreiging van een traditie in natuurbeheer (denk aan Toscane: één groot cultuurlandschap). Een derde van de teelt van de meest verfijnde oester - de Zeeuwse platte, de 'creuse' - is verloren. In Nederland trekken we ons daar weinig van aan. Een en ander valt overigens te lezen in de Belgische krant De Gentenaar. Naast de oesterteelt, is ook de paling- en kreeftjesstand aangetast door dit beheer. Om eens over na te denken is de opmerking van oesterteler Aart Cornelisse: als er vogels of zeehondjes waren doodgegaan was er onmiddellijk ingegrepen.
Ik ben bang dat Cornelisse ons precies de goede spiegel voorhoudt: als het aaibaar is en zichtbaar is, dan komen we in actie en kraaien we moord en brand. Natuurbehoud is dus behoud van onze eigen emotie.
Het is een goeie om eens over na te denken.
Dit artikel afdrukken
Om broedvogels ruim de gelegenheid te geven in het Grevenlingenmeergebied te broeden, wordt de waterstand daar kunstmatig laag gehouden. Daardoor is er te weinig verversing met zuurstofrijk water in de oesterbanken terecht gekomen. Iets wat met de juli-hitte noodzakelijk was. De oestertelers zagen het probleem van mijlenver aankomen en protesteerden. De waterautoriteiten besloten niet naar hen te luisteren.
Gevolg: een economische ramp voor de oestertelers én een bedreiging van een traditie in natuurbeheer (denk aan Toscane: één groot cultuurlandschap). Een derde van de teelt van de meest verfijnde oester - de Zeeuwse platte, de 'creuse' - is verloren. In Nederland trekken we ons daar weinig van aan. Een en ander valt overigens te lezen in de Belgische krant De Gentenaar. Naast de oesterteelt, is ook de paling- en kreeftjesstand aangetast door dit beheer. Om eens over na te denken is de opmerking van oesterteler Aart Cornelisse: als er vogels of zeehondjes waren doodgegaan was er onmiddellijk ingegrepen.
Ik ben bang dat Cornelisse ons precies de goede spiegel voorhoudt: als het aaibaar is en zichtbaar is, dan komen we in actie en kraaien we moord en brand. Natuurbehoud is dus behoud van onze eigen emotie.
Het is een goeie om eens over na te denken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hopelijk houden ze hun eigen boerenkool-met-worstakkers zelf nog wel in de benen!
O tempera, o mores - waarom bestaat noou uitgerekend de milieubeweging ook al uit navelstaarders?
Met dat verschil dan dat die zeehondjes en vogels niet gekweekt worden voor consumptie en oesters als een luxe delicatesse gezien worden, vooral door de 'natuurfreaks'.
De Belgen die veel meer oesters verorberen dan wij Nederlanders omdat ze simpelweg een meer Bourgondische levensstijl hebben zullen het dan ook dramatischer vinden dan de gemiddelde Nederlander.
Na de Zeeuwse mossel komt nu ook de Zeeuwse oester in moeilijk vaarwater...en in die sector zit hier toch nog steeds een enorme werkgelegenheid.
Voorlopig is er gelukkig nog geen schaarste aan Zeeuwse Meisjes ;-)