De consument is bang. Hij weet niet meer wat er allemaal in zijn eten zit, dus hij wil puur. Weg met die e-nummers. Deels is dat onzin, want heel wat e-nummers komen voor in de natuurlijkste natuur. Deels is het geen onzin. Maar wat maakt de nuance uit? Reclame is simpel. Open the mind and close the sale. Dat moet met krachtige, enkelvoudige overstated boodschappen. Dus heten alle E's slecht, want da's makkelijk communiceren.

image

Een oplettende lezer uit Noord-Holland wees me nuchter op een driedubbele mop in, alweer, de jongste Allerhande. Struik en AH mixen eerlijkheid, angst en pure auteursrechtschending en maken er Krachtbouillon van. Mop 1. Het logo is overduidelijk gepikt van Ik Kies Bewust (kom op, jongens, protest, want dit kennie). AH verkondigt overal met veel bombarie dat het niet aan IKB mee doet, want het heeft zijn superieure Bewuste Keuze. Maar IKB-neppen, da's natuurlijk lachen.
Het is ook lachen. En het laat zien, hoe arrogant en hard het bedrijf en zijn leverancier het spel spelen. Ik heb de advertentie nog nergens anders gezien, behalve in het huisorgaan van AH. Graag andere waarnemingen, maar het zou weleens een AH-truc kunnen zijn.

Mop 2. Struik en AH helpen meteen alle E-nummers naar de andere wereld en creëren daarmee een 'distorted food perception' onder het mom van eerlijkheid. Nonsens. Weg zo gezonde stoffen als bijv. caroteen en vitamine C.

Toegiftgrap. Dit 'eerlijke' product communiceert vals, hoe eerlijk de inhoud van de pot ook mag wezen. Eerlijkheid oneerlijk communiceren. Hoe bedenk je het?

Dat malle IKB-logo vind ik niks. Dat was bekend, maar ik hoop dat de IKB-ers erop los meppen. Dit is nl. schunnig, hoe lovenswaardig Struik's product ook is.

Kortom, goed product, klotemarketing. Vanwege die 'attitude that sucks'.

Nou weet ik toevallig dat AH in eigen huis steen en been klaagt over het feit dat consumenten nergens meer vertrouwen in hebben. Daar moeten ze wat aan doen, vinden ze. Ze zijn prima op weg zo ;-)
Dit artikel afdrukken