Het radiofragment is hier te beluisteren.

Campylobacter en salmonella
Ik vertelde De Gelder dat ik weleens zou willen weten of de Amerikaanse chloorkip minder campylobacter en minder salmonella-besmettingen kent dan de onze. Nederlandse kip heeft immers een vervelend hoge besmettingsgraad die voorkomen zou kunnen worden met een zuur- of een chloorbad. Een deel van die besmetting wordt overigens - ook in Nederland - tegengaan met chloor en chloordioxide in het drinkwater van de kip. Ik hoopte dat Van Gelder de vraag mee zou nemen naar zijn andere gesprekspartners.

'Veel viezer'
Helaas. Volgens Hugo Hooijer van Milieu Defensie hebben de Amerikanen 'veel viezere kip' dan wij. Hij zegt dat we in Europa een veel schonere kip hebben. Waarom dat zo is, onderbouwde hij niet. Volgens kippenvoorman Oplaat hebben wij een betere kip en hoeft er niet met chemische middelen gewerkt worden om die veilig bij de consument te krijgen. Volgens Zwietering is ontsmetting van kip helemaal geen verkeerd idee, al blijven er altijd wat bacteriën over. Maar hoe het nou echt zit, kwam niet aan de orde.

Als dat zo is, moet geconstateerd worden dat Amerikanen aanmerkelijk veiliger kip eten dan wij met - het woord is van De Gelder - wat misschien ook wel een goorkip is
Hoe zit het echt?
Help voedselveiligheidsmensen: vertel ons hier hoe het echt zit. Ik las in een stokoud wetenschappelijk artikel van S.M. Shane uit 2000 dat ontsmetten vermoedelijk een goed idee is. Ik weet ook dat wij ons besmettingsniveau maar niet omlaag krijgen. In dat artikel staan keurige vergelijkingen tussen besmettingsniveau's in verschillende landen. Daarna vind ik die niet zo makkelijk meer, terwijl Nederland bepaald niet in de categorie 'betere kiplanden' blijkt te vallen.

Daarom toch maar die vervelende vraag: is het wellicht zo dat Amerikaanse kip beter scoort op zowel salmonella als campylobacter?

Als dat zo is, moet geconstateerd worden dat Amerikanen aanmerkelijk veiliger kip eten dan wij met - het woord is van De Gelder - wat misschien wel op z'n minst ook een goorkip is. Salmonella en campylobacterbesmettingen zijn bepaald geen feest. Niet voor niets sprak vorig jaar Franz Daschner, een Duitse voedselveiligheidskenner, zich nadrukkelijk pro-chloorkip uit. Dat was niet makkelijk voor hem, want de Duitse consument werd als eerste tegen de chloorkip in stelling gebracht door actievoerders. Toch vond hij het nodig om zich impopulair te maken.

Waar we het toch niet over kunnen hebben
Onderwijl blijft onze minister Ploumen vertellen dat de chloorkip er echt niet in komt. Een Amerikaan wist in Nieuwsuur helder te vertellen dat het eigenlijk alleen maar gaat om het feit dat wij Europeanen ISDS in de grond van de zaak niet snappen en dat komieken en actiegroepen ons ermee isoleren, zodat we het niet meer kunnen hebben over wat wij nu echt willen:
1. als Europa een eigen rol spelen in de wereld, los van de VS
2. als Europa een rol spelen als vazal van de VS (die ons al langere tijd niet meer zien als partner door dik en dun)
3. als Europa een rol spelen met machtsblokken (en enorme zich ontwikkelende economieën) die zich ten Oosten van de EU bevinden, maar (ver) buiten onze culturele identiteit vallen

Over die drie uiterst wezenlijke vragen zouden we het moeten hebben. Maar dat kunnen we dankzij komieken en actieorganisaties in Europa niet meer. Wij hebben het liever over chloorkip. Laten we ons daar op Foodlog dus ook vooral toe beperken. Voedselveiligheidskenners: help!

Fotocredits: still, Lubach/VPRO
Dit artikel afdrukken