Urker vissers roepen op tot staking. Teveel vis zorgt ervoor dat ze moeten bijbetalen om te kunnen vissen. Maar er was toch te weinig vis?
Tweehonderd actievoerende Urker vissers hebben de vismijn gesloten. Ze doen een beroep op hun collega's in Scheveningen en op Texel om hun voorbeeld te volgen. Met z'n allen brengen ze bergen puike platvis (tong, schol en tarbot) naar de wal. Zoveel dat ze niets meer waard zijn. Ook de Belgen en Fransen landen scheepsruimen vol vis aan en bederven daarmee hun markt.
Teveel vers = dom
In de krant staat het als een berichtje over stakers die als zielige vissers niets verdienen. Wie er echter even over nadenkt, schudt zijn hoofd. Hoe is het mogelijk dat mensen zo stom zijn dat ze allemaal zoveel mogelijk uit zee trekken om dan aan land te ontdekken wat iedereen weet: je moet nooit teveel vers spul ineens op de markt brengen. Dan kraaien de klanten victorie en willen ze het alleen voor niets hebben. Jij moet er immers van af.
Absurd
Hoe kan het toch dat niemand bedenkt dat je gewoon even afspraken moet maken over de hoeveelheid? Nou ja, bedenken zal iemand het wel. De echte vraag is dus waarom niemand het organiseert. We moesten toch zuinig zijn op de zee en de vis daarin?
Ik kan niet ontkennen dat ik er blij mee ben. Nog nooit belandden hier in korte tijd zoveel zalige tarbotten en grieten in de pan. Iemand moet zich tenslotte opofferen om die verse vangst weg te werken. Maar het knaagt, want het is absurd. Tarbotten en grieten zijn zo lekker dat ze de hoofdprijs verdienen!
Fotocredits: Pet Turbot, uitsnede, Mark Robinson
Dit artikel afdrukken
Teveel vers = dom
In de krant staat het als een berichtje over stakers die als zielige vissers niets verdienen. Wie er echter even over nadenkt, schudt zijn hoofd. Hoe is het mogelijk dat mensen zo stom zijn dat ze allemaal zoveel mogelijk uit zee trekken om dan aan land te ontdekken wat iedereen weet: je moet nooit teveel vers spul ineens op de markt brengen. Dan kraaien de klanten victorie en willen ze het alleen voor niets hebben. Jij moet er immers van af.
Absurd
Hoe kan het toch dat niemand bedenkt dat je gewoon even afspraken moet maken over de hoeveelheid? Nou ja, bedenken zal iemand het wel. De echte vraag is dus waarom niemand het organiseert. We moesten toch zuinig zijn op de zee en de vis daarin?
Ik kan niet ontkennen dat ik er blij mee ben. Nog nooit belandden hier in korte tijd zoveel zalige tarbotten en grieten in de pan. Iemand moet zich tenslotte opofferen om die verse vangst weg te werken. Maar het knaagt, want het is absurd. Tarbotten en grieten zijn zo lekker dat ze de hoofdprijs verdienen!
Fotocredits: Pet Turbot, uitsnede, Mark Robinson
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jeroen, of een bedrijf over te nemen is hangt af van de waardering. Als op cashflow wordt gewaardeerd is overnemen geen probleem. Alleen is de waardering dan vaak wat anders.....
#Henric,
Snappen we elkaar denk volledig.
Hamvraag: Zijn er in Nederland nog Agrarisch bedrijven die groeien uit hun eigen cashflow... ? Enne zijn die ook overneembaar voor volgende generatie vanuit cashflow ?
Wie heeft (of is) daarvan een voorbeeld ?
Jeroen, die vermogensopbouw waar jij het over hebt is eindig, en heeft gezorgd voor een ongezonde situatie in de sector. Het kan niet zo zijn dat je bedrijf je pensioen is.
Ik vind de ontwikkeling van de Nederlandse en Afrikaanse rozenteelt een mooi voorbeeld. Veertig jaar geleden werden alleen in Nederland serieus rozen geteeld. Dat gebeurde op grond die van oudsher in de familie was, en daar werd geld mee verdiend. Als geld verdiend worden breiden tuinders uit, en daarvoor ging men naar de bank. Die bank keek naar het eigen vermogen en zag dat het goed was. Er werd geld geleend, en er ging dus meer geld naar de sector, waardoor de grond meer waard werd. Daardoor kon meer geleend worden, etc. Ondertussen daalde de prijs van de rozen, want zo gaat dat als er meer komen. Door hogere producties werd dat deels gecompenseerd.
Toen begon men in Afrika rozen te telen. Grond kopen in Afrika is lastig, dus dat gebeurt op huurland. Vreemd vermogen krijg je niet, want er is geen onderpand. Maar de investeringen zijn laag, dus er werd begonnen. Toen bleek dat jaar na jaar geld overbleef, gewoon op de rekening courant. Met dat geld werd uitgebreid. Vreemd vermogen kwam daar niet aan te pas, want onderpand is er nog steeds niet.
Door de dalende prijzen werd het in Nederland lastig, maar door het vele eigen vermogen konden verliezen wel bijgepast worden met hulp van de afdeling bijzonder beheer van de financier. Door het gegroeide vreemde vermogen was het belang van de vele stakeholders om bedrijven in de lucht te houden groot, dus dan gebeurt dat ook. Maar ondertussen wordt het EV uit de sector geknepen, als sap uit een citroen.
Het verschil tussen de bedrijven in Nl en Afrika is volgens mij het verschil tussen een gezonde en een ongezonde sector.
#Henric
Oké, ik dacht dat ik het enigszins kort en bondig neerzette..
Wil jij mij wellicht dan uitleggen hoe jij cashflow maakt ?
(Ik zie boeren leven op afschrijvingen van bedrijfsonderdelen die met Vreemd Vermogen gebouwd zijn.) cashflow > Ja . Vermogensopbouw > nope
@ Lizette: laat een aantal enquêteurs bij mooi weer langs het strand in Scheveningen lopen en jonge mensen die daar een scholletje of sliptong zitten te eten vragen of ze de viswijzer kennen, en of ze bij hun viskeuze andere motieven dan louter culinaire laten meewegen, en welke, en waarom! en loop de keuken even binnen om te vragen of ze naast noordzee tong ook tropische tong verkopen, en hoe ze die op de menukaart noemen.