"Voedingsprofessor Fred Brouns vindt dat het maar eens afgelopen moet zijn met het zaaien van angst rond E-nummers. Als het aan de hoogleraar ligt, verdwijnen deze door de Europese Commissie goedgekeurde hulpstoffen van het etiket." Dat schrijft VMT over een door Jort Kelder gemodereerde bijeenkomst bij Zonnatura waar ook de redactie van Foodlog aanwezig was. Er stond een aantal onderwerpen op de agenda, maar de 'hete' en zo langzamerhand door het volledige publiek kritisch benaderde E-nrs kregen de meeste aandacht.
Hype doorprikken
Brouns zei de mediahype tegen E-nummers te willen doorprikken en daarvoor graag journalisten en bloggers te willen inzetten. Als hoogleraar meent hij zeker te weten dat ze op lange termijn veilig zijn en geen risico op stapeling inhouden. Eerder pleitte hij in de vakbladen om alleen naar echte experts te luisteren. Op Foodlog sprak hij mee in een discussie over zijn oproep.
Gezondheidscoach en levensmiddelentechnoloog Ralph Moorman zei dat het isoleren van stof om er E-nummers van te maken ‘experimenten’ met ons lichaam zijn waarvan we niet kunnen weten wat ze doen. "Je haalt het uit zijn natuurlijke context en weet niet wat het op lange termijn doet. Een E-nummer kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen", zei Moorman. Volgens Brouns en andere aanwezige voedingsdeskundigen zijn E-nummers 'volgens de huidige beoordelingsprotocollen' wél veilig. De kleine toevoeging tussen '...' geeft aan waar voor Moorman de pijn zit die niet weg te nemen valt. Ook in de zaal bleef een ongelovig gevoel hangen. Het doorprikken leek nog niet zo geslaagd.
Kelder stelde de vraag waar de grens ligt bij het toevoegen van bijvoorbeeld conserveringsmiddelen. Hoelang willen we bijvoorbeeld een brood houdbaar houden? Volgens journalist Hans Kraak zijn voedingsmiddelenproducenten er niet op uit zoveel mogelijk E-nrs in een product te stoppen. Ze zouden 'consciëntieuze keuzen' maken. De vraag wat dat precies betekent en hoe consumenten die keuzen zouden maken als ze beter geïnformeerd zouden zijn, werd niet gesteld.
Etikettering en ingredientendeclaraties
Nieuwe wetgeving eist dat consumenten maximaal op het etiket moeten worden geïnformeerd over wat zij kopen en eten. Wanneer bijvoorbeeld in een ragout zonder toevoeging van E-nrs een paar druppels Worchestershiresaus worden toegevoegd, dan moeten ook de daarin aanwezig E-nummers worden gedeclareerd.
‘Staat er niet te veel op het etiket?’, vroeg Kelder het gezelschap. Moorman bleek er juist nog veel meer op te willen zetten: ‘Met name bij de ingrediënten heb je allerlei verzamelnamen, dan weet je nog niet precies wat erin zit.’
'Onnodige bangmakerij'
Brouns koos een geheel andere route. Wat hem betreft mogen E-nummers geheel weggelaten worden, tenzij het om allergenen zou gaan. De nummers staan immers voor veiligheid. Hij zei: ‘Vrijwel niemand leest ze en als ze veilig zijn, waarom zou je ze dan moeten melden.’ Journalist Kraak ging met Brouns mee en signaleerde dat producten steeds vaker worden aangeprezen met de kreet 'vrij van E-nummers’ Volgens hem is dat "onnodige bangmakerij." Nog radicaler maakt hij het met een pleidooi voor een zo leeg mogelijke ingrediëntendeclaratie. "Dan hoef je discussie over verleiding of misleiding ook niet meer te voeren", meende Kraak die geen rekening hield met het geluid dat bloggers, media en hun lezers over dergelijke meningen zouden kunnen hebben.
'Suiker maakt ons niet ongezond'
Brouns prikte tijdens de bijeenkomst nog een hype door. Terwijl de media bol staan van de artikelen over suiker als het witte en verslavende vergif, zei hij - die wereldwijd gerespecteerd is om zijn onderzoek naar de werking van suikers in ons metabolisme - dat over een paar jaar zal blijken dat suikers ook niet zijn wat ons zo ongezond maakt.
Fotocredits: Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Hype doorprikken
Brouns zei de mediahype tegen E-nummers te willen doorprikken en daarvoor graag journalisten en bloggers te willen inzetten. Als hoogleraar meent hij zeker te weten dat ze op lange termijn veilig zijn en geen risico op stapeling inhouden. Eerder pleitte hij in de vakbladen om alleen naar echte experts te luisteren. Op Foodlog sprak hij mee in een discussie over zijn oproep.
Gezondheidscoach en levensmiddelentechnoloog Ralph Moorman zei dat het isoleren van stof om er E-nummers van te maken ‘experimenten’ met ons lichaam zijn waarvan we niet kunnen weten wat ze doen. "Je haalt het uit zijn natuurlijke context en weet niet wat het op lange termijn doet. Een E-nummer kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen", zei Moorman. Volgens Brouns en andere aanwezige voedingsdeskundigen zijn E-nummers 'volgens de huidige beoordelingsprotocollen' wél veilig. De kleine toevoeging tussen '...' geeft aan waar voor Moorman de pijn zit die niet weg te nemen valt. Ook in de zaal bleef een ongelovig gevoel hangen. Het doorprikken leek nog niet zo geslaagd.
Kelder stelde de vraag waar de grens ligt bij het toevoegen van bijvoorbeeld conserveringsmiddelen. Hoelang willen we bijvoorbeeld een brood houdbaar houden? Volgens journalist Hans Kraak zijn voedingsmiddelenproducenten er niet op uit zoveel mogelijk E-nrs in een product te stoppen. Ze zouden 'consciëntieuze keuzen' maken. De vraag wat dat precies betekent en hoe consumenten die keuzen zouden maken als ze beter geïnformeerd zouden zijn, werd niet gesteld.
Etikettering en ingredientendeclaraties
Nieuwe wetgeving eist dat consumenten maximaal op het etiket moeten worden geïnformeerd over wat zij kopen en eten. Wanneer bijvoorbeeld in een ragout zonder toevoeging van E-nrs een paar druppels Worchestershiresaus worden toegevoegd, dan moeten ook de daarin aanwezig E-nummers worden gedeclareerd.
‘Staat er niet te veel op het etiket?’, vroeg Kelder het gezelschap. Moorman bleek er juist nog veel meer op te willen zetten: ‘Met name bij de ingrediënten heb je allerlei verzamelnamen, dan weet je nog niet precies wat erin zit.’
'Onnodige bangmakerij'
Brouns koos een geheel andere route. Wat hem betreft mogen E-nummers geheel weggelaten worden, tenzij het om allergenen zou gaan. De nummers staan immers voor veiligheid. Hij zei: ‘Vrijwel niemand leest ze en als ze veilig zijn, waarom zou je ze dan moeten melden.’ Journalist Kraak ging met Brouns mee en signaleerde dat producten steeds vaker worden aangeprezen met de kreet 'vrij van E-nummers’ Volgens hem is dat "onnodige bangmakerij." Nog radicaler maakt hij het met een pleidooi voor een zo leeg mogelijke ingrediëntendeclaratie. "Dan hoef je discussie over verleiding of misleiding ook niet meer te voeren", meende Kraak die geen rekening hield met het geluid dat bloggers, media en hun lezers over dergelijke meningen zouden kunnen hebben.
'Suiker maakt ons niet ongezond'
Brouns prikte tijdens de bijeenkomst nog een hype door. Terwijl de media bol staan van de artikelen over suiker als het witte en verslavende vergif, zei hij - die wereldwijd gerespecteerd is om zijn onderzoek naar de werking van suikers in ons metabolisme - dat over een paar jaar zal blijken dat suikers ook niet zijn wat ons zo ongezond maakt.
Fotocredits: Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik ook niet Dick, dat is in mijn ogen niet transparant meer, maar verdoezelen van wat ze werkelijk gebruiken. Dat is hetzelfde als dat er gezegd wordt dat er voor MSG ontzettend veel benamingen zijn om te verdoezelen dat er MSG in het product zit, waardoor de consument verward wordt. Op deze manier moet de consument met zowel een boekje waar in staat wat een E-nr precies is alsook een boekje met uitleg wat elk "gewoon" ingrediënt is. Gevolg kan zijn dat de fabrikant nog meer verkoop misloopt, omdat de consument(ik)een product nog meer gaat wantrouwen omdat we gewoon niet weten wat het is wat erin zit en het dus nog meer laat liggen, terwijl een bepaald ingrediënt totaal onschuldig kan zijn. Er zijn zelfs mensen die E-300 ook al niet vertrouwen, terwijl dat gewoon vit.C is.
He-le-maal vergeten! Excuses! Hiske Versprille schreef een prachtig stukje in het Parool van alweer een week geleden: bedrijven laten ze weg. En dat vindt foodwatch dan weer niet goed. En zo gaat de soap meer door.
Typisch, op jouw Silvo-foto zien ze er precies hetzelfde uit als mijn noten met schil.
Bespottelijk inderdaad dat er door AH antiklontermiddel aan toegevoegd wordt. Is er iemand van AH in de zaal die kan toelichten waarom?
Ik zou dat witte poeder eraf spoelen en ze daarna goed laten drogen.
Vera #190, nee hoor, geen schil, niet te kraken, alleen te raspen. Die van Silvo vond ik in de Plus-markt. Het is gewoon lachwekkend dat er op de verpakking van een zakje met een paar AH nootmuskaatbollen staat dat er antiklontermiddel aan toegevoegd is.
Joep, dat dacht ik al. De Silvo-bollen hebben zo te zien nog hun schil. Die moet je eerst kraken voor ze geraspt kunnen worden. Je gebruikt alleen de kern. De schil is hard en beschermt de kern van de noot (zoals bij alle noten het geval is). Schud maar eens zo'n noot; de kern zit vaak los en die hoor je dan rammelen.
Die van AH zijn gepeld, dat is dus alleen de kern van de noot. 'Gebruiksklaar', tja, wat heet ... Misschien zit dat antiklontermiddel erop om eventueel condensvocht te absorberen om schimmelvorming te voorkomen? Dat hebben de Silvo-noten niet nodig, die hebben hun natuurlijke harde bescherming nog.