In de Nederlandse pers was er niet bijzonder veel aandacht voor. De Telegraaf maakte er melding van en vertelde het publiek nog eens dat resistentie oprukt en antibiotica niet helpen tegen verkoudheden. Er was een congres georganiseerd. Er stond stond vrijdag in zowel Trouw als de Volkskrant een stukje. Wij brachten het in ons Korte Nieuws. Dat leverde een forse discussie op, die in ieder geval de eer van Foodlog redde.

Oprukkende resistentie
In de discussie die zich hier op Foodlog naar aanleiding van het bericht ontspon, kwamen twee - opvallende - tegenstellingen naar voren. Een soort 'wij bij ons' (hebben het eigenlijk goed geregeld) versus 'maar zij daar' (maken er een potje van) denken. En: heeft het gebruik van antibiotica voor dieren het voor de mensen verpest, of is het eigenlijk andersom? Dat zijn twee schuldvragen die verbleken bij het probleem van de oprukkende resistentie.

In The Lancet verscheen het rapport van een Commissie van 26 internationale experts. Volgens deze experts is het gebruik van antibiotica als groeibevorderaar in de veeindustrie een 'major contributing factor' aan de toenemende antibiotica-resistentie, schrijft GlobalMeat News. "In de niet-medische arena's van landbouw, viskwekerijen en intensieve veehouderij worden enorme hoeveelheden antibiotica gebruikt - in sommige landen tot meer dan vier maal zoveel als in de humane medische zorg. Er is weinig onderscheid tussen de soorten antibiotica die voor mensen of voor dieren worden gebruikt".

We hebben een probleem
"Binnen een paar jaar zouden we al te maken kunnen krijgen met droeve tegenvallers, medische, sociale en economische, tenzij onmiddellijk reële, wereldwijd gecoördineerde acties - zonder precedent - worden genomen", schrijft de Commissie. Logisch, want we beginnen inmiddels door de laatste verdedigingslinies heen te breken. De 'beestjes' die ons flink ziek en zelfs dood kunnen maken zijn resistent geworden tegen de carbapenems, de krachtigste antibiotica die we hebben. In de VS worden er geen doekjes meer om gewonden door officiële deskundigen van overheidswege. In Europa spreekt zelfs de Europese Commissie zich scherp uit. Sinds 2011 heeft de Commissie een vijf-jaren Actieplan in het leven geroepen en ter gelegenheid van Europese Antbiotica Dag 2013 werden er nog eens 15 extra onderzoeksprojecten aangekondigd. In zijn jongste persbericht draait de Commissie niet om de hete brij heen: we hebben een probleem.

Operaties worden een probleem
Toch eens een vraagje: realiseer jij je dat je niet meer zonder risico op overlijden geopereerd kunt worden als er geen antibiotica meer zijn? Hele afdelingen chirurgie zullen patiënten en hun naasten daarop moeten wijzen.

Een heel andere vraag: wie is schuldig? De overheid liet het toe dat zowel artsen als de veeindustrie meer antibiotica gebruikt hebben dan verstandig was. De uitvinder van de antibiotica, Alexander Fleming, wees er al op dat je antibiotica alleen moet gebruiken als je niets anders kunt. Artsen gebruikten het vrijelijk. Dierenartsen ook. Verzekeraars vergoeden het. En wij lieten het allemaal gebeuren. En toch wisten we het allemaal.

Als gevolg van antibioticaresistentie vallen er in de EU nu al 25.000 jaarlijkse doden (23.000 in de VS) en straks nog veel meer. Wie heeft ze op zijn geweten?

Zoals wij al schreven in het lijntje van vorige week: wie schuldig was, maakt niet zoveel uit voor de toekomst. De vraag is veeleer: wat doen we nu?

Toch stellen we eerst de gewetensvraag.

Fotocredits: RIVM

-- POLL --



Wie is schuldig aan de ontstane en voorzienbare antibioticaresistentie?

Dit artikel afdrukken