image Plaats ik vandaag een stuk met de boodschap 'de toekomst is aan de familiale landbouw', lees ik net dit: "Terwijl in Nederland de discussie over varkensflats doorwoedt, werken kenniseenheden van Wageningen UR aan agroparken in China en India die vele malen groter zijn."

"Lokale boeren kunnen nauwelijks voldoende voedsel produceren voor de toenemende mensenmassa in wereldsteden, maar bovenal kunnen ze hun producten niet binnen een dag vers en van een goede kwaliteit op de markt krijgen.", zegt Wageningen.

"Nabij de Chinese metropool Shanghai komen grootschalige tuinbouw en intensieve veehouderij samen in een gebied van ruim duizend voetbalvelden. Deze Greenport Shanghai moet in de toekomst een half miljoen mensen voorzien van vers voedsel, zonder het milieu te belasten (...) en er is aandacht voor goede arbeidsomstandigheden en dierenwelzijn."

"De nadruk op duurzaam moet daarbij grote milieuproblemen voorkomen."

"Duurzaam is de toekomst. Helaas weet niemand wat dat is." mijmerde Ynte hier eerder ooit.

James Lovelock meent zelfs:
“Duurzame ontwikkeling is weinig meer dan een goed geoliede industrie die schaamteloos misbruik maakt van de ondergang. Groen is niet voor niks de kleur van schimmel en corruptie.”

Na de voor-en-tegen-klimaatkermis, nú die rond "duurzame landbouw"?

Dit artikel afdrukken