Omdat ze er in hun opleiding niets over leren. Dat is het simpele antwoord. Dat geldt niet alleen voor de Nederlandse medische opleidingen.
Dood gaan we allemaal. Maar waaraan en wanneer wordt voor een groot deel bepaald voor wat we eten, blijkt uit steeds meer onderzoek. Toch worden medici maar nauwelijks opgeleid in voedingsleer, laat staan in koken.
Artsen vinden van zichzelf dat zij onvoldoende getraind zijn om eetadviezen te geven, schrijft The Salt.
Driekwart Amerikaanse Medical Schools haalt minimum-uren voedingsleer niet
In de VS raadt de National Academy of Sciences aan in de opleiding tot (basis)arts 25 uur voedingsleer op te nemen. In de praktijk blijkt maar een kwart van alle medical schools daar aan te voldoen. De studenten die meer willen weten van 'culinary medicine' moeten er zelf op uit.
In Chicago kunnen ze terecht bij drs. Sonia Oyola en Geeta Maker-Clark. Zij stelden een cursus op maat samen waarbij de studenten niet alleen leren over ziekten die met eten te maken hebben en hoe die te behandelen, maar ook nog eens zelf in de keuken staan. Op grond van die eigen ervaring blijkt het veel gemakkelijker advies en informatie over eten en gezondheid aan patiënten te geven.
Waarom zit dit soort kennis al niet standaard in het programma?
Devries richt zich niet alleen op studenten, maar ook op gevestigde artsen die, bijvoorbeeld met een online cursus, hun kennis willen opvijzelen.
'Olietanker'
David Eisenberg, verbonden aan de Harvard School of Public Health, zegt dat de huidige situatie, met een paar 'strohalmpjes' aan opleidingsinitiatieven, vooral toe te schrijven is aan de (te) langzame reactie van instituten op de tsunami aan obesitas en diabetes van de laatste jaren. "Ik geloof niet dat we hadden kunnen voorspellen dat gezondheidsprofessionals zoveel meer over eten hadden moeten weten. Ook verwachtten we niet dat we meer zouden moeten weten over bewegen en trainen of hoe bewust we ons moeten zijn van de manier waarop we leven of hoe we gedrag kunnen veranderen", aldus Eisenberg.
Dokters die in hun opleiding meer over eten hadden geleerd, zouden voor gezondere mensen hebben kunnen zorgen, lijkt Harvard te willen zeggen.
Fotocredits: 'Medical student', Sylvar
Dit artikel afdrukken
Artsen vinden van zichzelf dat zij onvoldoende getraind zijn om eetadviezen te geven, schrijft The Salt.
Driekwart Amerikaanse Medical Schools haalt minimum-uren voedingsleer niet
In de VS raadt de National Academy of Sciences aan in de opleiding tot (basis)arts 25 uur voedingsleer op te nemen. In de praktijk blijkt maar een kwart van alle medical schools daar aan te voldoen. De studenten die meer willen weten van 'culinary medicine' moeten er zelf op uit.
In Chicago kunnen ze terecht bij drs. Sonia Oyola en Geeta Maker-Clark. Zij stelden een cursus op maat samen waarbij de studenten niet alleen leren over ziekten die met eten te maken hebben en hoe die te behandelen, maar ook nog eens zelf in de keuken staan. Op grond van die eigen ervaring blijkt het veel gemakkelijker advies en informatie over eten en gezondheid aan patiënten te geven.
Waarom zit dit soort kennis al niet standaard in het programma?
In mijn vier jaar extra-intensieve cardiologie-opleiding heb ik geen minuut voedingsleer gehadIn de VS is het een soort kastje-naar-de-muur verhaal tussen opleidingsinstituten, specialistenopleidingen en opleidingsstandaarden. Met als gevolg dat voedingsleer bijna overal buiten de boot valt. "In mijn vier jaar extra-intensieve cardiologie-opleiding heb ik geen minuut voedingsleer gehad", zegt Stephen Devries. Hij is inmiddels hoofd van het Gaples Instituut dat tot doel heeft meer aandacht voor voedingsleer in de medische sector te brengen.
Devries richt zich niet alleen op studenten, maar ook op gevestigde artsen die, bijvoorbeeld met een online cursus, hun kennis willen opvijzelen.
'Olietanker'
David Eisenberg, verbonden aan de Harvard School of Public Health, zegt dat de huidige situatie, met een paar 'strohalmpjes' aan opleidingsinitiatieven, vooral toe te schrijven is aan de (te) langzame reactie van instituten op de tsunami aan obesitas en diabetes van de laatste jaren. "Ik geloof niet dat we hadden kunnen voorspellen dat gezondheidsprofessionals zoveel meer over eten hadden moeten weten. Ook verwachtten we niet dat we meer zouden moeten weten over bewegen en trainen of hoe bewust we ons moeten zijn van de manier waarop we leven of hoe we gedrag kunnen veranderen", aldus Eisenberg.
Dokters die in hun opleiding meer over eten hadden geleerd, zouden voor gezondere mensen hebben kunnen zorgenHet enthousiasme van de studenten voor de cursus van Oyola en Geeta-Clark laat zien hoe belangrijk het is hands-on met eten bezig zijn. "Volgens mij is het één van de dingen waar patiënten het meest nieuwsgierig naar zijn en waar ze de meeste vragen over hebben: dingen die ze zelf kunnen doen om akelige dingen te voorkomen in plaats van een behandeling te moeten ondergaan als die zich voordoen", zegt een van cursisten. Dat begint bij gezond eten, want eten doen we allemaal, iedere dag.
Dokters die in hun opleiding meer over eten hadden geleerd, zouden voor gezondere mensen hebben kunnen zorgen, lijkt Harvard te willen zeggen.
Fotocredits: 'Medical student', Sylvar
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Over preventie gesproken, er was ooit een Wet, de WCPV. De Wet Collectieve Preventie Volksgezondheid. Op Foodlog hier één keer genoemd (2007). De wet bestaat inmiddels niet meer. Ondertussen gaat de preventie van collectieve gezondheid wel gewoon door...
De vraag is "Waarom weten dokters zo weinig van eten?".
Het antwoord lijkt te zijn omdat hun opleiding niet gericht is op het in stand houden en bevorderen van gezondheid maar op het behandelen van ( symptomen van ) ziekte.
Wat als 10% van het budget voor onderzoek naar medicijnen besteed was aan voedingsonderzoek vraagt Dennis zich eigenlijk af.
Wat als, zeg ik, 90% ervan besteed zou worden aan voedingsonderzoek en -onderwijs, van kleuterschool tot minimaal het algemeen vormend onderwijs?
Dan zou je minder dokters nodig hebben. Minder medicijnen vooral.
De zogenaamde 'welvaartsziekten' als obesitas en diabetes ( en hoeveel nog meer?) zouden strikt genomen in principe met onderwijs en lichamelijke opvoeding uit te bannen moeten zijn, net als dat met een aantal ziektes in de geschiedenis ook gebeurd is met grootschalig invoeren van hygiëne maatregelen.
Maar ik denk dat de economische belangen uiteindelijk weer om de hoek komen kijken. Ik heb zomaar het idee dat er meer 'verdiend' wordt als er vooral veel diabetes veroorzaakt blijft worden door overal suiker in te stoppen en dat vervolgens te "compenseren" met medicijnen.
Maar als we willen dat artsen meer over voeding leren (dan over synthetische medicijnen) dan moet de opleiding veranderd worden. Wie gaat daarover?
PS
Voorkomen blijft beter dan genezen. Hoe is het dan mogelijk dat het budget voor preventieve gezondheidszorg maar een promillage is van het budget van de 'reguliere' / gangbare ziektezorg?
Moet het niet andersom worden?
Mijn antwoord Dick? Wouter dank voor je mooie compliment!
Maar nu inhoudelijk :-).
Wat Wouter denk ik bedoeld, is dat er niet of nauwelijks bekend is WAT gezond is qua voeding. Ik ben de laatste die dat zal ontkennen*. Maar wil niet zeggen dat niet bekend is DAT voeding (en leefstijl) de gezondheid beïnvloed. En dat was mijn punt in #15.
Dat laatste lijkt Eisenberg van Harvard gewoon te ontkennen met zijn uitspraak:
"...dat gezondheidsprofessionals zoveel meer over eten hadden moeten weten"
Ja, ze hadden meer moeten WILLEN weten, want DAT voeding & leefstijl zo belangrijk zijn, was echt al wel duidelijk.
Als de 'gezondheidsproffesionals' dat onderkend hadden was misschien ook eerder duidelijk geweest dat de benodigde kennis nog niet bestond en was er misschien meer interesse in onderzoek geweest. Stel je eens voor dat 10% van al het budget en intellect dat de afgelopen decennia is besteed aan medicijnenonderzoek was gegaan naar voedingsonderzoek. Misschien hadden we dan toch iets meer geweten dan nu.
-----
* Er is m.i. overigens een verschil tussen kennis over welke voeding in zijn algemeenheid gezond is en ons gezond houdt, en kennis over interventies bij specifieke ziekten. Van dat laatste is wat meer experimentele data en bij bepaalde aandoeningen zijn er best strategieën gevonden die bij die specifieke patiëntengroepen (zoals bijv. prediabeten) lijken te werken. (Dat is echter nog niet hetzelfde als begrijpen welke aspecten van zo'n voedingsinterventie dan precies effectief zijn.)
Dennis, welk antwoord geef je nu aan Wouter in #1?
"Ik geloof niet dat we hadden kunnen voorspellen dat gezondheidsprofessionals zoveel meer over eten hadden moeten weten. Ook verwachtten we niet dat we meer zouden moeten weten over bewegen en trainen of hoe bewust we ons moeten zijn van de manier waarop we leven of hoe we gedrag kunnen veranderen", aldus Eisenberg.
Ben ik de enige die dit een uiterst merkwaardige opmerking vind van nota bene Harvard? Het is al tientallen jaren bekend dat eet- en leefstijl een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van niet-overdraagbare aandoeningen (denk aan studies van immigranten). Daarnaast is er nog zoiets als de normale fysiologische manier waarop het lichaam de gezondheid in stand probeert te houden. De enige route waarop de daarvoor benodigde bouwstoffen binnen komen is .... via de voeding. Toch vreemd dat dat niet het allereerste is waarmee gepoogd wordt de boel te moduleren.
Dat niet goed duidelijk is welke voeding dat helpt te voorkomen ala, maar gewoon botweg zeggen dat ze dat 'niet wisten'. Nou ja, laat ik maar geen Godwin erin gooien :-).